Φανταστείτε για μια στιγμή ότι έχετε μόνο ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο: δεν έχετε χρήματα σε ένα ταμείο συνταξιοδότησης, ένα ταμείο κολλεγίων, ένα 401 (k), μια μεταβλητή προσόδου, μεσίτη και μερικά αποθέματα και αμοιβαία κεφάλαια με ένα άλλο. Όχι, έχετε απλώς ένα ενιαίο χαρτοφυλάκιο για να καλύψετε όλες τις επενδυτικές σας ανάγκες - απλή, συνοπτική και αποτελεσματική.

Στην πραγματικότητα, φυσικά, εσείς έχετε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο - μάλλον το έχει χωριστεί σε διάφορες δομές. Συνολικά, αποτελεί ένα χαρτοφυλάκιο με τα ιδιαίτερα επενδυτικά χαρακτηριστικά του. Δυστυχώς, πιθανότατα έχετε λίγη γνώση των χαρακτηριστικών της. Το πλήθος ξεχωριστών οντοτήτων σας έχει προκαλέσει να χάσετε τη θέα του δάσους για τα δέντρα.

Εάν είχατε μόνο έναν επενδυτικό λογαριασμό, πώς θα το δομήσατε; Ποιοι είναι οι κρίσιμοι παράγοντες που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να εκτελείται το χαρτοφυλάκιο; Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό που θα επιλέξετε και θα σας δείξει πώς να μεταφέρετε αυτές τις προτιμήσεις στο συνολικό σας χαρτοφυλάκιο.

Αντιστοίχιση περιουσιακών στοιχείων Είναι το το κλειδί Έως τώρα ίσως έχετε ακούσει το μάντρα ότι η "κατανομή του ενεργητικού είναι το κλειδί" τόσο συχνά που μόλις εγγραφεί μαζί σας.

Η πίστη έχει τις ρίζες της σε μελέτη του Brinson, Hood και Beebower με τίτλο "Οι παράγοντες προσδιορισμού της απόδοσης χαρτοφυλακίου" (

Journal of Financial Analysts , Issue July / August, 1986). Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 93,6% της διακύμανσης των αποδόσεων σε ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο εξηγείται από την πολιτική κατανομής περιουσιακών στοιχείων. Ο βασικός όρος εδώ είναι "διαφοροποιημένος", αλλά θα το αντιμετωπίσουμε σε μια στιγμή. Η απόφαση κατανομής του ενεργητικού σας είναι κρίσιμη. Πάρτε το "σωστό" και έχετε ολοκληρώσει σχεδόν το 100% της αποστολής σας σε ένα βήμα. Ακόμη και αν έχετε πολλούς λογαριασμούς αυτήν τη στιγμή, συνολικά, έχετε μια συνολική κατανομή ενεργητικού και ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσής σας.

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως μετρητά, ομόλογα, αποθέματα, ακίνητα, εμπορεύματα, πολύτιμα μέταλλα και ξένα αποθέματα. Με την πάροδο του χρόνου, κάθε τάξη έχει επιδείξει ορισμένα χαρακτηριστικά επιστροφής και μεταβλητότητας. Μπορείτε να συνδυάσετε αυτές τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων με άπειρους τρόπους για να παράγετε απεριόριστα προφίλ χαρτοφυλακίου κινδύνου / επιστροφής. Η μεγαλύτερη πρόκλησή σας είναι να μάθετε γιατί αυτές οι κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων τείνουν να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που κάνουν και τι επηρεάζει το προφίλ απόδοσης τους. Μπορεί να γνωρίζετε ότι τα αποθέματα έχουν δείξει την τάση να παράγουν μεγαλύτερες μέσες ετήσιες αποδόσεις από ό, τι τα ομόλογα και μπορεί να γνωρίζετε ότι τα αποθέματα τείνουν να είναι πιο ασταθή από τα ομόλογα, αλλά ξέρετε γιατί είναι; Εάν προτιμάτε να εξοικονομήσετε χρόνο για να κατανοήσετε τα αίτια, μπορείτε να πάρετε μια προσέγγιση "είναι αυτό που είναι" και απλώς να χρησιμοποιήσετε προηγούμενες τάσεις απόδοσης ως τον οδηγό σας για τη δόμηση της πολιτικής κατανομής του ενεργητικού σας προς τα εμπρός.

