α:

Η ιδιωτική, γνωστή και ως "σκοτεινιά", είναι η διαδικασία με την οποία μια πρώην εισηγμένη στο χρηματιστήριο εταιρεία προβαίνει σε εξαγορά των μετοχών της και αποσυρθεί από εισηγμένα χρηματιστήρια. Σύμφωνα με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή SEC, η οποία ρυθμίζει τις εταιρείες που διαπραγματεύονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχουν διάφορες συναλλαγές μέσω των οποίων μπορεί να γίνει η ιδιωτικοποίηση.

Η συγκέντρωση μετοχών σε μικρότερο αριθμό μετόχων είναι απαραίτητη σε οποιαδήποτε τεχνική ιδιωτικοποίησης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαιτεί μια εταιρεία να ανήκει σε λιγότερους από 300 ή 500 μετόχους, οι οποίοι, ανάλογα με άλλες εκτιμήσεις, θα θεωρούνται "σκοτεινές". Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η εταιρεία δεν είναι πλέον υποχρεωμένη να υποβάλλει περιοδικές εκθέσεις στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αφού ο αριθμός των μετόχων πέσει κάτω από αυτό το όριο. Σε περίπτωση που η εταιρεία ξεπεράσει πάλι το κατώτατο όριο των 300 ή 500 μετόχων, υποχρεούται να επανέλθει σε δημόσια κατάσταση αναφοράς.

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για μια εταιρεία να πάει ιδιωτική περιλαμβάνει μια άλλη εταιρεία, όπως μια εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων, ή μια ομάδα μεμονωμένων αγοραστών που κάνουν μια προσφορά για τα υπάρχοντα δημόσια μερίδια. Οι μέτοχοι πληρώνουν συχνά ένα ασφάλιστρο για την τρέχουσα αγοραία αξία του μετοχικού κεφαλαίου για να τους προσελκύσουν σε μέρος με το ιδιοκτησιακό τους συμφέρον. Για παράδειγμα, η Toys "R" Us εξαγοράστηκε το 2005, αφού ένας όμιλος αγορών πρότεινε να πληρώσει τους υφιστάμενους μετόχους της εταιρείας περισσότερο από το διπλάσιο της τιμής κλεισίματος του μετοχικού κεφαλαίου.

Οι πωλήσεις μπορούν επίσης να προέρχονται από τη διοίκηση της εταιρείας και όχι από μια εξωτερική πηγή. Τα ίδια τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, ή ένα δάνειο επιχείρησης, χρησιμοποιούνται για την εξαγορά των μη διαχειριζόμενων μετοχών. Η μέθοδος αυτή έχει το μειονέκτημα της μείωσης της ρευστότητας της εταιρείας ή της αύξησης του χρέους της. Προκειμένου να αποφευχθεί η σύγκρουση συμφερόντων με τους «εμπιστευματομένους» της εταιρείας, συχνά δημιουργείται από το διοικητικό συμβούλιο ανεξάρτητη επιτροπή για να συμβουλεύει και να διαπραγματεύεται τη συναλλαγή. Το SEC εξετάζει αυτές τις εξαγορές πολύ στενά για να διερευνήσει εάν η εξαγορά ήταν δίκαιη στους πωλητές μετόχους.

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου μιας εταιρείας δημόσιας διαπραγμάτευσης έχουν νομική εμπιστευτική ευθύνη να ενεργούν με καλή πίστη και προς το καλύτερο συμφέρον της εταιρείας και των μετόχων της. Εάν ορισμένα ή όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου είναι επίσης μέλη της ομάδας εξαγορών, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαιτεί εκτεταμένες γνωστοποιήσεις, όπου το βάρος της απόδειξης της "δικαιοσύνης" τίθεται στον αποκτώντα οργανισμό.

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι που μια εταιρεία αποφασίζει να πάει ιδιωτική. Το πρώτο είναι ότι οι διευθυντές ή οι μεγάλοι μέτοχοι έχουν καθορίσει ότι τα αποθέματά τους έχουν χειραγωγηθεί αρνητικά στην δημόσια αγορά, οπότε η εξαγορά είναι αμυντική.Θα μπορούσε να είναι η κύρια ομάδα εξαγοράς έχει ένα διαφορετικό όραμα για την κατεύθυνση της εταιρείας και πρόκειται να ιδιωτική να ανακατευθύνει την εστίαση της εταιρείας. Ο τελευταίος λόγος είναι ότι η εταιρεία πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα πρόσθετο όφελος για να είναι δημόσιο και θέλει να αποφύγει τον έλεγχο που προέρχεται από τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων της SEC.