Η εκτίμηση της αξίας των μετοχών και η διαχείριση της αξίας είναι όλο και περισσότερο η κυρίαρχη εστίαση των εταιρικών διαχειριστών και των εταιρικών επενδυτών. Οι συγχωνεύσεις και εξαγορές (συγχωνεύσεις και εξαγορές) μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους διαχειριστές για την προώθηση της αξίας τους. Όταν είναι επιτυχείς, υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι με τους οποίους η M & A οδηγεί στον πλούτο των μετόχων. Σε αυτό το άρθρο, θα σας δείξουμε πώς η συγχώνευση ή η απόκτηση μιας επιχείρησης μπορεί να έχει τεράστιες επιπτώσεις στην αξία μιας επιχείρησης.

Αποτίμηση των επιχειρήσεων συγχωνεύσεων και εξαγορών Η αξία μιας οντότητας απορρέει από τις προσδοκίες της μελλοντικής της απόδοσης. Το ποσό των κατόχων μετρητών που αναμένουν να συνειδητοποιήσουν από την επένδυσή τους βοηθά στον καθορισμό της τιμής που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για να εξασφαλίσουν την επένδυση. Οι μέτοχοι αξίζουν και αναμένουν επαρκείς επιστροφές για το κεφάλαιό τους με κίνδυνο. Οι διαχειριστές χρησιμοποιούν το κόστος των εκτιμήσεων κεφαλαίου κατά τη λήψη επενδυτικών αποφάσεων - δηλαδή, απασχολούν το κεφάλαιο των ιδιοκτητών τους με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδίδουν επαρκείς αποδόσεις. Μια εταιρεία που λειτουργεί είναι ένα χαρτοφυλάκιο επενδύσεων και το λειτουργικό της δυναμικό ως πηγή ταμειακών ροών για τον ιδιοκτήτη είναι ένα άθροισμα των επενδυτικών ευκαιριών και των κινδύνων.

Οι συγχωνεύσεις και εξαγορές (M & A) είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο που χρησιμοποιείται από τους διαχειριστές για την προώθηση της αξίας, το οποίο εκφράζεται πιο συχνά από την άποψη της αποτίμησης των μετοχών. Μια συγχώνευση ή / και εξαγορά συνδυάζει δύο οργανισμούς και υπάρχουν παράγοντες που οδηγούν τη δημιουργία πλούτου των μετόχων μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών. (Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το M & As, διαβάστε το Τα βασικά των συγχωνεύσεων και εξαγορών και Η συγχώνευση - Τι να κάνετε όταν οι εταιρείες συγκλίνουν . --2 ->

Συμβιωτικές Σχέσεις

Οι εταιρείες που επιδιώκουν συμβιοτικές στρατηγικές και επιχειρήσεις μπορούν να επιδιώξουν εξαγορές για να συνειδητοποιήσουν την αξία τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μια κατακερματισμένη βιομηχανία όπου μια μεγάλη στρατηγική εταιρεία ή ένα μετοχικό κεφάλαιο αποφασίζει να «καταπιεί» τις μικρότερες ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, ενισχύοντας έτσι τη βιομηχανία. Πάρτε, για παράδειγμα, έναν επιχειρηματικό τομέα όπως οι ημιαγωγοί, οι οποίοι έχουν σχετικά υψηλά έξοδα έρευνας και ανάπτυξης (Ε & Α).

