α:

Για να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της, μια εταιρεία αυξάνει το κεφάλαιο με δανεισμό χρημάτων ή πώληση μετοχών της ιδιοκτησίας της εταιρείας στο κοινό. Μια εταιρεία μπορεί να παραμείνει βιώσιμη μόνο εάν δημιουργήσει επαρκή κέρδη για να αντισταθμίσει το κόστος που συνδέεται με τη χρηματοδότησή της - άλλωστε, ορισμένα από τα έσοδά της πρέπει να καταβληθούν σε μετόχους, ομολογιούχους και άλλους πιστωτές. Έτσι, η σύνθεση των χρηματοδοτικών σχεδίων μιας εταιρείας έχει σημαντικό αντίκτυπο στο ποσό των λειτουργικών εσόδων που χρειάζεται να δημιουργήσει.

Εταιρική χρηματοδότηση και χρηματοοικονομική μόχλευση

Οι εταιρείες συχνά αξιοποιούν τα περιουσιακά τους στοιχεία δανεισйки χρήματα για να αυξήσουν την παραγωγή και, κατ 'επέκταση, τα κέρδη. Η χρηματοοικονομική μόχλευση προέρχεται από οποιοδήποτε θέμα κεφαλαίου που φέρει σταθερό επιτόκιο, όπως ομόλογα ή προνομιούχο απόθεμα. Η έκδοση κοινών μετοχών δεν θα θεωρείται μορφή χρηματοοικονομικής μόχλευσης, επειδή η απαιτούμενη απόδοση ιδίων κεφαλαίων (ROE) δεν είναι σταθερή και επειδή οι πληρωμές μερισμάτων μπορούν να ανασταλούν, σε αντίθεση με τους τόκους δανείων.

Ένας κοινός τύπος για τον υπολογισμό της χρηματοοικονομικής μόχλευσης ονομάζεται βαθμός χρηματοοικονομικής μόχλευσης (DFL). Ο τύπος αυτός αντικατοπτρίζει την αναλογική μεταβολή του καθαρού εισοδήματος μετά από μεταβολή της κεφαλαιακής διάρθρωσης της εταιρείας. Οι αλλαγές στο DFL μπορούν να προκύψουν είτε από μια αλλαγή στο συνολικό ποσό του χρέους είτε από μια αλλαγή στο επιτόκιο που καταβλήθηκε για το υπάρχον χρέος.

Η λογιστική εξίσωση για το DFL είναι είτε τα κέρδη προ φόρων και τόκων (EBIT) διαιρούμενα με τα κέρδη προ φόρων είτε τα κέρδη ανά μετοχή (EPS) διαιρούμενα με το EBIT.

Κερδοφορία και Κέρδη Προ Φόρων και Δικαιωμάτων

Τα κέρδη προ φόρων και τόκων λαμβάνουν όλα τα κέρδη πριν από την είσπραξη τόκων και φόρων. Αυτό απομονώνει την κεφαλαιακή διάρθρωση και επικεντρώνεται αποκλειστικά στο πόσο μια εταιρεία κάνει κέρδος.

Το EBIT είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους δείκτες για τη μέτρηση της κερδοφορίας μιας επιχείρησης και συχνά χρησιμοποιείται εναλλακτικά με τα "λειτουργικά έσοδα". Δεν λαμβάνει υπόψη τις μεταβολές του κόστους του κεφαλαίου. Μια εταιρεία μπορεί να απολαμβάνει μόνο ένα λειτουργικό κέρδος αφού πληρώνει τους πιστωτές της, ωστόσο. Ακόμη και αν τα κέρδη βυθίζονται, η εταιρεία εξακολουθεί να έχει υποχρεώσεις πληρωμής τόκων. Μια εταιρεία με υψηλό EBIT μπορεί να πέσει κάτω από το σημείο ισορροπίας της, αν είναι πολύ μοχλευμένος. Θα ήταν λάθος να επικεντρωθούμε αποκλειστικά στο EBIT χωρίς να λάβουμε υπόψη την οικονομική επιβάρυνση.

Το αυξανόμενο κόστος τόκων αυξάνει το σημείο ισορροπίας της επιχείρησης. Αυτό δεν θα εμφανιστεί στο ίδιο το ποσό του EBIT - οι πληρωμές τόκων δεν επηρεάζουν τα λειτουργικά έσοδα - αλλά επηρεάζει τη συνολική κερδοφορία της επιχείρησης. Πρέπει να καταγράφει υψηλότερα κέρδη για να αντισταθμίσει το επιπλέον κόστος κεφαλαίου.

Επιπλέον, υψηλότεροι βαθμοί χρηματοοικονομικής μόχλευσης τείνουν να αυξάνουν τη μεταβλητότητα της τιμής της μετοχής της εταιρείας.Αν η εταιρεία έχει χορηγήσει οποιεσδήποτε επιλογές μετοχών, η προστιθέμενη μεταβλητότητα αυξάνει άμεσα το κόστος που σχετίζεται με αυτές τις επιλογές. Αυτό βλάπτει περαιτέρω την κατώτατη γραμμή της εταιρείας.