Στις 8 Απριλίου 2016, η Διεύθυνση Ασφάλειας Εργατικών Παροχών του Τμήματος Εργασίας εφάρμοσε την τελική έκδοση του καταπιστευτικού κανόνα (29 CFR τμήματα 2509, 2510 και 2550), εκθέτοντας τις περιστάσεις που οδήγησαν ευθύνες ενός καταπιστευματοδόχου σχεδίου παροχών σε εργαζόμενους βάσει του νόμου περί ασφάλειας εισοδήματος από συνταξιοδοτικό προσωπικό του 1974 (ERISA). Ο κανόνας αυτός ισχύει επίσης και για τον ρόλο του καταπιστευματοδόχου ενός ατομικού λογαριασμού συνταξιοδότησης (IRA). Ο καταπιστευματικός κανόνας αντιμετωπίζει τις συγκρούσεις συμφερόντων όσον αφορά την παροχή συμβουλών για το πρόγραμμα συνταξιοδότησης. Έχει αυξήσει την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τις ευθύνες ενός καταπιστευματοδόχου και αν αυτά τα καθήκοντα πληρούνται σε διάφορες καταστάσεις πέρα ​​από το πλαίσιο του συνταξιοδοτικού προγράμματος.

Fiduciary Duty

Ο όρος "fiduciary" προέρχεται από τη λατινική λέξη "fides", που σημαίνει πίστη, εμπιστοσύνη, εμπιστοσύνη και εμπιστοσύνη. Από νομικής απόψεως, ο όρος καταπιστευματικός σημαίνει ότι κάποιος έχει τα δικαιώματα και τις εξουσίες να ενεργεί προς όφελος άλλου προσώπου ή οντότητας. Η εμπιστευτική σχέση βασίζεται στην εμπιστοσύνη, όπως συμβαίνει με τη σχέση εμπιστευματοδόχου-δικαιούχου.

Ο νόμος επιβάλλει καθήκοντα στους καταπιστευματοδόχους για την πρόληψη της βίαιης κατάχρησης των σχέσεων αυτών, η οποία μπορεί να φέρει οικονομικούς και άλλους κινδύνους στους δικαιούχους ή τους εντολοδόχους. Ενώ τα καθήκοντα καταπιστευματοποίησης υπάγονται γενικά στις κατηγορίες καθήκοντος περίθαλψης και καθήκοντος πίστης, ο νόμος έχει επεκτείνει αυτές τις ευθύνες. Άλλα εμπιστευτικά καθήκοντα περιλαμβάνουν: καθήκον εμπιστευτικότητας, καθήκον δημοσιοποίησης και ενεργείας με απόλυτη ειλικρίνεια, υποχρέωση σύνεσης και καθήκον καλής πίστης. Όταν οι άνθρωποι και οι οργανώσεις εισέρχονται σε οικονομικές και νομικές καταστάσεις που εξαρτώνται από την εξάρτηση από άλλο, ένα καθήκον εμπιστευτικότητας είναι σημαντικό για την προστασία τέτοιων προσώπων και οργανώσεων από εκείνα που δίνουν προτεραιότητα στα δικά τους συμφέροντα ή στα συμφέροντα των άλλων σε βάρος του αναθέτοντος μέρους ή εντολέα.

Παραβίαση του καταπιστευτικού καθήκοντος

Οι εμπιστευτικές ευθύνες των μελών του διοικητικού συμβουλίου και των εταιρικών αξιωματικών συχνά οδηγούν σε αγωγές για παραβίαση εμπιστευτικών καθηκόντων. Μια τέτοια περίπτωση αφορούσε μια κατάσταση όπου ο ελεγχόμενος μέτοχος της Dole Food Co. προσέλαβε τη βοήθεια του προέδρου της εταιρείας (ο οποίος ήταν και διευθυντής) για να αποκτήσει τις μετοχές που δεν είχε στην προσπάθειά του να παραλάβει την εταιρία. Ο ελεγχόμενος μέτοχος διορίστηκε γενικός διευθυντής (CEO) από το διοικητικό συμβούλιο. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση υπέρ των μειοψηφούντων μετόχων, θεωρώντας ότι ο πρόεδρος παραβίασε το καθήκον του για εμπιστοσύνη, καταθλιπτικά καταθλίνοντας την τιμή των μετοχών της Dole με σκοπό τη διευκόλυνση της ιδιωτικής συναλλαγής. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι τόσο ο ελεγχόμενος μέτοχος ως διευθύνων σύμβουλος όσο και ο πρόεδρος παραβίασαν το καθήκον πίστης τους.Αν και ο πρόεδρος βρέθηκε υπεύθυνος τόσο ως διευθυντής όσο και ως αξιωματικός, ήταν ο μοναδικός διευθυντής υπεύθυνος.

