α:

Η τυπική φόρμουλα για τον υπολογισμό της οριακής τάσης κατανάλωσης ή MPC είναι η οριακή κατανάλωση διαιρούμενη με οριακό εισόδημα. Αυτό μερικές φορές εκφράζεται ως MPC = mC / mY. Στην ορολογία απληστίας, αυτό σημαίνει ότι το MPC ισούται με το ποσοστό του νέου εισοδήματος που δαπανάται για κατανάλωση και όχι για εξοικονόμηση.

Για παράδειγμα, αν ο Τομ λαμβάνει $ 1 στο νέο διαθέσιμο εισόδημα και ξοδεύει 75 σεντς, το MPC του είναι 0. 75 ή 75%. Εάν όλα τα νέα εισοδήματα είτε δαπανηθούν είτε εξοικονομηθούν, η Tom πρέπει επίσης να έχει μια οριακή τάση για να σώσει, ή MPS, 0,25 ή 25%.

Ο γνωστός Βρετανός οικονομολόγος John Maynard Keynes εισήγαγε τυπικά την έννοια της MPC στη «Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, των Τόκων και των Χρημάτων» το 1936. Ο Keynes υποστήριξε ότι όλα τα νέα εισοδήματα πρέπει είτε να δαπανηθούν, όπως και με την κατανάλωση, ή να επενδυθούν, όπως και με την αποταμίευση. Αυτό γράφεται ως Y = C + I. Έτσι, το νέο εισόδημα μπορεί οριακά να εκφραστεί ως mY = mC + mI, αν και συνηθέστερα γράφεται ως dY = dC + dI. Το μέρος των νέων εσόδων που δαπανώνται για καταναλωτικά αγαθά είναι ίσο με mC / mY.

Όσον αφορά τη σπουδαιότητα, ίσως να μην υπάρχει περισσότερο υποτιμημένο μέρος της θεωρίας του Keynes απ 'ό, τι η MPC. Αυτό συμβαίνει επειδή ο διάσημος πολλαπλασιαστής επενδύσεων του Keynes υποθέτει ότι η MPC έχει μια αυστηρά θετική συσχέτιση με το αυξημένο επίπεδο επενδυτικής δραστηριότητας.

Πρακτικοί υπολογισμοί της MPC

Παρά τη σχετική απλότητα του επιχειρήματος του Keynes για τον προσδιορισμό της MPC, οι μακροοικονομικοί δεν κατάφεραν να αναπτύξουν μια καθολικά αποδεκτή μέθοδο μέτρησης της MPC στην πραγματική οικονομία. Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι ότι το νέο εισόδημα θεωρείται αιτία και επίδραση στη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης, των επενδύσεων και της νέας οικονομικής δραστηριότητας, η οποία δημιουργεί νέα εισοδήματα.