Τον Ιανουάριο του 2015, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανέλαβε την πρωτοφανή κίνηση ανακοινώνοντας ότι θα αναλάβει ποσοτική χαλάρωση (QE) προκειμένου να σταθεροποιήσει την παραπαίουσα οικονομία της ευρωζώνης. Η ποσοτική χαλάρωση είναι ένα μη συμβατικό εργαλείο νομισματικής πολιτικής με το οποίο η κεντρική τράπεζα αγοράζει χρεόγραφα εκτός των ταμειακών στην ανοικτή αγορά, εισάγοντας αποτελεσματικά χρήματα στο σύστημα. Το ερώτημα είναι εάν η ποσοτική χαλάρωση πλήττει την αξία του κοινού νομίσματος, του ευρώ; (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. : Πώς λειτουργεί η αντισυμβατική νομισματική πολιτική )

Η ευρωζώνη μαστίζεται από οικονομικά προβλήματα από τα κράτη μέλη της περιφέρειας από τη μεγάλη ύφεση του 2008. Τα υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους που επιδεινώθηκαν από τη διαφθορά της κυβέρνησης έχουν στιγματίσει το γεγονός αυτό -καλούνται χώρες του PIIGS - Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία. Ενώ τα κεντρικά κράτη της ΕΕ είδαν τις οικονομίες τους να ανακάμπτουν, η περιφέρεια υποβλήθηκε σε πακέτα διάσωσης που απαιτούσαν σημαντικές περικοπές και μέτρα λιτότητας.

Η Ελλάδα, ειδικότερα, παρέμεινε αγκάθι από την πλευρά της οικονομικής ανάκαμψης στην Ευρώπη, με νέες απειλές να εγκαταλείψει το νόμισμα του ευρώ και να επιτρέψει την επανεκκίνηση της οικονομίας της, παρόλο που οι συνέπειες θα ήταν σοβαρές για τόσο στην Ελλάδα όσο και στα υπόλοιπα μέλη του ευρώ.

Το ευρώ άρχισε να διαπραγματεύεται με το δολάριο το 2000 και η αξία του σταθερά ενισχύθηκε με την πάροδο του χρόνου. Ακριβώς πριν από τη Μεγάλη Ύφεση, το καλοκαίρι του 2008, το ευρώ έφτασε στο ύψος των σχεδόν 1,60 δολάρια ανά ευρώ. Στη συνέχεια έπεσε σε αξία κάτω από 1. 20 δολάρια ανά ευρώ και έκτοτε κυμάνθηκε μεταξύ 1. 23-1. 43.

Το ευρώ υποχώρησε σταθερά σε μέτριο βαθμό, μειώνοντας σχεδόν το 12% από 1,375 δολάρια ανά ευρώ σε 1. 220.

Το ευρώ από την ποσοτική χαλάρωση Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αξία του ευρώ υποχώρησε σταθερά το έτος που οδήγησε στην απόφαση για ποσοτική χαλάρωση. Η αξία του έχει μειωθεί κατά 16% από τότε, σε περίπου 1,50 δολάρια ανά ευρώ - επίπεδα τιμών που δεν παρατηρήθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τα επίπεδα πληθωρισμού στην ευρωζώνη είναι ιστορικά χαμηλά τα τελευταία χρόνια, ενώ ορισμένες χώρες αντιμετωπίζουν ακόμη και αποπληθωρισμό, μια γενική μείωση των επιπέδων των τιμών. Η αποπληθωρισμός είναι κακή για την οικονομική ανάπτυξη, καθώς είναι ενδεικτική της χαμηλής συνολικής ζήτησης και της υποκείμενης αδυναμίας παραγωγής και παραγωγής. Τα άτομα και οι επιχειρήσεις σταματούν να ξοδεύουν και να επενδύουν και να αρχίζουν να χρεώνουν τα χρήματα ως μαξιλάρι ασφαλείας έναντι περαιτέρω μειώσεων των αξιών των περιουσιακών στοιχείων. Οι επιχειρήσεις απολύουν τους εργαζόμενους και η ανεργία αυξάνεται εμποδίζοντας την ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας.Καθώς οι προσδοκίες ότι οι χαμηλές τιμές παραμένουν επίμονες, οι άνθρωποι επιλέγουν να κρατήσουν χρήματα αντί να το ξοδέψουν, καθώς η αντιληπτή αξία τους θα είναι μεγαλύτερη στο μέλλον. Η πίστωση και η ρευστότητα στη συνέχεια ξηραίνονται και η κατάσταση κατεβαίνει βαθύτερα σε ύφεση ή κατάθλιψη. Αυτό είναι γνωστό ως αποπληθωριστική σπείρα. (

