Ενώ οι περισσότεροι γνωρίζουν τι είναι ένα συνταξιοδοτικό σχέδιο, λίγοι καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ των τύπων συντάξεων που προσφέρονται και των παραγόντων που καθορίζουν την αξία τέτοιων σχεδίων - συγκεκριμένα, συνταξιοδοτικά προγράμματα καθορισμένων παροχών. Ακόμη λιγότεροι κατανοούν τα οικονομικά της λογιστικής των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων και τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες πρέπει να αναφέρουν για τα συνταξιοδοτικά προγράμματα τις οικονομικές καταστάσεις. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε ακριβώς αυτά τα θέματα με την ελπίδα να αποκτήσουμε μια μεγαλύτερη κατανόηση του λογιστικού συστήματος συνταξιοδοτικών παροχών καθορισμένων παροχών.
TUTORIAL: Οικονομικές Καταστάσεις: Σχέδια Συντάξεων
Δύο τύποι συνταξιοδοτικών προγραμμάτων Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι προγραμμάτων συνταξιοδότησης που χρηματοδοτούνται από εργοδότες: σχέδια καθορισμένων εισφορών και προγράμματα καθορισμένων παροχών. Η βασική διαφορά μεταξύ των δύο είναι ποιο κόμμα φέρει την ευθύνη για την απόδοση των επενδύσεων του σχεδίου.
Καθορισμένη Εισφορά
Σε ένα πρόγραμμα καθορισμένων εισφορών, ο εργοδότης (ή η εταιρεία) θα συνεισφέρει ένα συγκεκριμένο ποσό ανά περίοδο (μηνιαία, ετήσια κ.λπ.) στο λογαριασμό συνταξιοδότησης του εργαζομένου. Μόλις τα κεφάλαια είναι στο λογαριασμό, ο εργοδότης δεν έχει πλέον καμία ευθύνη ως προς τη μελλοντική αξία αυτών των κεφαλαίων. Ο εργαζόμενος ή ο κάτοχος του λογαριασμού θα προβεί στις επενδυτικές αποφάσεις σχετικά με το λογαριασμό, κατανέμοντας τα εισφερόμενα δάνεια συνταξιοδότησης με τον τρόπο που επιλέγουν (συχνά σε προκαθορισμένες επιλογές). Για παράδειγμα, ο εργαζόμενος μπορεί να επιθυμεί να επενδύσει το σύνολο των συνταξιοδοτικών ταμείων σε ένα ισορροπημένο ταμείο ανάπτυξης, με την ελπίδα ότι θα αυξήσει ταυτόχρονα το λογαριασμό με κέρδη κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα θα λαμβάνει πληρωμές μερισμάτων (στο λογαριασμό). Το σημαντικό κομμάτι που πρέπει να θυμόμαστε εδώ είναι ότι όταν ο εργοδότης / εταιρεία έχει κάνει τη συμφωνηθείσα συνεισφορά στο λογαριασμό καθορισμένων εισφορών του εργαζόμενου, ο επενδυτικός κίνδυνος βαρύνει εξ ολοκλήρου τον κάτοχο του λογαριασμού (ο εργαζόμενος). (Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις επενδυτικές σας επιλογές στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Αμοιβαίων Κεφαλαίων .)
Καθορισμένο όφελος
Ένα πρόγραμμα καθορισμένων παροχών, από την άλλη πλευρά, είναι πιο περίπλοκο, ειδικά για την επιχείρηση. Σε αυτόν τον τύπο σχεδίου, ο εργοδότης δεσμεύεται να πραγματοποιεί περιοδικές πληρωμές στον εργοδότη κατά τη συνταξιοδότησή του. Αυτές οι πληρωμές μπορούν να βασίζονται σε διάφορους παράγοντες, όπως ο χρόνος που δαπανάται με την εταιρεία και ο μισθός που λαμβάνεται για μια δεδομένη περίοδο. Δεδομένου ότι η επιχείρηση είναι υπεύθυνη για την παράδοση ενός καθορισμένου ποσού σύνταξης στους υπαλλήλους της κατά τη συνταξιοδότησή τους, το σύνολο του επενδυτικού κινδύνου πέφτει απόλυτα με την επιχείρηση. Με διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν τόσο την αναμενόμενη όσο και την πραγματική αύξηση του φόρτου συνταξιοδότησης καθορισμένης ωφέλειας μιας επιχείρησης, είναι σημαντικό να κατανοηθεί ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες και πώς οι επιχειρήσεις λογοδοτούν για μια τέτοια αποζημίωση μετά την έξοδο από την απασχόληση στις οικονομικές καταστάσεις.
