Σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε, η Ιαπωνία έχει ένα δημογραφικό πρόβλημα. Το ποσοστό γεννήσεων της χώρας είναι από τα χαμηλότερα στον ανεπτυγμένο κόσμο, ενώ η μέση διάρκεια ζωής της είναι μεταξύ των υψηλότερων. Η Ιαπωνία δεν είναι μοναδική σε αυτή την τάση, αλλά οι περιπτώσεις στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο είναι λιγότερο ακραίες και κάπως μετριάζονται από τη μετανάστευση σε μέρη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δυτική Ευρώπη. Ως νησιωτικό έθνος, η Ιαπωνία δεν επωφελείται από σημαντική μετανάστευση και ως εκ τούτου ο πληθυσμός της χώρας βρίσκεται σε παρακμή, ενώ οι τάξεις των συνταξιούχων και των ηλικιωμένων αρχίζουν να διογκώνονται, όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα.

Πηγή: Γραφείο Στατιστικής στο Υπουργείο Εσωτερικών και Επικοινωνιών.

Εν ολίγοις, υπάρχουν λιγότεροι και λιγότεροι εργαζόμενοι γύρω για να υποστηρίξουν μια συνεχώς αυξανόμενη τάξη συνταξιούχων, η οποία ασκεί πίεση σε πολλά πράγματα - από δημόσια και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά συστήματα έως δημόσια οικονομικά. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε: Πώς δημογραφικά στοιχεία Drive Οικονομία ).

Σε μια χώρα όπως η Ιαπωνία όπου οι γυναίκες αποτελούν μια σχετικά μικρή φέτα του πλήρους απασχολούμενου πληθυσμού, μια λύση είναι να προσελκύσουν περισσότερους από αυτούς στο εργατικό δυναμικό. Και αυτό ακριβώς προσπαθεί να ενορχηστρώσει η σημερινή διοίκηση. Υπάρχουν όμως πολλά εμπόδια, ένα από τα οποία είναι ένα φορολογικό πλεονέκτημα για τις μητέρες που μένουν στο σπίτι, γεγονός που ουσιαστικά ενθαρρύνει ορισμένες έγγαμες γυναίκες να δουλεύουν λιγότερο ή και καθόλου. Αυτό το άρθρο θα εξετάσει αυτόν τον φόρο και γιατί είναι τόσο δύσκολο να το ξεφορτωθείτε.

Είναι η χειρότερη στην Ιαπωνία

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η Ιαπωνία δεν είναι η μόνη ανεπτυγμένη χώρα που αντιμετωπίζει αυτές τις τρομακτικές δημογραφικές τάσεις, αλλά η κατάσταση των πραγμάτων είναι πολύ χειρότερη από ό, τι αλλού και αναμένεται να επιδεινωθεί πολύ πιο γρήγορα, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.

Πηγή: Γραφείο Στατιστικής στο Υπουργείο Εσωτερικών και Επικοινωνιών.

Με τα δημόσια οικονομικά της Ιαπωνίας να είναι ήδη χάλια - το συνολικό δημόσιο χρέος υπερβαίνει κατά πολύ το 200% του ΑΕΠ, μακράν το μεγαλύτερο τέτοιο ποσοστό στον ανεπτυγμένο κόσμο - καθιστά ακόμη πιο πιεστική την εξεύρεση λύσεων στο πρόβλημα. (Για σχετική ανάγνωση, δείτε:

Οι Θεμελιώδεις Θεωρίες της Αβενωματικής

). Τι είναι αυτός ο φόρος στις γυναίκες που εργάζονται; Για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δεν αποτελεί «φόρο» per se για τις εργαζόμενες γυναίκες, αλλά ένα φορολογικό πλεονέκτημα για τους συζύγους των συζύγων που διαμένουν στο σπίτι. Για τις έγγαμες γυναίκες που φθάνουν κάτω από 1. 03 εκατ. Γιάρδες ετησίως (US $ 8, 600 με συναλλαγματική ισοτιμία 120 JPY / USD) υπάρχει έκπτωση φόρου για τους συζύγους τους περίπου 380.000 γιεν (περίπου US $ 3, 170 ). Για έναν άνθρωπο που φτάνει τα 6.000.000 δολάρια (50.000 δολάρια ΗΠΑ) ετησίως, το ποσό αυτό φτάνει σε περίπου 70.000 γιεν ($ 580), σύμφωνα με άρθρο του Nikkei Shimbun στις 2 Μαΐου 2015. > Ενώ αυτό μπορεί να μην φαίνεται σαν ένα τέτοιο τεράστιο εμπόδιο για ένα ζευγάρι με διπλό εισόδημα, όπου η γυναίκα κάνει ένα ανάλογο χρηματικό ποσό με τον άνδρα, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο για τη μητέρα που μένει στο σπίτι και εργάζεται με μερική απασχόληση .Πρέπει να προσέχει να μην εργάζεται πάρα πολύ για να μην χάσει αυτό το όφελος. Και στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο Nikkei, υπάρχουν σήμερα περίπου 14 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ιαπωνία που επωφελούνται από αυτή την έκπτωση φόρου.

