α:

Παρά τις σημαντικές προσπάθειες του Συμβουλίου Χρηματοοικονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB) και του Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB), εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των λογιστικών πρακτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον υπόλοιπο κόσμο . Για παράδειγμα, οι εταιρείες στις Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν το last in, first out ή το LIFO, ως μέθοδο κοστολόγησης, η οποία είναι μια πρακτική απαγορευμένη στις περισσότερες άλλες χώρες.

Οι διεθνείς πρακτικές καταρτίζονται στα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης ή τα ΔΠΧΑ, όπως αυτά ορίστηκαν από το IASB. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το FASB δημοσιεύει δηλώσεις χρηματοοικονομικής λογιστικής που, όταν συνενώνονται, αποτελούν τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές ή GAAP.

Σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο του Δ.Π.Χ.Π., η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των ΔΠΧΑ και των Γ.Π.Χ.Α. είναι ότι "τα Δ.Π.Χ.Α. παρέχουν πολύ λιγότερες συνολικές λεπτομέρειες". Άλλες σημαντικές διαφορές περιλαμβάνουν τον τρόπο παρουσίασης συγκριτικών χρηματοοικονομικών πληροφοριών, τον τρόπο κατάρτισης του ισολογισμού και των καταστάσεων αποτελεσμάτων και τον τρόπο αντιμετώπισης των χρεών.

Διαφορές λογιστικής απογραφής

U. Το S. GAAP επιτρέπει στο LIFO να φέρει το κόστος της λογιστικής απογραφής, ενώ το ΔΠΧΠ απαγορεύει ρητά σε οποιαδήποτε εταιρεία τη χρήση του LIFO. Αντ 'αυτού, τα διεθνή πρότυπα υπαγορεύουν ότι ο ίδιος τύπος κόστους πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα αποθέματα παρόμοιας φύσης.

Σύμφωνα με τα GAAP, το απόθεμα μεταφέρεται στο χαμηλότερο από το κόστος ή την αγορά, ενώ η αγορά ορίζεται ως το τρέχον κόστος αντικατάστασης, με ορισμένες εξαιρέσεις. Τα αποθέματα σύμφωνα με τα Δ.Π.Χ.Α. απεικονίζονται στη χαμηλότερη αξία μεταξύ κόστους ή καθαρής ρευστοποιήσιμης αξίας, η οποία είναι η εκτιμώμενη τιμή πώλησης μείον τα κόστη ολοκλήρωσης και άλλα έξοδα που είναι απαραίτητα για την πραγματοποίηση της πώλησης.

Οι λοιπές διαφορές αποθεμάτων περιλαμβάνουν τον τρόπο με τον οποίο επιτρέπονται οι αποτιμήσεις βάσει της μεθόδου απογραφής λιανικής πώλησης ή της RIM και τον τρόπο αντιστροφής των απομειώσεων του αποθέματος.

Περιουσιακά στοιχεία μεγάλης διάρκειας ζωής

Η GAAP δεν επιτρέπει την αναπροσαρμογή των περιουσιακών στοιχείων. Το ΔΠΧΠ επιτρέπει κάποια αναπροσαρμογή βάσει της εύλογης αξίας, εφόσον ολοκληρώνεται τακτικά. Η υποτίμηση των μακροχρόνιων περιουσιακών στοιχείων είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη, αν και τεχνικά επιτρεπτή, σύμφωνα με τα GAAP. σύμφωνα με τα Δ.Π.Χ.Α., εάν τα στοιχεία του περιουσιακού στοιχείου έχουν «διαφορετικά οφέλη».

Τα μακροπρόθεσμα επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία καθορίζονται ξεχωριστά από το ΣΔΛΠ και κανονικά λογιστικοποιούνται βάσει ιστορικού κόστους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το FASB δεν έχει ξεχωριστό ορισμό για ακίνητα που χρησιμοποιούνται μόνο ως επένδυση. Τα ακίνητα κρατούνται μόνο για χρήση ή κρατούνται προς πώληση.

Οι ζημίες απομείωσης για μακροχρόνια περιουσιακά στοιχεία σύμφωνα με τις Γ.Π.Λ.Α. υπολογίζονται ως το ποσό του περιουσιακού στοιχείου που υπερβαίνει τη δίκαιη αξία. Σύμφωνα με τα Δ.Π.Χ.Α., αυτά τα στοιχεία ενεργητικού υπολογίζονται ως το ποσό που ένα περιουσιακό στοιχείο υπερβαίνει "ανακτήσιμο ποσό" ή το υψηλότερο ποσό μεταξύ της εύλογης αξίας μείον το κόστος πώλησης ή της αξίας χρήσης.

Απαιτούμενα Έγγραφα για Χρηματοοικονομικούς Λογαριασμούς

Οι εταιρείες που υποβάλλουν εκθέσεις σύμφωνα με τα ΔΠΧΠ υποχρεούνται να συντάσσουν και να δημοσιεύουν ισολογισμό, κατάσταση αποτελεσμάτων, μεταβολές σε μετοχές, κατάσταση ταμειακών ροών και όλες τις σχετικές υποσημειώσεις. Το FASB απαιτεί όλα αυτά και προσθέτει σε δηλώσεις σχετικά με το συνολικό εισόδημα.

Κανόνες και Αρχές

Η GAAP θεωρείται ότι βασίζεται σε κανόνες, που σημαίνει κανόνες για συγκεκριμένες περιπτώσεις και δεν αντιπροσωπεύουν απαραιτήτως μια μεγαλύτερη αρχή. Το ΔΠΧΠ βασίζεται σε αρχές και, κατά τον τρόπο αυτό, είναι πιο συνεπές. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η δημοσιευμένη έκδοση των ΔΠΧΠ είναι μικρότερη από το 20% του μεγέθους των δημοσιευμένων τόμων των ΓΑΛΑ.