οικονομικές καταστροφές που οι εξουσίες που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδιαίτερα στη Γερμανία, εξετάζουν το ενδεχόμενο να το βγάλουν από τη λέσχη, πρέπει να ξεκινήσετε με τα χρόνια δημοσιονομικής ανευθυνότητας που εκδηλώνει η ελληνική κυβέρνηση και οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Η ελληνική κυβέρνηση δαπάνησε περισσότερα χρήματα από ό, τι πήρε, μίλησε για νέους φόρους, έλεγε για τη φύση των χρεών της χρέους της, και στη συνέχεια παρακάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να τη διασώσει. Τελικά, οι Έλληνες ψήφισαν να μην δεχτούν τη δέσμη μέτρων λιτότητας που προτάθηκε από άλλα μέλη της ΕΕ.

Προβλήματα ταμειακής ροής

Μεταξύ όλων των εθνών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η Ελλάδα βρίσκεται κοντά ή στο τέλος κάθε μέτρου φορολογικής ευθύνης. Από την εκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981, το μέσο δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ελλάδα ήταν σχεδόν 9%. Το ανώτατο όριο ανήλθε στο 15,6% το 2009, όταν το συνολικό δημόσιο χρέος έφτασε σχεδόν το 130% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ).

Αρκετές ακαδημαϊκές μελέτες έχουν καταλογίσει την ευθύνη στο ελληνικό κοινοβούλιο επειδή δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν μηχανισμό παρακολούθησης της εκτέλεσης του προϋπολογισμού για τον έλεγχο των δαπανών, για την αποτυχία συγκράτησης των συντάξεων και την απόρριψη νέων φόρων ιδιοκτησίας.

Το περιβάλλον του παγκόσμιου επιτοκίου δεν βοήθησε. Ενθουσιασμένοι από τις πολιτικές της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Αμερικής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), η Ελλάδα δανείστηκε τεράστια χρηματικά ποσά σε χαμηλά επιτόκια. Ωστόσο, η οικονομική κρίση του 2008 κατέστρεψε την ικανότητα της Ελλάδας να επιστρέψει αυτά τα δάνεια. Απαιτήθηκαν τεράστιες περικοπές δαπανών, αλλά δεν έγιναν ποτέ.

Μετά την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άλλα έθνη μέλη άρχισαν να βιώνουν μια ταραγμένη Ελλάδα αμέσως - ακόμα και πριν την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2001. Η πρώτη πραγματική κρίση δεν χτύπησε η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίστηκε από τις χρηματοπιστωτικές αγορές το 2010.

Το ίδιο γεγονός συνέβη στη Λετονία το 2008. Σε απάντηση, η κυβέρνηση της Λεττονίας θέσπισε άμεσα αυστηρά μέτρα λιτότητας και μείωσε τις συνολικές κυβερνητικές δαπάνες κατά 15% στη διάρκεια δύο ετών. Λειτούργησε και η κρίση της Λετονίας δεν επιλύθηκε παρά τη στιγμή που η Ελλάδα είχε κλείσει. Παρόμοιες επιτυχημένες επιτυχίες λιτότητας σημειώθηκαν στην Εσθονία και τη Λιθουανία μεταξύ του 2008 και του 2010.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτή τη στρατηγική, αλλά, αντίθετα, είχε μέσο έλλειμμα 10,5% μεταξύ 2010 και 2013. Μέχρι το 2015 το χρέος Το 170% του ΑΕΠ και η ανεργία ανεβαίνει.

Ελληνική φοροδιαφυγή

Παρόλο που η φορολογική επιβάρυνση της Ελλάδας είναι υψηλή σε σύγκριση με ορισμένες χώρες του κόσμου, είναι στην πραγματικότητα σύμφωνη με άλλες χώρες μέλη της ΕΕ. Ενώ ο δανεισμός και οι δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης αξίζουν το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών προβλημάτων της χώρας, ο ελληνικός λαός έχει μακρά ιστορία φοροδιαφυγής.

Κάποιοι βάζουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για φοροδιαφυγή στα πόδια πλούσιων τραπεζιτών, αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι το μεγαλύτερο μέρος της φοροδιαφυγής λαμβάνει χώρα σε χαμηλότερα επίπεδα εισοδήματος.

Ορισμένες εκτιμήσεις έφεραν τη συνολική φοροδιαφυγή ως περισσότερο από το 6% του συνολικού ΑΕΠ, έναν άγνωστο αριθμό στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα περίεργο. οι Έλληνες έχουν ιστορία απόρριψης των χρεών και η ελληνική κυβέρνηση έχει ιστορικό αποτυχίας για φερεγγυότητα του προϋπολογισμού.

Για παράδειγμα, η κρίση του 2015 γύρω από την Αθήνα πυροδοτήθηκε επειδή η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε ότι δεν θα μπορούσε να πληρώσει συγκεκριμένο χρέος κάτω των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι Έλληνες φορολογούμενοι το 2014 σύμφωνα με πληροφορίες αρνήθηκαν να πληρώσουν περισσότερα από 85 δισεκατομμύρια δολάρια σε φόρους.

Η ιστορία της φορολογικής απόφραξης της Ελλάδας

Ένας λόγος που οι πιστωτές της Ελλάδας είναι τόσο ύποπτοι, ειδικά η γερμανική κυβέρνηση, είναι ότι η Ελλάδα δεν κατάφερε να αναφέρει το χρέος με ακρίβεια εδώ και πολύ καιρό. Η πορτογαλική και η ισπανική κυβέρνηση βρίσκονται σε δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά οι πιστωτές τους δεν είναι σχεδόν τόσο κακοί.

Στην αρχή της ΕΕ, όλα τα μέλη συμφώνησαν να διατηρήσουν ελλείμματα κάτω του 3% του συνολικού ΑΕΠ. Ενώ σχεδόν κάθε έθνος παραβίασε τον κανόνα αυτό σε κάποιο σημείο, η Ελλάδα δεν κατάφερε να συμμορφωθεί από την αρχή. Η Ελλάδα πώλησε κρατικό απόθεμα για να καλύψει τις απώλειες στον ισολογισμό για χρόνια.

Η Ελλάδα ανέφερε έλλειμμα προϋπολογισμού για το 2004 ύψους 1,5%, αλλά το πραγματικό ποσοστό ήταν πλησιέστερο στο 8,3%. Κάθε χρόνο, οι Έλληνες πολιτικοί υπόσχονται να αντιμετωπίσουν το έλλειμμα, αλλά ελάχιστα επιτυγχάνονται.