Αγοράστε και κρατήστε μπορεί να χαρακτηριστεί σωστά ως αγορά και ξεχάστε. αυτό δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης των επενδύσεών σας. Ένα πρόγραμμα ευκαιριακής επανεξισορρόπησης μιας στρατηγικής κατανομής περιουσιακών στοιχείων θα ενισχύσει τις αποδόσεις και θα συμβάλει στον έλεγχο του κινδύνου.

Tutorial: Τα Βασικά Συστήματα Συναλλαγών

Κατανομή Περιουσιακών Στοιχείων Η στρατηγική κατανομή ενεργητικού σε παγκόσμιο επίπεδο, χρησιμοποιώντας παθητικές επενδύσεις όπως ETFs και ταμεία δεικτών, είναι ο καλύτερος τρόπος για την παροχή έκθεσης κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων σε στοχευμένα τμήματα των παγκόσμιων αγορών ασφάλειας . Στην ιδανική περίπτωση, αυτές οι κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να έχουν χαμηλές συσχετίσεις μεταξύ τους, προκειμένου να συμβάλουν στην άμβλυνση κάποιου κινδύνου μετοχικού κεφαλαίου. Επιπρόσθετα, τα μικρά τμήματα και τα τμήματα αξίας σε όλες τις παγκόσμιες αγορές θα πρέπει να είναι υπερβολικά αυξημένα, ώστε να αποκομίζουν πρόσθετα ασφάλιστρα έναντι του δείκτη παγκόσμιας αγοράς.

Όταν σχεδιάζετε αρχικά ένα σχέδιο κατανομής περιουσιακών στοιχείων, θα διαπιστώσετε ότι μπορείτε να αυξήσετε δραματικά τις αναμενόμενες αποδόσεις, χωρίς να αυξήσετε τον κίνδυνο, επειδή οι συσχετίσεις σε πολλές αγορές είναι τόσο χαμηλές. Αυτή η στρατηγική παίρνει παγκόσμια διαφοροποίηση στο βαθμό που μπορεί να φτάσει, χρησιμοποιώντας μόνο ονομαστικούς τίτλους που είναι υγροί, εντελώς διαφανείς και πλήρως γνωστοί. Είναι μια καλύτερη εικασία για μια "αποτελεσματική" στρατηγική μετοχικού κεφαλαίου. Φυσικά, δεν θα ξέρετε πόσο κοντά είστε έως ότου έχετε το πλεονέκτημα της τέλειας οπισθοδρόμησης, 50 χρόνια στο μέλλον. (Για περισσότερες πληροφορίες

6 στρατηγικές κατανομής περιουσιακών στοιχείων που λειτουργούν .)

Διαφοροποίηση και εξισορρόπηση

Όλοι γνωρίζουμε ότι η διαφοροποίηση είναι η καλύτερη άμυνα του επενδυτή έναντι συγκεκριμένου επιχειρηματικού, τομεακού, γεωγραφικού και συναλλαγματικού κινδύνου. Αν αναθέτετε σταθμίσεις στόχων σε κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων στην επενδυτική σας πολιτική, ασκείτε κάποιο έλεγχο στα συνολικά χαρακτηριστικά κινδύνου ανταμοιβής χαρτοφυλακίου. Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να ειπωθεί για τη διαφοροποίηση είναι ότι ποτέ δεν θα έχετε όλα τα περιουσιακά σας στοιχεία στην μοναδική κλάση περιουσιακών στοιχείων με τη χειρότερη απόδοση - αυτό είναι καλό. Η παγκόσμια διαφοροποίηση θα έσωζε τους επενδυτές πολλή θλίψη κατά την τελευταία δεκαετία, όπου φαινομενικά η χειρότερη κλάση περιουσιακών στοιχείων στον πλανήτη ήταν ο S & P 500.

Φυσικά, θα έχετε πάντα μερικά από τα προτερήματά σας στη χειρότερη κατηγορία και ποτέ δεν μπορείτε να έχετε όλα τα περιουσιακά σας στοιχεία στην καλύτερη κλάση περιουσιακών στοιχείων. Αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο για τους επενδυτές να δεχτούν και να τους αναγκάσει να υποθέσουν τους εαυτούς τους και ενδεχομένως να τους οδηγήσουν σε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.

Ιδανικά, οι τομεακοί διορθωτικοί συντελεστές θα παραμείνουν στατικοί, ωστόσο, μόλις χρηματοδοτήσετε πραγματικά τις επενδύσεις, οι διάφοροι τομείς θα αρχίσουν να αποκλίνουν στην απόδοση. Επομένως, για να διατηρηθούν σταθερά τα χαρακτηριστικά αποδόσεων κινδύνου του χαρτοφυλακίου, απαιτείται κάποιο είδος περιοδικής επανεξισορρόπησης, διαφορετικά, με την πάροδο του χρόνου το χαρτοφυλάκιο θα αυξηθεί όπως τα ζιζάνια. Δεν θα χρειαζόταν πολύ καιρό πριν το χαρτοφυλάκιό σας δεν είχε καμία ομοιότητα με την επενδυτική πολιτική. ο κίνδυνος σίγουρα θα αυξηθεί και, κατά πάσα πιθανότητα, οι επιστροφές θα υποστούν.