)

Όταν οι τιμές πέφτουν έτσι, οι κεντρικές τράπεζες χρησιμοποιούν γενικά εργαλεία επιταχυνόμενης νομισματικής πολιτικής, αλλά σε σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται ποσοτική χαλάρωση. Η ΕΚΤ προσπαθεί εν πάση περιπτώσει να αποτρέψει μια αποπληθωριστική σπείρα και κάποιες τράπεζες στην Ευρώπη προχωρούν ακόμη και να εφαρμόσουν μια πολιτική αρνητικών επιτοκίων (NIRP). Εάν ο αποπληθωρισμός είναι όταν τα αγαθά γίνονται λιγότερο ακριβά για να αγοράσουν, αυτό σημαίνει ότι το νόμισμα πρέπει να γίνει ισχυρότερο. Εάν συμβαίνει αυτό, γιατί το ευρώ αποδυναμώνει;

Υπερατική ελληνική έξοδος ευρώ

Ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ είναι η παρατεταμένη απειλή ότι η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ. Μία νέα κυβέρνηση αντι-λιτότητας έχει επικεφαλής με τους Ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών και τώρα περισσότερο από ποτέ, η απειλή της ελληνικής εξόδου είναι πραγματική. Οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές για το ευρώ, καθώς άλλα περιφερειακά έθνη θα μπορούσαν να αποφασίσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα και τα ντόμινο θα πέσουν έπειτα. Η οικονομία της Ελλάδας από μόνος του δεν είναι πολύ μεγάλη, ωστόσο οι εκτεταμένες επιπτώσεις της μετάδοσης από μια ελληνική έξοδο θα είναι ευρέως διαδεδομένες. Ως αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων, ο αυξημένος κίνδυνος μιας τέτοιας κίνησης από την Ελλάδα υπολογίζεται στην συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ, αποδυναμώνοντάς την έναντι του δολαρίου. (

)

Η ίδια η QE έχει κάποια επίδραση στην αξία του ευρώ, καθώς η πρόθεσή της είναι να μειώσει την αξία του χρήματος, προκειμένου να μειώσει την αξία του χρήματος. να ωθήσει τις δαπάνες και τις επενδύσεις. Η ποσοτική χαλάρωση, ωστόσο, δεν αύξησε σημαντικά τα ετήσια ποσοστά πληθωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από αρκετούς γύρους και σε μια περίοδο πολλών ετών. Ο πιθανός λόγος είναι ότι, ενώ η QE αυξάνει τη νομισματική βάση για να ενισχύσει τους ισολογισμούς των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν παράγει πολύ λίγα χρήματα μέσω της κλασματικής τραπεζικής αποθεματικών, η οποία είναι αναμφισβήτητα πολύ πιο σημαντική όταν εξετάζει τα επίπεδα των τιμών. ( ) Η κατώτατη γραμμή

Η ποσοτική χαλάρωση που αναλαμβάνει η ΕΚΤ για τη σταθεροποίηση των οικονομιών της ευρωζώνης είναι βέβαιο ότι θα έχει κάποιο αντίκτυπο μειώνοντας την αξία του ευρώ. Τούτου λεχθέντος, η συναλλαγματική ισοτιμία EUR / USD μειώνεται σταθερά για περισσότερο από ένα έτος που οδηγεί στην απόφαση να ξεκινήσει η QE. Η πραγματική απειλή μιας ελληνικής εξόδου και η μόλυνση που θα προκαλέσει σε όλη την υπόλοιπη περιφέρεια είναι ένας παράγοντας που συνέβαλε σε αυτήν την εκτεταμένη παρακμή. Ενώ η QE είναι πιθανό να έχει κάποια επίδραση στην αξία του ευρώ, πολλοί γύροι ποσοτικής χαλάρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν οδήγησαν σε πληθωρισμό. Η ποσοτική χαλάρωση έχει στόχο να αποτρέψει τον αποπληθωρισμό και να εμποδίσει την ευρωζώνη να καταλήξει σε αποπληθωριστική σπείρα.