Σύμφωνα με το νέο καταπιστευτικό κανόνα του Τμήματος Εργασίας, εάν μια οντότητα που απολαμβάνει την ιδιότητα του καταπιστευματοδόχου δυνάμει του άρθρου 29 του Κ.Κ. 2510. 3-21, δεν εκπληρώνει τα καθήκοντα που απαριθμούνται στον κανόνα, ο εν λόγω φορέας μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος έναντι των θιγόμενων μερών κάτω των 29 1109.

Ακόμη και πριν από την εφαρμογή του νέου καταπιστευματικού κανόνα, η ERISA απαιτούσε από τον καταπιστευματοδόχο ενός συνταξιοδοτικού προγράμματος να ενεργεί με σύνεση κατά τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του σχεδίου. Μια ενδιαφέρουσα αγωγή βασιζόμενη σε μια ισχυρισμένη παραβίαση αυτού του καθήκοντος κατατέθηκε εναντίον του Fifth Third Bancorp (NASDAQ: FITB FITBFifth Third Bancorp29, 24 + 0, 41% που δημιουργήθηκε με το Highstock 4. 2. 6 ). Οι ενάγοντες που αγωνίστηκαν ήταν πρώην υπάλληλοι του πέμπτου τρίτου, που συμμετείχαν στο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της τράπεζας. Το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα προσέφερε μια επιλογή από 20 αμοιβαία κεφάλαια και ένα σχέδιο ιδιοκτησίας μετοχών εργαζομένων (ESOP). Εντούτοις, όταν οι τράπεζες έβαλαν τις ίδιες συνεισφορές μέχρι 4%, θα εμφανίζονταν αρχικά στο ESOP, αν και οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να ανακατανείμουν την αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων σε άλλο ταμείο.

Μετά τη συντριβή της χρηματιστηριακής αγοράς που προκλήθηκε από την οικονομική κρίση, οι ενάγοντες κατέθεσαν αγωγή κατηγορίας κατά του Πέμπτου Τρίτου. Μια από τις θεωρίες ευθύνης που διατυπώθηκαν στην υπόθεση ήταν ότι διάφοροι Πέμπτοι Τρίτοι αξιωματικοί, ως εμπιστευματοδόχοι και διαχειριστές του σχεδίου, παραβίαζαν τα καθήκοντά τους εμπιστοσύνης και σύνεσης που επέβαλε η ERISA, παραλείποντας να ενεργήσουν σε μη δημόσια, εμπιστευτικές πληροφορίες για την χρηματοπιστωτικές προοπτικές λόγω της σημαντικής συμμετοχής της στην παροχή ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου. Οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν ότι οι διαχειριστές του σχεδίου είχαν υποχρέωση να πωλήσουν το απόθεμα πριν από την πτώση του τιμήματος ή, εναλλακτικά, να σταματήσουν πρόσθετες αγορές μετοχών της FITB, να ακυρώσουν την επιλογή ESOP του προγράμματος ή να αποκαλύψουν τις εσωτερικές πληροφορίες για να επιτρέψουν την αναπροσαρμογή της τιμής των μετοχών.

Αυτή η υπόθεση, πέμπτο τρίτο Bancorp κατά Dudenhoeffer, τελικά αποφασίστηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Δικαστήριο έκρινε ότι για να δηλώσει αξίωση για παραβίαση του καταπιστευματικού καθήκοντος σύνεσης με βάση εμπιστευτικές πληροφορίες, οι ενάγοντες πρέπει να επικαλεστούν μια εναλλακτική πορεία που θα μπορούσαν να λάβουν οι διαχειριστές κεφαλαίων χωρίς να παραβιάζουν τους νόμους περί κινητών αξιών και ότι ένας συνετός καταπιστευματοδόχος υπό τις ίδιες συνθήκες δεν θα θεωρούσε την εναλλακτική δυνατότητα ως πιο πιθανό να βλάψει το ταμείο παρά να το βοηθήσει. Το Δικαστήριο ανέστειλε την απόφαση του Εφετείου του Ηνωμένου Βασιλείου για το έκτο κύκλωμα, αντιστρέφοντας την απόρριψη της καταγγελίας από το Επαρχιακό Δικαστήριο.