Παρότι η ιδέα της χρέωσης των πελατών για καταθέσεις στρέφει την παραδοσιακή τραπεζική ανάποδα, ένας αυξανόμενος αριθμός τραπεζών στη Γερμανία, την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο σπάει αυτό το ταμπού.

Η χρήση των αρνητικών επιτοκίων

Η χρήση των αρνητικών επιτοκίων ήταν ασταθής μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) τον Ιούνιο του 2014 να αρχίσουν να χρεώνουν τις τράπεζες να κρατούν τις καταθέσεις τους σε μετρητά. Λίγο περισσότερο από δύο χρόνια αργότερα, μια χούφτα τράπεζες άρχισαν να μεταφέρουν το κόστος των αρνητικών ποσοστών στους πελάτες τους. Τη δεύτερη εβδομάδα του Αυγούστου του 2016, η γερμανική τράπεζα Raiffeisenbank Gmund am Tegernsee έγινε η πρώτη τράπεζα που χρεώνει 0,4% στους πελάτες λιανικής με πάνω από 100, 000 ($ 111, 985) καταθέσεις μετρητών.

Ιδιωτικές τράπεζες

Από τις 26 Αυγούστου 2016, μόνο οι πλούσιοι άνθρωποι και τα ιδρύματα πληρώνουν τις τράπεζες για να κρατούν τα χρήματά τους. Ωστόσο, καθώς περισσότερες τράπεζες υιοθετούν αυτή την πολιτική, διατρέχουν τον κίνδυνο να γίνουν οι νέοι κανονικοί, τελικά να εξαπλωθούν στον μέσο πελάτη. Περισσότερες από πέντε τράπεζες έχουν ήδη υιοθετήσει μια πολιτική αρνητικών επιτοκίων για μερικές από τις καταθέσεις μετρητών των πελατών τους. Εκτός από το Raiffeisenbank Gmund am Tegernsee, η Skatbank, μια μικρή ιδιωτική γερμανική τράπεζα, έχει αρχίσει να χρεώνει λιανικούς πελάτες για καταθέσεις μετρητών που υπερβαίνουν τα € 500.000.

Κρατικές κρατικές τράπεζες

Ακόμη και οι κρατικές τράπεζες έχουν ξεκινήσει το άλμα στη ζώνη. Η Τράπεζα της Ιρλανδίας (OTC: IREBY), η οποία ανήκει εν μέρει σε φορολογούμενους, ενημέρωσε τους μεγαλύτερους θεσμικούς και εταιρικούς πελάτες της ότι θα τους επιβάλει τέλος 0,1% σε καταθέσεις μετρητών άνω των 10 εκατομμυρίων ευρώ που θα αρχίσουν τον Οκτώβριο του 2016. Το Royal Ο Όμιλος της Τράπεζας της Σκωτίας PLC (NYSE: RBS RBSRoyal Bk Scot Grp7, 33-0, 68% που δημιουργήθηκε με την Highstock 4. 2. 6 ), που ανήκει σε φορολογούμενους τα τρία τέταρτα, πολλοί από τους μεγαλύτερους εμπορικούς πελάτες της θα αρχίσουν να καταβάλλουν τόκους επί των ασφαλειών που χρησιμοποιούνται για τη διαπραγμάτευση συμβάσεων μελλοντικής εκπλήρωσης. Επιπλέον, η εταιρεία έχει ενημερώσει περισσότερους από 11 εκατομμύρια πελάτες της ότι η τράπεζα μπορεί να αρχίσει να χρεώνει τέλη στις καταθέσεις μετρητών εάν το επιτόκιο της Βρετανίας μειωθεί κάτω από το μηδέν. Η Ulster Bank και η Nat West, και οι δύο θυγατρικές της RBS, ακολούθησαν τα βήματα της μητρικής τους εταιρείας, χρεώνοντας μεγάλους πελάτες για τα χρήματά τους.

Η πολιτική αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ (NIRP) οδήγησε ορισμένους από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της Ευρώπης, όπως ο Όμιλος Reun του Ομίλου (OTC: MURGY), να αποθηκεύουν μετρητά σε επιχειρήσεις υψηλού κινδύνου, θύλακες ασφαλείας, αποφεύγοντας το τέλος καταθέσεων της κεντρικής τράπεζας. Η θεωρία πίσω από τα αρνητικά επιτόκια είναι ότι οι τράπεζες θα μειώσουν τα ταμειακά τους υπόλοιπα και θα αυξήσουν το επίπεδο δανεισμού και επένδυσης για να αποφύγουν τα τέλη της κεντρικής τράπεζας.Ωστόσο, αυτή η θεωρία έχει δείξει ελάχιστη εγκυρότητα στον πραγματικό κόσμο, καθώς οι τράπεζες συνεχίζουν να κατακρατούν μετρητά. Τα επιτόκια οδήγησης φαινόταν να λειτουργούν στην αρχή, αλλά καθίσταται λιγότερο αποτελεσματική στη δημιουργία οικονομικής παραγωγής, όσο περισσότερο παραμένουν κοντά ή κάτω από το μηδέν.

Ο πρόεδρος Sir Howard Davies της RBS προειδοποιεί ότι τα έτη NIRP όχι μόνο θα εξουδετερώσουν τον έλεγχο της ΕΚΤ για τις επιδράσεις της νομισματικής πολιτικής αλλά θα περιορίσουν επίσης την εξουσία της τράπεζας να ενεργεί αποτελεσματικά σε ένα μελλοντικό ύφεση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ύφεση συνήθως συμβαίνει μέσα σε μια δεκαετία, η οικονομία μπορεί να μην είναι πολύ μακριά από την επόμενη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κεντρικές τράπεζες βασίζονται σε θεωρητικά μοντέλα που δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί ότι λειτουργούν στον πραγματικό κόσμο.

Ο Davies δηλώνει ότι κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος της ποσοτικής χαλάρωσης (QE) στην κλίμακα που χρησιμοποιείται. Μερικά από τα προηγούμενα συμπεράσματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα του QE και του NIRP δεν είναι πλέον βέβαια. το όλο πλαίσιο νομισματικής πολιτικής πρέπει να επανεξεταστεί. Τόσο ο Davies όσο και ο John Williams, πρόεδρος της Federal Reserve Bank of San Francisco, πιστεύουν ότι οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο υιοθέτησης υψηλότερου στόχου για τον πληθωρισμό, ο οποίος είναι κατάλληλος για χαμηλότερη ανάπτυξη.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, το QE και το NIRP απέχουν πολύ από την αποτελεσματικότητα μέχρι στιγμής. Εάν η πολιτική δεν αλλάξει σύντομα, πολλοί περισσότεροι πελάτες ενδέχεται σύντομα να χρεώσουν τις τράπεζες να κρατήσουν τα μετρητά τους.