Αυτή η έκπτωση εισήχθη το 1961, όταν ήταν μακράν ο κανόνας για τις έγγαμες γυναίκες να μένουν στο σπίτι, αλλά σαφώς τα πράγματα άλλαξαν από τότε. Όπως αναφέρθηκε στο άρθρο, υπήρχαν περίπου 11. 14 εκατομμύρια νοικοκυριά με μαμά διαμονής στο σπίτι ήδη από το 1980, αλλά μέχρι το 2013 ο αριθμός αυτός είχε συρρικνωθεί στα 7. 45 εκατομμύρια, γεγονός που αποτελεί σημαντική αλλαγή.

Γιατί ο κανόνας αυτός δεν έχει αλλάξει

Η τρέχουσα διοίκηση προσπαθεί πραγματικά να αλλάξει αυτόν τον κανόνα. Σχεδίαζαν να εισαγάγουν μια σειρά φορολογικών μεταρρυθμίσεων το 2013, αλλά αυτό αποκόπηκε τον περασμένο Απρίλιο μετά την αύξηση του εθνικού φόρου επί των πωλήσεων από 5 σε 8%. Αυτό έπληξε τις δαπάνες των καταναλωτών πίσω σε μια καρφίτσα και άφησε την οικονομία να σκοντάψει στο χείλος μιας διαρκούς ύφεσης. (Για να μάθετε περισσότερα, δείτε:

Κατανόηση της έντονης έκθεσης της Ιαπωνίας σε αυξανόμενες τιμές

).

Αλλά τώρα βρίσκονται ξανά σε αυτό, και προσπαθούν να καταρτίσουν έναν προτεινόμενο νόμο ήδη από τον Ιούνιο. Η κυρίαρχη πρόταση επικεντρώνεται σε μια ιδέα απλώς να απαλλαγεί από την τρέχουσα φορολογική έκπτωση και να την αντικαταστήσει με μια τυπική έκπτωση για τα παντρεμένα ζευγάρια που δεν βασίζεται στο επίπεδο εισοδήματος της γυναίκας (αν και αν θεωρείται ότι το συνολικό εισόδημα των νοικοκυριών είναι ακόμα υψηλότερο για συζήτηση δηλαδή δεν υπάρχει συναίνεση για το αν τα πλουσιότερα νοικοκυριά πρέπει να πάρουν αυτή την έκπτωση). Όλα αυτά ακούγονται αρκετά απλά, εκτός από ένα πρόβλημα. Η επέκταση της έκπτωσης σε όλα τα παντρεμένα ζευγάρια (ή τουλάχιστον όλοι, εκτός από τους πλουσιότερους) θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των φόρων όταν ληφθεί υπόψη στο συνολικό ποσό και η κυβέρνηση είναι απίθανο να είναι σε θέση να το αντέξει. Όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα, εξετάζοντας τον προγραμματισμένο κρατικό προϋπολογισμό για το επόμενο έτος, τα έξοδα που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση του υπάρχοντος χρέους αντιπροσωπεύουν ήδη σχεδόν το ένα τέταρτο των δαπανών! Προϋπολογισμός Καν. Δαπανών

Δισεκατομμύρια γιεν και% του συνόλου

Πηγή: Γραφείο

Bottom Line

(ή τουλάχιστον να δουλεύει περισσότερο), το βασικό πρόβλημα έρχεται τώρα σε μετρητά. Απλώς να απαλλαγούμε από την έκπτωση και να μην κάνουμε τίποτα άλλο στη θέση της θα ισοδυναμούσε ουσιαστικά με αύξηση του φόρου, πράγμα που θα αποτελούσε ένα επισφαλές σχέδιο δεδομένης της ευαίσθητης κατάστασης της οικονομίας της Ιαπωνίας αυτή τη στιγμή. Αλλά η επέκταση του οφέλους με οποιονδήποτε τρόπο για να ενσταλάξει μια μεγαλύτερη αίσθηση της δικαιοσύνης θα μπορούσε να είναι δαπανηρή επίσης. Με μια τεράστια τρύπα στο βιβλίο επιταγών της κυβέρνησης, πρέπει να σκεφτεί προσεκτικά την εξισορρόπηση τυχόν φορολογικών ελαφρύνσεων με άλλες πηγές εισοδήματος.

Είναι αλήθεια ότι αν αυτό το φορολογικό εμπόδιο στις εργαζόμενες γυναίκες επιλυθεί σωστά, πολύ περισσότερες γυναίκες πιθανότατα είτε θα ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό είτε τουλάχιστον θα επεκτείνουν τη συμμετοχή τους. Αυτό θα πρέπει να έχει οφέλη για την κυβέρνηση που θα ελπίζονταν ότι θα εξαλείψουν εγκαίρως τις άμεσες απώλειες από την επέκταση των εκπτώσεων σε όλα τα παντρεμένα ζευγάρια.Όμως, ενώ οι περισσότεροι τώρα συμφωνούν σχετικά με τα πιθανά μακροπρόθεσμα οφέλη, η βραχυπρόθεσμη πραγματικότητα εξακολουθεί να καθίσταται από το σημείο Α ως Β αρκετά προκλητική.