α:

Τα συστήματα σταδιακής φορολόγησης είναι πιο πιθανό να βρίσκονται στις αναπτυσσόμενες χώρες ή στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς από ό, τι στις οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών. Η επικρατούσα φορολογία στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα φορολογικά συστήματα είναι γενικά απλούστερα φορολογικά. Οι χώρες με λιγότερο ανεπτυγμένες οικονομίες συνολικά είναι επίσης χώρες που ενδέχεται να έχουν απλούστερα, λιγότερο περίπλοκα φορολογικά συστήματα, αν για κανέναν άλλο λόγο παρά για το γεγονός ότι οι λιγότερο ανεπτυγμένες κυβερνήσεις έχουν λιγότερη ικανότητα διαχείρισης και συλλογής πιο σύνθετων φορολογικών πολιτικών. Επίσης, στις λιγότερο ανεπτυγμένες οικονομίες, υπάρχει συνήθως λιγότερο διαδεδομένη διαφορά στο εισόδημα. Δηλαδή, ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, σε σύγκριση με εκείνο των ανεπτυγμένων χωρών, έχει πιθανώς περίπου το ίδιο επίπεδο εισοδήματος. Το καθαρό αποτέλεσμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι να μειωθεί η υποχώρηση του φορολογικού συστήματος, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού υφίσταται ουσιαστικά τον ίδιο αντίκτυπο από το φορολογικό σύστημα. Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι αυτή η κοινή ισότητα φορολογικής επιβάρυνσης καθιστά ένα σύστημα σταδιακής φορολόγησης πιο σωστά αναφερόμενο ως ένα αναλογικό φορολογικό σύστημα.

AD:

Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι φόρων ή φορολογικών συστημάτων: κατασταλτικοί, ανάλογοι ή προοδευτικοί. Οι διαφορές μεταξύ των τριών τύπων φόρων εμφανίζονται στην επίδραση επί του φόρου που προκύπτει από μεταβολές στη βάση του φόρου, όπως το εισόδημα. Για παράδειγμα, οι μεταβολές στα έσοδα έχουν ελάχιστη επίδραση όσον αφορά τους φορολογικούς συντελεστές και τα ποσά που καταβάλλονται με έναν επαναλαμβανόμενο φόρο εισοδήματος, αλλά έχουν ουσιαστική επίδραση όταν το σύστημα φόρου εισοδήματος, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι εξαιρετικά προοδευτικό. Οι φθίνουσες φορολογίες έχουν ως αποτέλεσμα άτομα ή οντότητες χαμηλότερου εισοδήματος που πληρώνουν υψηλότερο ποσοστό των εισοδημάτων τους σε φόρους από τα άτομα ή τις οντότητες υψηλότερου εισοδήματος. Χαρακτηριστικοί επαναστατικοί φόροι είναι οι φόροι που είναι γνωστοί ως «φόροι αμαρτίας», όπως οι φόροι στα τσιγάρα και το οινόπνευμα, δεδομένου ότι οι φόροι αυτοί λαμβάνουν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό εισοδήματος από άτομα με χαμηλό εισόδημα από ό, τι τα άτομα με υψηλό εισόδημα.

AD:

Οι αναλογικοί φόροι, οι οποίοι επίσης αναφέρονται ως ενιαίοι φόροι, είναι φόροι που λαμβάνουν το ίδιο ποσοστό ή ποσοστό εισοδήματος από όλους τους υποκείμενους στο φόρο. Ένας σταθερός φόρος είναι μία από τις δημοφιλείς προτεινόμενες εναλλακτικές λύσεις έναντι του σημερινού, πολύ προοδευτικού συστήματος φόρου εισοδήματος του U. S. Ορισμένοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι οι αναλογικοί φόροι είναι το πιο δίκαιο φορολογικό σύστημα, επειδή ο φόρος εφαρμόζεται σε ποσοστιαίες μονάδες εξίσου σε όλους τους συμμετέχοντες στο σύστημα.

AD:

Τα προοδευτικά φορολογικά συστήματα επιβαρύνουν αναλογικά τα άτομα ή τις οντότητες υψηλότερου εισοδήματος σε σύγκριση με άτομα ή οντότητες χαμηλότερου εισοδήματος. Αυτό είναι το φορολογικό σύστημα που συναντάται συχνότερα στις ανεπτυγμένες χώρες, όπως το U.S. ή Καναδά. Σε ένα προοδευτικό φορολογικό σύστημα, ο οριακός φορολογικός συντελεστής, ο φορολογικός συντελεστής που προκύπτει από την αύξηση του εισοδήματος, είναι υψηλότερος από τον μέσο φορολογικό συντελεστή.