Η υποχρέωση σύνταξης Τώρα που έχουμε διαφοροποιήσει τα προγράμματα καθορισμένων εισφορών και καθορισμένων παροχών, πρέπει να εμβαθύνουμε στις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν προγράμματα καθορισμένων παροχών.Σύμφωνα με το GAAP των Ηνωμένων Πολιτειών, υπάρχουν τρία διαφορετικά μέτρα συνταξιοδοτικής υποχρέωσης:
1. Προβλεπόμενη Υποχρέωση Οφέλους (PBO)
Η παρούσα αξία των μελλοντικών παροχών συνταξιοδότησης / σύνταξης που έχει αποκτήσει μέχρι σήμερα ένας υπάλληλος, με βάση τις αναμενόμενες μελλοντικές αυξήσεις των κερδών.
2. Σύνολο Υποχρεωτικών Υποχρεώσεων (ABO)
Η παρούσα αξία των μελλοντικών παροχών συνταξιοδότησης / σύνταξης που έχει αποκτήσει μέχρι σήμερα ένας υπάλληλος, αγνοώντας τυχόν μελλοντικές αυξήσεις των κερδών.
3. (VBO)
Η τρέχουσα αξία των μελλοντικών παροχών συνταξιοδότησης / συνταξιοδοτικών παροχών που αποκτήθηκαν μέχρι σήμερα από έναν υπάλληλο, που έχουν χορηγηθεί, έχουν κατοχυρωθεί πλήρως. Επίσης, η VBO δεν θεωρεί οποιαδήποτε μελλοντική υπηρεσία από τον υπάλληλο.
Όπως πιθανότατα έχετε ήδη συνειδητοποιήσει, η προβλεπόμενη υποχρέωση παροχών (PBO) πρέπει να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη υποχρέωση, ενώ η υποχρέωση επίδοξων παροχών (VBO) θα πρέπει να δημιουργήσει το μικρότερο, όλα τα πράγματα να είναι ίσα. Το PBO είναι το πιο συνηθισμένο, καθώς οι περισσότερες επιχειρήσεις θεωρούνται ότι ανησυχούν και οι εργαζόμενοι αναμένεται να συνεχίσουν να εργάζονται για την επιχείρηση στο μέλλον, κερδίζοντας έτσι περισσότερα οφέλη από τη συνταξιοδότηση. Το ABO, από την άλλη πλευρά, εφαρμόζεται καλύτερα σε καταστάσεις όπου μια εταιρεία αναμένει να διακόψει το πρόγραμμα καθορισμένων παροχών και να εξοφλήσει την υποχρέωση σύνταξης. Δεδομένου ότι δεν αναμένεται πλέον να αυξηθούν οι συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις βάσει ετών υπηρεσίας ή αύξησης μισθών, η ABO είναι η κατάλληλη μέθοδος. Για τις επιχειρήσεις με περιόδους κατοχύρωσης που συνδέονται με τις συνταξιοδοτικές τους παροχές, το VBO θα είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο μέτρο. (Οι εμπειρογνώμονες κάνουν δύσκολες προβλέψεις για τα έτη μετά την εργασία σας. Να είστε προετοιμασμένοι και να σχεδιάσετε το μέλλον σας, βλέπε Η απόλυση του προγράμματος καθορισμένων παροχών .)
δεδομένης περιόδου από τους ακόλουθους παράγοντες:
1. Παροχές που πληρώνονται : Καθώς οι παροχές καταβάλλονται σε συνταξιούχους, μειώνεται η υποχρέωση παροχών.