Πώς να ξεκινήσετε τη διάθεση

Πώς γνωρίζετε ποιες κατηγορίες κατηγοριών πρέπει να χρησιμοποιήσετε; Ένας γενικός κανόνας είναι ότι αν δεν καταλαβαίνετε την κατηγορία των στοιχείων, μην τη χρησιμοποιήσετε. Μην ανησυχείτε για την εύρεση του τέλειου συνδυασμού διανομής περιουσιακών στοιχείων. Δεν υπάρχει τέλειο μίγμα - εκτός από την εκ των υστέρων, και ακόμη και τότε αλλάζει με κάθε στιγμή. Ένα καλό, κατάλληλο μίγμα είναι το μόνο που χρειάζεστε για να ολοκληρώσετε τη δουλειά σας. Ο καθορισμός πολιτικής κατανομής περιουσιακών στοιχείων δεν περιορίζεται στον τρόπο συμπεριφοράς των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων. Βασίζεται επίσης στο πως η

έχετε τείνει να συμπεριφέρεται. Οι δικοί σας στόχοι επιστροφής, καθώς και η δική σας ικανότητα να ανεχτείτε τη μεταβλητότητα και την αβεβαιότητα, συνθέτουν την παράπλευρη πλευρά της κατανομής του ενεργητικού "κέρμα". Πρέπει να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε μια κατανομή που έχει την καλύτερη εμφανή ικανότητα να ταιριάζει με το επενδυτικό σας ταμπεραμέντο. Ένας σίγουρος τρόπος για να σαμποτάρετε τη μακροπρόθεσμη επιτυχία της επένδυσής σας είναι κάνοντας προσαρμογές που είναι το καλύτερο εργαλείο του μίγματος διανομής περιουσιακών στοιχείων που βασίζεται στο συναίσθημα. Εάν πρόκειται να κάνετε τακτικές αλλαγές στην κατανομή κατά μήκος του τρόπου, θα έπρεπε καλύτερα να έχετε κάποια ορθολογική μέθοδο για να σας καθοδηγήσει. Ενώ κάθε άτομο θεωρητικά έχει μια συγκεκριμένη επενδυτική ψυχή, μια ιδέα είναι καθολική: αν είστε ένας λογικός επενδυτής, θέλετε να μεγιστοποιήσετε την απόδοση και να ελαχιστοποιήσετε την αστάθεια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναλάβετε μεγαλύτερο κίνδυνο εάν δεν πρόκειται να πληρώσετε γι 'αυτό μέσω της ευκαιρίας για μεγαλύτερες αποδόσεις. Ο Jackie Stewart, "The Flying Scot", κέρδισε τρία πρωταθλήματα παγκόσμιων οδηγών σε αγώνες της Formula 1 κατά τη διάρκεια της οκταετούς καριέρας του. Είπε μία φορά σε έναν ερευνητή ότι ο στόχος του σε κάθε αγώνα ήταν να κερδίσει τον αγώνα με την πιο αργή δυνατή ταχύτητα. Ο ερευνητής ήταν μπερδεμένος. Τι εννοούσε; Ο Stewart εξήγησε ότι δεν είχε κανένα νόημα να διακινδυνεύσει ένα ναυάγιο ή μηχανική βλάβη πιέζοντας το αυτοκίνητο πιο γρήγορα από ό, τι χρειάστηκε για να τελειώσει πρώτα. Είτε κέρδισε με ένα μέτρο είτε με ένα μίλι, δεν είχε σημασία - ήταν ακόμα μια νίκη. Η Jackie Stewart ήταν διαβόητη για το ομαλό και αποτελεσματικό στιλ οδήγησης. Τώρα γνωρίζετε τη νοοτροπία που τον καθοδήγησε στη λήψη αυτής της ομαλής προσέγγισης. Θα πρέπει να έχετε μια παρόμοια νοοτροπία στη ρύθμιση του χαρτοφυλακίου σας. Επιλέξτε την κατανομή ενεργητικού που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να σας επιτρέψει να επιτύχετε τον στόχο σας με την ελάχιστη μεταβλητότητα στην πορεία. Αν μπορείτε να επιτύχετε το στόχο σας με μέση ετήσια απόδοση 8%, μην κινδυνεύετε να «συντρίψετε» προσπαθώντας να φτάσετε το 10%.
Συστηματική Vs. Μη-συστηματικός κίνδυνος

Η μελέτη Brinson, Hood και Beebower ασχολήθηκε με διαφοροποιημένα χαρτοφυλάκια. Αν θέλετε να καταγράψετε τα χαρακτηριστικά απόδοσης των εγχώριων μετοχών των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν πρόκειται να το κάνετε μόνο με την κατοχή της μετοχής μιας εταιρείας. Ο λόγος έχει να κάνει με συστηματικό και μη συστηματικό κίνδυνο.

