Ταμεία τεχνολογίας. Αυτά τα απλά λόγια προκαλούν έντονες αναμνήσεις για ορισμένους επενδυτές, από την ευφορία κατά τη διάρκεια της εξάπλωσης των εξελίξεων στα τέλη της δεκαετίας του 1990 έως την εκτεταμένη απόγνωση κατά την επόμενη τεχνολογική κατάρρευση μεταξύ 2000 και 2002.

Η τεχνολογία είναι τόσο αναπόσπαστο μέρος όλων των πτυχών της καθημερινής μας ζωής, ότι ο τομέας είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχει περισσότερες μέρες στον ήλιο. Παρ 'όλα αυτά, πολλοί επενδυτές εξακολουθούν να βλέπουν με μεγάλη καχυποψία σε αμοιβαία κεφάλαια που επικεντρώνονται σε αυτόν τον τομέα, αναρωτιούνται εάν θα μπορούσε να πέσει και πάλι ο πυθμένας. Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τη φύση και τη σύνθεση των τεχνολογικών ταμείων, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο προέβησαν τόσο πριν όσο και μετά την κάμψη της αγοράς το 2000.

Βασικά στοιχεία για τα τεχνολογικά ταμεία Σχεδόν όλα τα τεχνολογικά ταμεία είναι μετοχές ή μετοχές μόνο και το μεγαλύτερο μέρος τους ανήκει στην κατηγορία του ταμείου ανάπτυξης στο κουτί τύπου Morningstar. Αυτά τα κεφάλαια θα επενδύσουν σε ένα ευρύ φάσμα εταιρειών που σχετίζονται με την τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένων οτιδήποτε σχετίζεται με την έρευνα, ανάπτυξη και χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, λογισμικού, επικοινωνιών, Διαδικτύου, ημιαγωγών ή οποιουδήποτε άλλου τμήματος της τεχνολογίας. Τα ταμεία για τη βιοτεχνολογία περιλαμβάνονται συνήθως στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, αν και μερικές φορές μπορούν να εμπίπτουν και στον τομέα της τεχνολογίας. Όπως συμβαίνει και με τους περισσότερους άλλους τύπους κεφαλαίων, τα ταμεία τεχνολογίας μπορούν επίσης να είναι είτε εγχώρια είτε παγκόσμια σε σχέση με αυτά που είναι επιλέξιμα για αγορά.

->

ΔΕΙΤΕ: Η κατανόηση του πλαισίου στυλ

Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, τα περισσότερα ταμεία τεχνολογίας τείνουν να αναζητούν εταιρείες που εμπίπτουν σε μία από τις δύο κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία αποτελείται από μεγαλύτερες, πιο εδραιωμένες εταιρείες τεχνολογίας που έχουν ισχυρή ταμειακή ροή και σημαντικό μερίδιο αγοράς. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει εταιρείες (συνήθως μικρότερες) που έχουν αναπτύξει νέες ιδέες ή διπλώματα ευρεσιτεχνίας που οι αναλυτές πιστεύουν ότι θα παράσχουν σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης. Η μεταβλητότητα που είναι εγγενής σε αυτόν τον τομέα οδηγεί συχνά σε υψηλό κύκλο εργασιών χαρτοφυλακίου, ο οποίος είναι συνήθως μεγαλύτερος από εκείνον των κεφαλαίων άλλων τομέων, όπως η ενέργεια ή οι καταναλωτές.

Απόδοση του Ταμείου Τεχνολογίας Ο τομέας τεχνολογίας είναι μια σχετικά νέα γωνιά της αγοράς και δεν έχει έρθει στη δική του μέχρι τη δεκαετία του 1990. Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή, τα τεχνολογικά κονδύλια είχαν την απόκρισή τους στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν πολλοί από αυτούς κέρδισαν τεράστια κέρδη από το 1996-1999, και στη συνέχεια έπεσαν θεαματικά τα επόμενα χρόνια. Κάποια κεφάλαια παρουσίασαν αστρονομικές απώλειες, ενώ άλλα, όπως το ταμείο Alliance Technology, εμπλέκονται στα λογιστικά σκάνδαλα που συνοδεύουν την παρακμή της αγοράς.