Οι εταιρείες ημιαγωγών συχνά δαπανώνουν πολλά μετρητά για την Ε & Α με την ελπίδα να αναπτύξουν ένα τσιπ υπολογιστών νέας γενιάς. Αυτές οι εταιρείες μπορεί να θεωρούν ότι είναι συνετό να συνδυάσουν τις δραστηριότητές τους και, με τη συνδυασμένη (και μεγαλύτερη) οντότητα, ο μεγαλύτερος όγκος πωλήσεων μπορεί να υποστηρίξει υψηλότερους προϋπολογισμούς (σε απόλυτα δολάρια) για την ανάπτυξη ενός τσιπ επόμενου γενιάς. Αυτό θα μειώσει το κόστος έρευνας ως ποσοστό των καθαρών εσόδων. Όσο περισσότεροι πόροι μια επιχείρηση αφιερώνει στη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, τόσο πιο πιθανό είναι να κερδίσει επιχειρήσεις στη βιομηχανία της. Η αξία δημιουργείται για τους μετόχους επειδή αναμένεται να αποκομίσει περισσότερα μετρητά από αυτή τη νέα επιχείρηση, η οποία με τη σειρά της αυξάνει την τιμή των μετοχών.

Παρουσία στην αγορά

Οι διαχειριστές μπορούν επίσης να επιδιώξουν εξαγορές ως μέσο για την περαιτέρω αύξηση της παρουσίας της εταιρείας σε μια συγκεκριμένη βιομηχανία.Μια κοινή προσέγγιση είναι να δημιουργηθεί μια πιο αποτελεσματική οργάνωση πωλήσεων και μάρκετινγκ, συνδυάζοντας τις εταιρείες. Τα στελέχη μπορούν να καθιερώσουν σημεία αναφοράς, να προωθήσουν τους καλύτερους πωλητές και να αναθέσουν στους πιο ταλαντούχους διαχειριστές μάρκετινγκ τη διάδοση των προσεγγίσεων τους στον υπόλοιπο οργανισμό πωλήσεων. Αντίθετα, μπορούν να περιορίσουν τους αναποτελεσματικούς πωλητές ή προϊόντα. Αυτή η προσέγγιση συνήθως αυξάνει τα συνολικά έσοδα καθώς οι νέες διαδικασίες κατάρτισης και πωλήσεων οδηγούν σε καλύτερη αποτελεσματικότητα με τους πελάτες. (Για να συνεχίσετε να διαβάζετε σχετικά με αυτό το θέμα, ανατρέξτε στην ενότητα Γιατί οι κίνδυνοι των διαχειριστών κινδύνου είναι πολύ .) Η συγκριτική αξιολόγηση δεν περιορίζεται στο τμήμα πωλήσεων και μάρκετινγκ. μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιοχές της πρόσφατα συνδυασμένης επιχείρησης. Η διοίκηση επαναλαμβάνει αυτήν την προσέγγιση συγκριτικής αξιολόγησης και επιδιώκει παρόμοιους πρωταγωνιστές στον ανθρώπινο δυναμικό, την τεχνολογία των πληροφοριών, τις λειτουργίες, τη χρηματοδότηση, τη στρατηγική και τη νομική. Προωθώντας το καλύτερο και εφαρμόζοντας τις βέλτιστες διαδικασίες, ενισχύονται διάφορες υπηρεσίες, γεγονός που οδηγεί σε μια ισχυρότερη οργάνωση. Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι αποτελεσματικές εταιρείες εμπορεύονται σε υψηλότερες αποτιμήσεις πολλαπλάσιες στην αγορά.

Ανταγωνιστική τιμολόγηση

Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές χρησιμοποιούνται επίσης συχνά για τη δημιουργία μεγαλύτερης παρουσίας στην αγορά για τον αγοραστή. Τα υψηλότερα μερίδια αγοράς οδηγούν συχνά σε μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη έναντι των προμηθευτών. Οι αυξημένες παραγγελίες έχουν ως αποτέλεσμα χαμηλότερες τιμές αγοράς για υλικά και υπηρεσίες, επιτρέποντας στην εταιρεία να είναι πιο ανταγωνιστική από άποψη τιμής. Ενώ οι προμηθευτές θυσιάζουν χαμηλότερα περιθώρια ανά μονάδα, είναι συχνά πρόθυμοι να εισέλθουν σε μαζικές συμφωνίες έκπτωσης ως μέσο για να πραγματοποιήσουν ταχύτερο κύκλο εργασιών για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Ο προμηθευτής μπορεί να παράγει περισσότερα μετρητά με χαμηλότερα περιθώρια κέρδους για τα προϊόντα του, εάν αυξάνει τον ρυθμό με τον οποίο πωλούνται τα εμπορεύματα. Η Wal-Mart, για παράδειγμα, η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο όσον αφορά τα έσοδα, αξιοποιεί την υπερβολική αγοραστική της δύναμη στους προμηθευτές της. Μια τέτοια προσέγγιση οδηγεί σε χαμηλότερες τιμές για τους πελάτες της. Οι ανταγωνιστές της Wal-Mart, με τη σειρά τους, αναγκάζονται να ανταγωνίζονται σε λεωφόρους διαφορετικούς από αυτούς που βασίζονται αυστηρά στην τιμολόγηση. Διαφοροποίηση