Ο συστηματικός κίνδυνος είναι ο εγγενής κίνδυνος για ολόκληρη την κατηγορία στοιχείων ενεργητικού. Οι ευρείες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες θα επηρεάσουν τις προοπτικές κερδοφορίας όλων των εταιρειών, οι οποίες με τη σειρά τους θα επηρεάσουν την τιμή των μετοχών τους. Οι διαφορετικές εταιρείες και, κατά συνέπεια, τα αποθέματά τους, θα έχουν ποικίλους βαθμούς ευαισθησίας σε αυτές τις ευρείες επιρροές, αλλά όλοι θα επηρεαστούν και δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να το αποφύγετε. Ο μη συστηματικός κίνδυνος είναι ο συγκεκριμένος κίνδυνος που είναι εγγενής σε κάθε μεμονωμένη εκμετάλλευση. Εάν ένα ελπιδοφόρο νέο φάρμακο που αναπτύσσεται από μια φαρμακευτική εταιρεία ξαφνικά αποδεικνύεται άχρηστο, θα έχει ουσιαστικά αρνητικό αντίκτυπο στην αξία του αποθέματος της εταιρείας αυτής, αλλά δεν έχει καμία επίδραση σε άλλα αποθέματα. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι ο μη συστηματικός κίνδυνος των αποθεμάτων μπορεί να διαφοροποιηθεί, διατηρώντας μόνο 20 έως 30 αποθέματα που δεν συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με συγκεκριμένες βιομηχανίες. (Με άλλα λόγια, η κατοχή 20 αποθεμάτων κοινής ωφελείας εξακολουθεί να εκθέτει έναν επενδυτή σε μη συστηματικό κίνδυνο που συνδέεται με τη βιομηχανία κοινής ωφέλειας, επομένως η έκθεσή σας στη βιομηχανία πρέπει να είναι πιο διαφοροποιημένη.) Η σωστή διαφοροποίηση λειτουργεί επειδή τα αρνητικά συμβάντα μιας εκμετάλλευσης αντισταθμίζονται συνήθως από θετικά γεγονότα για άλλη εκμετάλλευση . Η επιστροφή υποτίθεται ότι είναι η τιμή που καταβάλλεται για να αναλάβει τον κίνδυνο, συνεπώς δεν έχει νόημα να αναμένεται αυξημένη απόδοση από το μη συστηματικό στοιχείο του προφίλ κινδύνου ενός αποθέματος, επειδή το στοιχείο αυτό μπορεί να διαφοροποιηθεί τόσο εύκολα.

Αυτό που δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί είναι συστηματικός κίνδυνος και τα αποθέματα έχουν διαφορετικό επίπεδο συστηματικού κινδύνου από τα ομόλογα, τα μετρητά, τα ακίνητα κλπ. Με την πάροδο του χρόνου, οι προοπτικές απόδοσης της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων είναι συνεπώς συνάρτηση του συστηματικού προφίλ κινδύνου.

Για να καταγράψετε την απόδοση μιας δεδομένης κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων, πρέπει να έχετε μια ευρεία, διαφοροποιημένη έκθεση σε αυτή την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων. Και πάλι, ανάλογα με την κατηγορία των περιουσιακών στοιχείων, αυτό μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικά μέσω κάποιων μεμονωμένων εκμεταλλεύσεων ή μπορεί να επιτευχθεί με την κατοχή ενός ταμείου δείκτη, ενός αμοιβαίου κεφαλαίου, ενός αμοιβαίου κεφαλαίου ή άλλου ευρέως διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων.

Η κατώτατη γραμμή

Εάν η κατανομή ενεργητικού φροντίζει σχεδόν το 94% του επενδυτικού προφίλ του χαρτοφυλακίου σας, τι επηρεάζει το υπόλοιπο; Η απάντηση είναι η επιλογή της ατομικής ασφάλειας και ο χρονισμός της αγοράς. Τα πράγματα που έρχονται στο μυαλό για τους περισσότερους, όταν αναφέρετε την επένδυση, είναι μόνο αυξητικοί παράγοντες για τον προσδιορισμό της απόδοσης του διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου με την πάροδο του χρόνου - αλλά εστιάζουν στο 6% και λείπουν το 94%!

Εάν έχετε ήδη λογαριασμούς πολλαπλών επενδύσεων, σκεφτείτε το χαρτοφυλάκιό σας ως μία επένδυση και αναλύστε τη σύνθεση αυτής της επένδυσης για τον προσδιορισμό της τρέχουσας κατανομής του ενεργητικού σας. Βεβαιωθείτε ότι αυτή η κατανομή είναι κατάλληλη για τους στόχους και το επενδυτικό σας ταμπεραμέντο. Επιβεβαιώστε ότι είστε εκτεθειμένοι σε όλες τις περιοχές της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων, προκειμένου να ελαχιστοποιήσετε τον μη συστηματικό κίνδυνο. Εάν δημιουργείτε ένα νέο χαρτοφυλάκιο, ξεκινήστε με την κατανομή του ενεργητικού και διαρθρώστε τις επενδύσεις σας με τρόπο που σας δίνει ευρεία διαφοροποιημένη έκθεση σε κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων. Μετά από αυτό, χαλαρώστε, γιατί όλα τα άλλα είναι απλώς αυξητικά.