α:

Ένα μεγάλο δημόσιο χρέος δημιουργεί πραγματικές δημοσιονομικές και πολιτικές επιπτώσεις στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό και στη διαδικασία του προϋπολογισμού. Μερικά από αυτά τα αποτελέσματα είναι άμεσα και ορατά. άλλοι καθυστερούν και δεν βλέπουν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τέσσερα διαδοχικά έτη δημοσιονομικών ελλειμμάτων ύψους 1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (2009-2012) ώθησαν το δημόσιο χρέος σε πάνω από το 100% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και του δημόσιου χρέους στα σχεδόν τρία τέταρτα του ΑΕΠ, προκαλώντας πολλούς οικονομολόγους και δημόσιους αναλυτές πολιτικής να εικάζουν για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της αυξημένης χρέωσης.

Πιο άμεσα, το εθνικό χρέος μπορεί να επηρεάσει το χρονοδιάγραμμα των προτάσεων, ψηφισμάτων, πιστώσεων και ψηφοφοριών του προϋπολογισμού. Αν και η εκτελεστική εξουσία είναι νομικά υποχρεωμένη να ολοκληρώσει ένα αίτημα ομοσπονδιακού προϋπολογισμού από την πρώτη Δευτέρα του Φεβρουαρίου, οι ανησυχίες σχετικά με την αύξηση του ομοσπονδιακού χρέους ήταν εν μέρει υπεύθυνες για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Ομπάμα δεν εκπλήρωσε την προθεσμία αυτή πολλές φορές.

Το εθνικό χρέος μπορεί να μειωθεί μόνο μέσω πέντε μηχανισμών: αυξημένη φορολογία, μειωμένες δαπάνες, αναδιάρθρωση του χρέους, νομισματική εξόφληση ή οριστική αθέτηση υποχρεώσεων. Η διαδικασία του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού ασχολείται άμεσα με τη φορολογία και τα επίπεδα δαπανών και μπορεί να δημιουργήσει συστάσεις για αναδιάρθρωση ή πιθανή αθέτηση υποχρεώσεων.

Το οικονομικό έτος της κυβέρνησης των ΗΠΑ κυμαίνεται από τις 1 Οκτωβρίου μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου. Το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ενός νέου ομοσπονδιακού προϋπολογισμού περιλαμβάνει το επίσημο αίτημα του Προέδρου του Προϋπολογισμού στο Κογκρέσο. Αυτός ο προϋπολογισμός αναπτύσσεται από το Γραφείο Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (OMB). Ο ρόλος του αιτήματος του προϋπολογισμού είναι να δείξει πώς τα ομοσπονδιακά έσοδα και οι δαπάνες πρέπει να αντικατοπτρίζουν τους στόχους της διοίκησης. Σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο, το αίτημα πρέπει να ζητά ειδικά επίπεδα δαπανών για όλα τα προγράμματα διακριτικής ευχέρειας.

Αφού υποβληθεί, ο προϋπολογισμός του προέδρου αξιολογείται και συζητείται στις Επιτροπές Προϋπολογισμού του Σώματος και της Γερουσίας, οι οποίες διεξάγουν ακροάσεις με αξιωματούχους της διοίκησης. Το Σώμα και η Γερουσία ολοκληρώνουν διαφορετικούς προϋπολογισμούς και στη συνέχεια συνενώνουν τα δύο μέσω μιας κοινής επιτροπής Βουλής-Γερουσίας.

Η επίσημη προθεσμία για την έγκριση του Κογκρέσου είναι η 15η Απριλίου. Η μη υιοθέτηση ενός προϋπολογισμού συνεπάγεται τη συνέχιση του προϋπολογισμού του προηγούμενου έτους. Μετά την ολοκλήρωση του προϋπολογισμού, το Κογκρέσο διαχωρίζει τις δαπάνες σε διάφορες κατηγορίες και αναθέτει σε άλλη επιτροπή την κατάρτιση λογαριασμών για τους λογαριασμούς. Αυτοί οι λογαριασμοί συγκεντρώνονται, συμβιβάζονται και στη συνέχεια επιστρέφονται στον πρόεδρο για να υπογραφούν στο νόμο ή να απορριφθούν και να αποσταλούν.

Οι επιπτώσεις του χρέους στη διαδικασία προϋπολογισμού

Οι πολιτικές διαφωνίες σχετικά με τον αντίκτυπο του εθνικού χρέους και τις μεθόδους μείωσης του χρέους έχουν οδηγήσει ιστορικά σε πολλές συγκρούσεις στο Κογκρέσο και καθυστερήσεις στην πρόταση προϋπολογισμού, έγκριση και πίστωση.Αυτό παρατηρείται πιο δραματικά σε διαφορές σχετικά με την αύξηση του ανώτατου ορίου του ομοσπονδιακού χρέους του Ηνωμένου Βασιλείου - το νομοθετικό όριο για τη συνολική συσσώρευση ομοσπονδιακού χρέους. Το ανώτατο όριο του χρέους είναι μόνο ο περιορισμός της ονομασίας, καθώς παραδοσιακά αυξάνεται, αναστέλλεται ή απλώς αγνοείται όταν η δημοσιονομική πραγματικότητα προσβάλλει το ανώτατο όριο του χρέους.

Παρά τους πολλούς υποτιθέμενους περιορισμούς του εθνικού χρέους και τις νομικά απαιτούμενες προθεσμίες για τον προϋπολογισμό, η διαδικασία του προϋπολογισμού λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό βάσει του χρονοδιαγράμματος και των ιδιοτροπιών των σημερινών νομοθέτων.