Οι εταιρείες αποκτούν επίσης συμπληρωματικές οργανώσεις προκειμένου να διαφοροποιήσουν τις προσφορές προϊόντων και υπηρεσιών τους. Οι διαχειριστές μπορούν να παράγουν περισσότερα έσοδα προσφέροντας στους υπάρχοντες πελάτες τους αυξημένες επιλογές για αγαθά και υπηρεσίες. Οι αντιπρόσωποι αυτοκινήτων, για παράδειγμα, όχι μόνο πωλούν αυτοκίνητα αλλά παρέχουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών συντήρησης και μετά την αγορά, οι οποίες παρέχουν άνεση στους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων. Συχνά, οι υπηρεσίες επισκευής μετά την αγορά είναι πιο προσοδοφόρες και παράγουν υψηλότερα περιθώρια από τις προσφορές προϊόντων. Πράξεις

Οι εξαγορές μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση των λειτουργιών της συνδυασμένης οντότητας, ειδικά για τις κατασκευαστικές εταιρείες. Οι επιχειρηματικοί πελάτες συχνά αξιολογούν την ικανότητα των προμηθευτών τους να παραδίδουν αγαθά όπως έχει προγραμματιστεί. Με την προσθήκη περισσότερων εγκαταστάσεων, μια επιχείρηση αυξάνει τις παραγωγικές της ικανότητες - και την αξιοπιστία της - όταν επιχειρεί να κερδίσει επιχειρήσεις. Επιπλέον, οι εταιρείες που συγχωνεύουν τις παρούσες ευκαιρίες για να μειώσουν ή να εξαλείψουν τις επικαλύψεις και τις αλληλεπικαλύψεις στις λειτουργίες εργασίας.Για παράδειγμα, τα νομικά, τα οικονομικά και τα τμήματα ανθρωπίνων πόρων μπορούν να συνδυαστούν, με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση κόστους.
Συμπέρασμα

Εν ολίγοις, οι μεγαλύτερες εταιρείες φυσικά διοικούν υψηλότερη αποτίμηση. Μια μικρή εταιρεία με έσοδα 10 εκατομμυρίων δολαρίων και ένα περιθώριο καθαρού κέρδους 10% έχει χαμηλότερη αποτίμηση από μια εταιρεία 100 εκατομμυρίων δολαρίων με το ίδιο περιθώριο καθαρού κέρδους 10%. Οι μεγαλύτερες εταιρείες θεωρούνται από τους επενδυτές ως λιγότερο επικίνδυνες επιχειρήσεις, καθώς οι μεγαλύτερες ταμειακές ροές από τις δραστηριότητες επιτρέπουν στους διαχειριστές να εξασφαλίσουν περισσότερη πίστωση από τους χρηματοδότες τους. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η αποτίμηση της εταιρείας εξαρτάται από τη μελλοντική ταμειακή ροή που αναμένουν οι επενδυτές από την επένδυσή τους. Ως εκ τούτου, οι διαχειριστές επιδιώκουν να διατηρήσουν και / ή να αυξήσουν την απόδοση των μετόχων αποκτώντας εταιρείες προκειμένου να ακολουθήσουν μια ποικιλία μεθόδων που αυξάνουν τα μελλοντικά μετρητά.