α:

Οι γραμμές πίστωσης είναι ευέλικτα, άμεσα δάνεια μεταξύ ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, συνήθως μιας τράπεζας, και ενός ατόμου ή μιας επιχείρησης. Όπως μια πιστωτική κάρτα, οι πιστωτικές γραμμές έχουν προκαθορισμένα όρια δανεισμού και ο οφειλέτης μπορεί ανά πάσα στιγμή να αντλήσει από τον λογαριασμό, υπό τον όρο ότι δεν θα υπερβεί το όριο. Επίσης, όπως μια πιστωτική κάρτα, οι πιστωτικές διευθύνσεις τείνουν να έχουν σχετικά υψηλά επιτόκια και ορισμένα ετήσια τέλη, αλλά δεν χρεώνονται τόκοι εκτός αν υπάρχει ένα υπόλοιπο στο λογαριασμό.

Οι τόκοι συνήθως υπολογίζονται μηνιαίως μέσω της μέσης ημερήσιας μεθόδου υπολογισμού του υπολοίπου. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για να πολλαπλασιάσει το ποσό κάθε αγοράς που έγινε στη γραμμή πίστωσης με τον αριθμό των ημερών που παραμένουν στην περίοδο χρέωσης. Στη συνέχεια το ποσό διαιρείται με το συνολικό αριθμό ημερών στην περίοδο χρέωσης για να βρείτε το μέσο ημερήσιο υπόλοιπο κάθε αγοράς. Οι μέσες αγορές αθροίζονται και προστίθενται σε οποιοδήποτε προϋπάρχον υπόλοιπο και στη συνέχεια αφαιρείται το μέσο ημερήσιο ποσό πληρωμών στο λογαριασμό. Το υπόλοιπο είναι το μέσο υπόλοιπο, το οποίο πολλαπλασιάζεται με το επιτόκιο ή το ΣΕΠΕ.

Τα επιτόκια είναι τυπικά περιοδικοί συντελεστές που υπολογίζονται ως 1 / 365ο του ΣΕΠΕ πολλαπλασιαζόμενοι με τις ημέρες της περιόδου χρέωσης. Υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι με τους οποίους υπολογίζεται και πιστώνεται ο τόκος, αλλά η πλειοψηφία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων χρησιμοποιούν τις παραπάνω μεθόδους για πιστώσεις. Οι περισσότερες πιστωτικές γραμμές, ακόμη και οι πιστωτικές κάρτες, χρησιμοποιούν απλή μέθοδο ενδιαφέροντος, σε αντίθεση με την αύξηση του επιτοκίου. Ορισμένες πιστωτικές διευθύνσεις απαιτούν επίσης δάνεια που είναι δομημένα ώστε να επιτρέπουν στον δανειστή να καλέσει το δάνειο ανά πάσα στιγμή για άμεση εξόφληση, συμπεριλαμβανομένων των τόκων.