Καθώς η αυστηρότητα που ακολούθησε τη Μεγάλη Ύφεση υποχωρεί στη συνείδηση ​​πολλών Αμερικανών, το χρέος των καταναλωτών αρχίζει να ξαναπέφτει.

Παρόλο που πολλά άτομα δουλεύουν καλά στην τρέχουσα οικονομία, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα διδάγματα που διδάσκει η μεγάλη ύφεση. Ακολουθούν κάποιες σκέψεις για την αποφυγή των οικονομικών συνηθειών που μπορούν εύκολα να πέσουν και που μπορούν να ωθήσουν τα άτομα και τις οικογένειες σε οικονομικό πρόβλημα.

Εξαλείψτε το συναίσθημα και το συναίσθημα από τη λήψη οικονομικών αποφάσεων

Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν υψηλούς μισθούς ή που βλέπουν τα εισοδήματα γύρω τους να αυξάνονται, μπορούν να βρεθούν σε κατάσταση δαπανών - ειδικά άτομα που επιθυμούν να επιδοθούν συναισθηματικές δαπάνες ως τρόπο βελτίωσης της διάθεσής τους ή της αυτοεκτίμησης. Το αποτέλεσμα: Μπορούν να ενεργήσουν με ώθηση και να αγοράσουν εισιτήρια μεγάλου εισιτηρίου ή περιττά.

Όπως αποδεικνύει η σημερινή κατάσταση της οικονομίας του ΣτΕ, το θετικό συναίσθημα μπορεί να καλύψει τα βασικά ζητήματα στις αγορές εργασίας και στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Επομένως, είναι λογικό οι αποφάσεις για τις δαπάνες να βασίζονται αποκλειστικά στη δική σας οικονομική κατάσταση, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στο ετήσιο εισόδημα, τα έξοδα, τη φύση της απασχόλησης και τους μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους. (Δείτε επίσης: Λογική: Το Αντίδοτο σε Συναισθηματική Επένδυση.)

Όταν οι καταναλωτές αγωνίστηκαν σκληρά για να μειώσουν αυτό το χρέος και να χρησιμοποιήσουν πιο πλασματικά τον πλούτο τους, ο δανεισμός με πιστωτικές κάρτες αυξάνεται, όπως προαναφέρθηκε.

Αυτά τα νέα μπορούν να βοηθήσουν τις λιανικές πωλήσεις, αλλά η πρόσφατη ιστορία υποδηλώνει ότι οι σημερινοί καταναλωτές πρέπει να κάνουν σαφή διάκριση μεταξύ των χρημάτων που έχουν στην πραγματικότητα και των πιστώσεων, προκειμένου να αποφύγουν να υποστούν κυκλικό χρέος.

Ειδικότερα, οι πολίτες θα πρέπει να αποφεύγουν να κάνουν βραχυπρόθεσμες αγορές πιστωτικών καρτών δυσανάλογες προς τους μηνιαίους μισθούς τους, καθώς αυτό εξασφαλίζει ότι μπορούν να εξοφλήσουν το υπόλοιπο τους κάθε μήνα και να αποφύγουν τη συσσώρευση μακροπρόθεσμου χρέους και ενδιαφέρον. (Βλέπε επίσης:

Συμβουλές εμπειρογνωμόνων για τη μείωση του χρέους πιστωτικών καρτών.)

Ακολουθήστε ένα εύθραυστο και βιώσιμο τρόπο ζωής

Υπάρχουν συχνά σαφείς παραλληλισμούς μεταξύ κυβερνητικών και καταναλωτικών δαπανών κατά τη διάρκεια περιόδων ύφεσης. εφαρμοζόταν για να αντισταθμίσει τα ξόρκια ανεύθυνων και δυσανάλογων δαπανών. Αυτά τα δύο άκρα είναι πιθανό να προκαλέσουν μεταβαλλόμενες περιόδους άνθησης και προτομής σε μια οικονομία ή να αφήσουν τα νοικοκυριά να αγωνιστούν να συσσωρεύουν πλούτο και να επιτύχουν μακροπρόθεσμη οικονομική σταθερότητα. Υπάρχουν μερικές οικονομίες που μπορεί να αποτελέσουν παράδειγμα για τους καταναλωτές, ωστόσο, με το μοντέλο της Αυστραλίας γνωστό για την ανθεκτικότητα και την ικανότητά του να διατηρεί την ανάπτυξη σε περιόδους στασιμότητας. Αυτό ήταν πιο εμφανές κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ύφεσης, όταν τα τραπεζικά ιδρύματα διαχειρίζονταν συντηρητικά και τα κεφάλαια επενδύονταν σε υποστηρικτικές μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις και όχι σε βραχυπρόθεσμες λύσεις.

Οι καταναλωτές μπορούν να μάθουν πολλά από αυτό, καθώς ο υπεύθυνος δανεισμός και η ανάπτυξη ενός μακροπρόθεσμου, οικονομικού τρόπου ζωής μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία οικονομικής ασφάλειας. (Δείτε επίσης:

Σταματήστε να συνεχίζεστε με τους Joneses - είναι σπασμένοι

.)

Η κατώτατη γραμμή Εάν η παγκόσμια οικονομία πρόκειται να επιτύχει μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και να αποφύγει τον μη αξιοζήλευτο κύκλο άνθησης και προτομή, είναι ζωτικής σημασίας τα κυβερνητικά όργανα και οι πολίτες να θυμούνται τα σκληρά μαθήματα της Μεγάλης ύφεσης. Η προσέγγιση των δαπανών είναι ιδιαίτερα σημαντική, ιδίως μεταξύ των καταναλωτών που έχουν δανειστεί προηγουμένως ανεύθυνα χρήματα ή δαπανώνται έξω από τα υπάρχοντα μέσα τους. Εφόσον είναι υπεύθυνοι για την προσέγγισή τους και βασίζονται στις αποφάσεις περί δαπανών σχετικά με τα σχετικά γεγονότα και τις προσωπικές περιστάσεις, οι πολίτες μπορούν να απολαμβάνουν μια οικονομικά ασφαλέστερη ύπαρξη και μέλλον.