2. Κόστος τόκων : Καθώς οι τόκοι συσσωρεύονται στο σχέδιο, η υποχρέωση αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου.
3. Τρέχουσα υπηρεσία : Για άλλη μια φορά, με το πέρασμα του χρόνου, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα οφέλη που αποκομίζουν οι εργαζόμενοι από χρόνια υπηρεσίας ή μισθολογικές αυξήσεις θα προκαλέσουν την αύξηση της υποχρέωσης σύνταξης.
4. Σχέδια τροποποίησης : Οποιαδήποτε συνταξιοδοτικά πλεονεκτήματα χορηγούνται αναδρομικά σε υπαλλήλους ή συνταξιούχους. Αυτά τα βραβεία θα οδηγήσουν σε αύξηση της υποχρέωσης.
5. Αναλογιστικές Αναπροσαρμογές : Πρόκειται για αλλαγές που έγιναν στις υποκείμενες παραδοχές του σχεδίου με βάση την αρχή της μεταβίβασης. Τέτοιες παραδοχές μπορεί να περιλαμβάνουν το ποσοστό με το οποίο μειώνονται οι παροχές, η μέση ηλικία συνταξιοδότησης των εργαζομένων και οι πίνακες θνησιμότητας. Αυτά τα είδη αλλαγών μπορούν να αυξήσουν ή να μειώσουν τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις, ανάλογα με την αλλαγή. ( > Για να υπολογίσετε το απαιτούμενο ποσοστό απόδοσης .
Μαζί με αυτούς τους πέντε παράγοντες που επηρεάζουν την υποχρέωση σύνταξης μιας εταιρείας από μια περίοδο στην άλλη, οι τρεις κύριες παραδοχές που έχουν η μεγαλύτερη επίπτωση στην εκτίμηση της σύνταξης μιας επιχείρησης είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο, η αναμενόμενη απόδοση του προγράμματος και ο αναμενόμενος ρυθμός αύξησης των μισθών.Αυτές οι τρεις παραδοχές διαδραματίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο στον υπολογισμό της υποχρέωσης σύνταξης μιας επιχείρησης, καθώς ακόμη και μια μικρή αλλαγή σε μία από αυτές τις πτυχές μπορεί να προκαλέσει μια μεγάλη αλλαγή στο καθεστώς που χρηματοδοτείται από ένα σχέδιο. Για παράδειγμα, εάν μια εταιρεία επρόκειτο να αυξήσει το προεξοφλητικό επιτόκιο στο οποίο προεξοφλούνται οι εκταμιεύσεις του σχεδίου, η παρούσα αξία των εκταμιεύσεων θα μειωνόταν, μειώνοντας έτσι την υποχρέωση σύνταξης της επιχείρησης. Ομοίως, αν η αναμενόμενη απόδοση των περιουσιακών στοιχείων του σχεδίου επιτείνεται, η σημερινή αξία του συνταξιοδοτικού κόστους θα μειωθεί σήμερα. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς αυτές οι υποθέσεις επηρεάζουν τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις μιας εταιρείας, καθώς και τους παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα το σχέδιο από περίοδο σε περίοδο. ( ) Συμπέρασμα
Όπως είδαμε, τα προγράμματα καθορισμένων παροχών είναι περίπλοκα οχήματα συνταξιοδότησης που απαιτούν εκτεταμένη εργασία εκ μέρους του ταμείου χρηματοδότησή του να λογοδοτεί για την υποχρέωση συνταξιοδότησης στις οικονομικές του καταστάσεις. Ελπίζουμε ότι αυτό το εισαγωγικό αστάρι θα σας ωφελήσει αρχίζοντας να κατανοείτε τους παράγοντες και τις παραδοχές πίσω από τις εκτιμήσεις των συνταξιοδοτικών ωφελειών και τον τρόπο με τον οποίο ένα σχέδιο μπορεί να επηρεαστεί από τις αλλαγές στα στοιχεία αυτά.