Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη οικονομικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται από τα έθνη. Δύο τέτοιοι τύποι, ο σοσιαλισμός και ο καπιταλισμός είναι οι πιο συνηθισμένοι. Ο καπιταλισμός αναφέρεται συχνά ως ελεύθερη οικονομία της αγοράς στην καθαρότερη μορφή του. ένας κοινός τύπος σοσιαλισμού είναι ο κομμουνισμός. Ενσωματωμένα σε αυτά τα οικονομικά συστήματα είναι πολιτικά και κοινωνικά στοιχεία που επηρεάζουν τον βαθμό καθαρότητας κάθε συστήματος. Με άλλα λόγια, πολλά καπιταλιστικά έθνη έχουν συνυφασμένα στοιχεία του σοσιαλισμού. Έτσι, παρόλο που υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί ή επίπεδα αφοσίωσης στα ιδεώδη του καπιταλισμού, υπάρχουν πολλά γνωρίσματα που είναι κοινά μεταξύ όλων των καπιταλιστών.

Κορυφαία χαρακτηριστικά

1. Σύστημα δύο τάξεων: Ιστορικά, μια καπιταλιστική κοινωνία χαρακτηρίστηκε από τη διάσπαση δύο κατηγοριών ατόμων - την καπιταλιστική τάξη, η οποία κατέχει τα μέσα παραγωγής και διανομής των αγαθών (ιδιοκτήτες) και της εργατικής τάξης, που πωλούν το έργο τους στην καπιταλιστική τάξη με αντάλλαγμα τους μισθούς. Η οικονομία διευθύνεται από τα άτομα (ή εταιρείες) που κατέχουν και λειτουργούν εταιρείες και λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τη χρήση των πόρων. Υπάρχει όμως ένας «καταμερισμός της εργασίας» που επιτρέπει την εξειδίκευση, που συμβαίνει συνήθως μέσω της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, περαιτέρω διάλυση του συστήματος των δύο τάξεων σε υποκατηγορίες (π.χ., στη μεσαία τάξη).

2. Κίνητρο κέρδους: Οι εταιρείες υπάρχουν για να κερδίσουν κέρδη. Το κίνητρο όλων των εταιρειών είναι να παράγουν και να πωλούν αγαθά και υπηρεσίες μόνο για κέρδη. Οι εταιρείες δεν υπάρχουν μόνο για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των ανθρώπων. Παρόλο που ορισμένα αγαθά ή υπηρεσίες μπορεί να ικανοποιήσουν τις ανάγκες, θα είναι διαθέσιμα μόνο αν οι άνθρωποι έχουν τους πόρους για να πληρώσουν για αυτούς.

3. Μικρή κυβερνητική παρέμβαση: Οι καπιταλιστικές κοινωνίες πιστεύουν ότι οι αγορές πρέπει να αφεθούν μόνα για να λειτουργήσουν χωρίς κυβερνητική παρέμβαση. Εντούτοις, μια θεωρητικά απλή κυβερνητική ελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία υπάρχει μόνο. Ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες - το παιδικό αφίσα για τον καπιταλισμό, η κυβέρνηση ρυθμίζει ορισμένες βιομηχανίες, όπως ο νόμος Dodd-Frank για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αντιθέτως, μια αμιγώς καπιταλιστική κοινωνία θα επέτρεπε στις αγορές να καθορίζουν τιμές βάσει της ζήτησης και της προσφοράς με σκοπό την πραγματοποίηση κερδών.

4. Ανταγωνισμός: Ο αληθινός καπιταλισμός χρειάζεται μια ανταγωνιστική αγορά. Χωρίς ανταγωνισμό, υπάρχουν μονοπώλια, και αντί της αγοράς που καθορίζει τις τιμές, ο πωλητής είναι ο ρυθμιστής τιμών, ο οποίος είναι αντίθετος με τις συνθήκες του καπιταλισμού.

5. Προθυμία αλλαγής: Το τελευταίο χαρακτηριστικό του καπιταλισμού είναι η ικανότητα προσαρμογής και αλλαγής. Η τεχνολογία είναι ένας παίκτης αλλαγής παιχνιδιών σε κάθε κοινωνία και η προθυμία να επιτραπεί η αλλαγή και η προσαρμοστικότητα των κοινωνιών να βελτιώσουν τις ανεπάρκειες στις οικονομικές δομές είναι ένα πραγματικό χαρακτηριστικό.

Η κατώτατη γραμμή

Ο καπιταλισμός στην καθαρότερη μορφή του είναι μια κοινωνία όπου η αγορά καθορίζει τις τιμές με μοναδικό σκοπό τα κέρδη και οποιαδήποτε αναποτελεσματικότητα ή παρέμβαση που μειώνει το κέρδος θα εξαλειφθεί από την αγορά.