Ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι να δημιουργήσετε μια ασφαλή στρατηγική απόσυρσης για το χαρτοφυλάκιό σας κατά τη συνταξιοδότησή σας, υπάρχει ένα πράγμα που οι περισσότεροι μακροπρόθεσμοι επενδυτές δεν μπορούν να ξεπεράσουν: την αστάθεια της αγοράς. Σε μακροπρόθεσμη βάση, οι μέσοι όροι επιστροφής μπορεί να εξαντληθούν, αλλά εάν ο χρόνος μιας ευμετάβλητης αγοράς είναι δυσμενής για τις ανάγκες ενός συνταξιοδοτικού εισοδήματος, υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα οι αποσύρσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τα επόμενα έτη να εξαντλήσουν το χαρτοφυλάκιο του επενδυτή ταχύτερα από το αναμενόμενο. Αυτό μπορεί να συμβεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι δύσκολο για έναν επενδυτή ή έναν οικονομικό σύμβουλο να πάρει πίσω το χαρτοφυλάκιο.

Γι 'αυτό, πολλοί αποταμιευτές και σύμβουλοι στρατηγικεύουν να λαμβάνουν ελάχιστες ή καθόλου διανομές από τα χαρτοφυλάκια μετοχών τους κατά τη διάρκεια εκείνων των ετών που οι χρηματιστηριακές αγορές υποφέρουν ικανοποιητικά. Μπορούν να το πράξουν με τη δημιουργία επενδυτικών κουτιών που έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθούν για αναλήψεις κατά τη διάρκεια των χαμηλών αγορών ή με την εφαρμογή μιας στρατηγικής απόσυρσης, με την οποία οι μετοχές πωλούνται μόνο όταν οι αγορές ανεβαίνουν και τα ομόλογα πωλούνται ή χρησιμοποιούνται μετρητά όταν το απόθεμα αγορά είναι μειωμένη. (Για περισσότερες πληροφορίες: Διαχείριση αναλήψεων λογαριασμού συνταξιοδότησης .)

Η προειδοποίηση που έρχεται με αυτό το σενάριο, ωστόσο, είναι ότι όταν χρησιμοποιούνται αυτές οι στρατηγικές μαζί με μια απλή αναπροσαρμογή του χαρτοφυλακίου, το αποτέλεσμα δεν είναι καλύτερο από το εάν το χαρτοφυλάκιο είχε αντιμετωπιστεί με συνολική απόδοση βάση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η απλή αναπροσαρμογή χαρτοφυλακίου έχει ενσωματωμένο θετικό αποτέλεσμα, γεγονός που συμβάλλει στην αντιστάθμιση των δυσμενών ρευστοποιήσεων. Στην πραγματικότητα, η χρήση αυτής της διαδικασίας εξασφαλίζει ότι οι επενδύσεις που είναι επάνω πωλούνται, ενώ οι επενδύσεις που βρίσκονται κάτω αγοράζονται. Έτσι, ορισμένοι σύμβουλοι ίσως θελήσουν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν την επανεξισορρόπηση ως εναλλακτική λύση στη δημιουργία κουβάδων ή στρατηγικών βασισμένων σε κανόνες. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:

Στρατηγικές για την απόσυρση εισοδήματος απόσυρσης .) Η δημοφιλής λύση στην πώληση των μετοχών με ζημία είναι η θέσπιση ενός συνόλου κανόνων που ορίζουν ότι οι μετοχές δεν θα πωλούνται σε αγορές κάτω και ότι ο σύμβουλος θα διαιρέσει το χαρτοφυλάκιο σε τρεις ή τέσσερις κουβάδες που περιλαμβάνουν μετοχές, ομόλογα και μετρητά ή λογαριασμούς του Δημοσίου. Με αυτόν τον τρόπο, ο πελάτης μπορεί να λάβει διανομές από μετοχές όταν είναι επάνω, από ομόλογα όταν οι μετοχές είναι κάτω και από Θησαυροφυλάκια, όταν η αγορά των ομολόγων και των μετοχών είναι σε χαμηλό σημείο. Σε αυτό το σενάριο, η εκκαθάριση πραγματοποιείται στο τέλος του έτους και το χαρτοφυλάκιο επανεκτιμάται στην αρχή του έτους.

Η εξέταση των ετήσιων αποδόσεων με τη χρήση αυτού του τύπου μεθόδου δείχνει ότι η ρευστοποίηση μπορεί πράγματι να χρησιμοποιηθεί κατά την απόσυρση περιουσιακών στοιχείων από τους διάφορους κουβάδες με την πάροδο του χρόνου, αποφεύγοντας έτσι τις πωλήσεις επενδύσεων αφού έχουν ήδη μειωθεί. Με αυτόν τον τρόπο, ένας συνταξιούχος θα πρέπει να είναι σε θέση να διαφυλάξει τον κύριό του, διατηρώντας ταυτόχρονα το προτεινόμενο ποσοστό απόσυρσης 4%, ακόμη και μέσω δύσκολων αγορών.(Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:

Γιατί ο κανόνας αποχώρησης 4% δεν είναι πλέον ασφαλής

.)

Ολιστική προσέγγιση Ενώ πολλοί σύμβουλοι επιχειρούν να ολιστική διαχείριση ενός χαρτοφυλακίου, η προσέγγιση δεν είναι σύμφωνη με μια στρατηγική ρευστοποίησης βασισμένη σε κάδους που ενσωματώνει κανόνες που βασίζονται στην απόφαση. Στην πραγματικότητα, τα χαρτοφυλάκια που διαχειρίζονται με προσέγγιση συνολικής απόδοσης συχνά συχνά επανισορροπίζονται συστηματικά, έτσι ώστε να διατηρούνται στο στόχο μέσω της πώλησης και της αγοράς περιουσιακών στοιχείων. Τούτου λεχθέντος, δεν υπάρχει ακόμη προφανής στρατηγική που να επιτρέπει σε κάποιον να αποφύγει τη διανομή εισοδημάτων από συνταξιοδοτικά κεφάλαια από κλάσεις περιουσιακών στοιχείων που είχαν υποβαθμιστεί κατά το προηγούμενο έτος, λαμβάνοντας μόνο διανομές από επενδύσεις που είχαν αυξηθεί. (999)> Η κατώτατη γραμμή

Για να αντισταθμιστεί η εξάντληση του χαρτοφυλακίου συνταξιοδότησης όταν οι χρηματιστηριακές αγορές είναι μειωμένες, οι συνταξιούχοι μπορούν να δημιουργήσουν στρατηγικές για τη λήψη ελάχιστων ή δεν διανέμονται από τα χαρτοφυλάκια μετοχών τους κατά τη διάρκεια της κακής απόδοσης της αγοράς μετοχών και αντ 'αυτού αποσύρονται από ομολόγους ή ταμειακούς λογαριασμούς. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν στρατηγικές ολικής επιστροφής με παρόμοιο τρόπο. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Πόσο πρέπει να αποσυρθούν οι συνταξιούχοι από τους λογαριασμούς; )