Τα ταμεία τεχνολογίας τείνουν επίσης να είναι ασταθή, αν και οι διακυμάνσεις των τιμών τους ήταν ιστορικά σχετικά με τις συνολικές αγορές. Όταν η ευρύτερη αγορά ανεβαίνει, τα ταμεία τεχνολογίας θα εκτιμούν συχνά έντονα. το ίδιο ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση στις αγορές bear.Αρκετοί διαφορετικοί δείκτες αναφοράς έχουν δημιουργηθεί στον κλάδο της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια, όπως ο δείκτης S & P της Βόρειας Αμερικής για τον τομέα της τεχνολογίας και ο δείκτης τομέα της τεχνολογίας της Goldman Sachs.

ΔΕΙΤΕ: Αξιολόγηση της απόδοσης με δείκτες

Γιατί να επενδύσω σε ένα Ταμείο Tech; Όσον αφορά τους επενδυτικούς στόχους, τα ταμεία τεχνολογίας εξυπηρετούν έναν μόνο σκοπό: την ανάπτυξη. Ακόμη και οι επενδυτές πρέπει να παραμείνουν μακριά από αυτόν τον τομέα, καθώς δεν είναι αρκετά ώριμοι για να προσφέρουν σημαντικές συμμετοχές σε αυτή την κατηγορία κουτιού στυλ. Τα κεφάλαια τεχνολογίας είναι επίσης σαφώς ακατάλληλα για τους συντηρητικούς επενδυτές ή όσους αναζητούν εισόδημα. Οι φορολογικοί επενδυτές θα πρέπει επίσης να εξετάσουν με προσοχή τις διανομές κεφαλαιουχικών κερδών που θα προκύψουν από το υψηλό κύκλο εργασιών του χαρτοφυλακίου. Όμως, οι επενδυτές που αναζητούν μακροπρόθεσμες, επιθετικές επενδύσεις ανάπτυξης για τα χαρτοφυλάκιά τους θα ήταν συνετό να εξετάσουν ένα ταμείο στην κατηγορία αυτή.

Η φούσκα της αγοράς που επωφελήθηκαν από αυτά τα κεφάλαια από το 1996 έως το 1999 έσπασε από μακρού και οι τιμές των κεφαλαίων στηρίχθηκαν σε πολύ πιο θεμελιώδη υποστήριξη από τότε. Οι επενδυτές με συνείδηση ​​κεφαλαιακών κερδών ενδέχεται επίσης να θελήσουν να εξετάσουν ένα επενδυτικό trust (UIT) που επενδύει στον κλάδο της τεχνολογίας. Τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) που επενδύουν αποκλειστικά στην τεχνολογία είναι επίσης διαθέσιμα για τους εμπόρους ημέρας.

Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος Οι επενδυτές πρέπει να εξετάζουν τα ίδια κριτήρια κατά την εξέταση τεχνολογικών κονδυλίων, όπως και σε οποιοδήποτε άλλο τομέα. Ωστόσο, τα στοιχεία απόδοσης για τα ταμεία τεχνολογίας πρέπει μερικές φορές να ερμηνεύονται κάπως διαφορετικά από ό, τι για άλλους τομείς. Αυτό ισχύει κυρίως για τη βήτα και άλλες ποσοτικοποιήσεις της μεταβλητότητας. Για παράδειγμα, μια βήτα των 1,5 μπορεί να είναι εξαιρετική για ένα ταμείο τεχνολογίας, ειδικά ένα που επενδύει σε έναν υποτομέα της τεχνολογίας, όπως η βιοτεχνολογία. Οι προηγούμενες επιδόσεις πρέπει επίσης να εξεταστούν υπό το πρίσμα του τι έχει κάνει ο τομέας της τεχνολογίας, καθώς και της συνολικής αγοράς. Ένα τεχνολογικό ταμείο που έχει μειωθεί κατά 15% σε μια δεδομένη χρονική περίοδο μπορεί να εξακολουθεί να είναι μια καλή μακροπρόθεσμη αγορά εάν το μέσο όρο τεχνολογικών κεφαλαίων έχει μειωθεί κατά 30% σε παρόμοιο όρο. Όπως και με όλους τους άλλους τομείς, τα πιο γνωστά κεφάλαια δεν είναι απαραιτήτως τα καλύτερα.

Η κατώτατη γραμμή Οι επενδυτές τεχνολογίας έχουν υποστεί άγρια ​​οδήγηση τα τελευταία χρόνια και αυτό το πρότυπο πιθανότατα θα συνεχιστεί με την πάροδο του χρόνου. Οι διακυμάνσεις της μεταβλητότητας και των κεφαλαιακών κερδών που είναι εγγενείς σε αυτά τα κεφάλαια θα πρέπει να σταθμίζονται προσεκτικά έναντι του ιστορικού τους απόδοσης, καθώς και της αντικειμενικής και ανοχής κινδύνου του επενδυτή.