α:

Ενώ οι βραχυπρόθεσμοι έμποροι παρακολουθούν συχνά τον δείκτη "call-call" ως τεχνικό δείκτη αγοραστικής και πωλητικής δύναμης, οι επενδυτές και οι οικονομολόγοι παρακολουθούν την προσφορά για ευρύτερη αίσθηση της αγοράς. Είναι ένας δείκτης contrarian, χρήσιμος για να επισημάνετε τα άκρα και τις ακραίες πτώσεις και να αναπαράγετε το ιστορικά άσχημο ιστορικό των εμπόρων επιλογών. Μία αυξανόμενη αναλογία σηματοδοτεί άστοχες συγκινησιακές αισθήσεις και μια μειούμενη αναλογία δείχνει ότι οι έμποροι είναι υπερβολικά διογκωμένοι.

Στην πιο βασική της μορφή, ο δείκτης "call-call" υπολογίζεται λαμβάνοντας τον αριθμό των συμβάσεων πώλησης διαιρούμενος με τον αριθμό των συμβάσεων κλήσεων σε μια μόνο ημέρα. Η αναλογία μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε αγορά ή ανταλλαγή. Οι οικονομολόγοι παρακολουθούν τον δείκτη κλήσεων για σημαντικούς δείκτες, όπως το S & P 500 ή το Dow Jones Industrial Average (DJIA) για ευαισθησία σε όλη την οικονομία, ερμηνεύοντας τυχόν αιχμές ως πιθανές αλλαγές στη συνολική κατεύθυνση.

Όπως και οι περισσότεροι δείκτες συναίσθησης, ο λόγος put-call βοηθά στη δημιουργία γραμμών στήριξης και αντοχής και πιθανών στροφών στην αγορά. Υπάρχουν και λιγότερες τεχνικές εφαρμογές των δεδομένων κλήσης. για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να έχει εντοπίσει την τεχνολογική φούσκα στα τέλη της δεκαετίας του 1990 επειδή συνοδεύτηκε από πολύ μεγάλο αριθμό αγορών επιλογής κλήσεων που οδήγησαν το λόγο put-call σε ακραία υψηλά.

Ο δείκτης σταθμισμένης τιμής δολαρίου είναι ευνοούμενος από πολλούς αναλυτές τάσεων σε σχέση με τον λόγο σύμβασης-αγοράς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η έκδοση με βάση το δολάριο δείχνει πόσα συνολικά χρήματα δαπανώνται για τα βάζει σε σχέση με τις κλήσεις και όχι απλά τον αριθμό των αγορών. Είναι εύκολο να υπερκεραστεί η σημασία και η προβλεπτική ισχύς του λόγου put-call. Παρ 'όλα αυτά, η φιλοσοφία της είναι χρήσιμη. οι έμποροι που κυνηγούν τις τρέχουσες τάσεις της αγοράς είναι συχνά πολύ αργά.