Η επανεξισορρόπηση είναι πράγματι πολύ καλή. Αντί να είναι απλά μια δουλειά συντήρησης για να κρατήσει το στατικό μίγμα χαρτοφυλακίου, η επανεξισορρόπηση ανοίγει τη δυνατότητα μη κερδοσκοπικού αυξητικού κέρδους για το χαρτοφυλάκιο. (Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο

Τύποι στρατηγικών αντιστάθμισης . Περισσότερα πλεονεκτήματα από τα μειονεκτήματα

Οι αγορές έχουν μακρόχρονη, καλά αποδεδειγμένη τάση να επανέλθουν στο μέσο όρο. Συχνά κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις, πέφτουν θύματα τόσο της παράλογης εξωστρέφειας όσο και της νοσηρής απαισιοδοξίας και μπορούν να ξεπεράσουν και τους δύο τρόπους. Τελικά αναστρέφουν την πορεία και επιστρέφουν σε κάτι κοντά σε ένα μέσο. Η καταγραφή των πλεονεκτημάτων αυτών των κινήσεων δεν απαιτεί πρόβλεψη ή οποιαδήποτε απόφαση χρονισμού της αγοράς. Η εξισορρόπηση μετριάζει τις διακυμάνσεις και καταγράφει πρόσθετη απόδοση. Επιβάλλει μια πολιτική πώλησης υψηλών, χαμηλών αγορών, με συστηματική αποκοπή των επενδυτικών κερδών και αναδιανομή των εσόδων σε κατηγορίες με χαμηλή απόδοση. Όταν αυτές οι θέσεις αντιστραφούν, καταγράφετε αυξανόμενα κέρδη. Όσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλομορφία μεταξύ των τμημάτων, τόσο μεγαλύτερη είναι η μεταβλητότητα και τα υψηλότερα κέρδη. Αντιστρόφως, σε περιόδους χαμηλής ποικιλομορφίας ή / και μικρής μεταβλητότητας, μπορεί να υπάρχουν λίγες ευκαιρίες για σύλληψη.

Δυστυχώς, μια πολιτική επανεξισορρόπησης μπορεί να είναι απογοητευτική και αντιληπτή σε έναν απείθαρχο επενδυτή. Γνωρίζουμε από την παρακολούθηση των ταμειακών ροών στις επενδυτικές αγορές, ότι πάρα πολλοί επενδυτές κυνηγούν τις πρόσφατες επενδυτικές αποδόσεις, αγοράζουν υψηλά, πωλούν χαμηλά, επαναλαμβάνουν τη διαδικασία μέχρι να σπάσουν και στη συνέχεια αναρωτιούνται γιατί δεν μπορούν να κάνουν χρήματα στις κεφαλαιαγορές. Ενώ ξέρουν καλύτερα, είναι σχεδόν σκληροί για να αποτύχουν ως επενδυτές. Κάπως αυτή η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά είναι ψυχολογικά ανταμείβοντας, ενώ οικονομικά καταστροφική. Από την άλλη πλευρά, μια πειθαρχία εξισορρόπησης ενισχύει την καλή συμπεριφορά και πρέπει να οδηγήσει σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. δεν είναι ικανοποιητική, αλλά είναι κερδοφόρα. (999)>

Επανεξισορρόπηση στην πράξη Ίσως το καλύτερο παράδειγμα προέρχεται από την πορεία των S & P 500 και Tech Funds, λίγο πριν το 2000. Μια συγκεκριμένη η επενδυτική πολιτική απαιτούσε 10% της συμμετοχής στο S & P 500 και κανένα συγκεκριμένο κλάδο Nasdaq ή Tech. Ενώ η νοοτροπία ανέπτυξε ότι οι τομείς αυτοί θα μπορούσαν να ανεβαίνουν μόνο για πάντα, οι επενδυτές πωλούσαν συστηματικά το S & P 500 για να τη διατηρήσουν στο συγκεκριμένο κονδύλιο. Στην περίπτωση αυτή, ο κίνδυνος συγκεντρωμένων θέσεων και η αποτυχία να διαφοροποιηθούν σωστά, έγινε οδυνηρά εμφανής. Κατά την περίοδο 2000-2002, το χαρτοφυλάκιο μετοχών έχασε λιγότερο από το ένα τρίτο των μετοχών της S & P 500 και στη συνέχεια αποχώρησε ταχύτερα και περαιτέρω. Επομένως, ακόμη και αν κατά τη διάρκεια της περιόδου 1997-2000 το χαρτοφυλάκιο έμοιαζε χαμένος, για ολόκληρη την περίοδο από το 1995 έως το 2010 ήταν νικητής.

Η κατώτατη γραμμή Σε μια δίκαιη δίκη, ένα τέτοιο διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο δεν θα είχε μόνωση επενδυτών κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κατάρρευσης της αγοράς, όπου δεν υπήρχε χώρος για απόκρυψη, καθώς οι επενδυτές έφυγαν στην ποιότητα. Ωστόσο, εκείνοι οι πελάτες, οι οποίοι είχαν τους οικονομικούς πόρους και το στομάχι να αγοράζουν συστηματικά μετοχές, με την επανεξισορρόπηση μεταξύ του σταθερού εισοδήματός τους και των θέσεών τους, θα είχαν ευχάριστα κέρδη σε αυτές τις αναπροσαρμοσμένες θέσεις.(Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη διαχείριση χαρτοφυλακίου διαβάστε:

Η διαχείριση χαρτοφυλακίου αποδίδεται σε μια σκληρή αγορά

.