α:

Ο βαθμός στον οποίο η κυβερνητική ρύθμιση επηρεάζει τον τομέα του Διαδικτύου εξαρτάται από τη χώρα και τον βαθμό ρύθμισης. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ρυθμίζουν διάφορες πτυχές του περιεχομένου του Διαδικτύου, όπως η παιδική πορνογραφία, η δυσφήμιση και οι πληροφορίες ευαίσθητες στην εθνική ασφάλεια. Από τον Φεβρουάριο του 2014, οι χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις λογοκρίνουν το μεγαλύτερο περιεχόμενο του Διαδικτύου ήταν η Βόρεια Κορέα, η Βιρμανία, η Κούβα, η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, η Κίνα, η Συρία, η Τυνησία, το Βιετνάμ και το Τουρκμενιστάν. Η συζήτηση συνεχίζεται ως προς το τι θα μπορούσε να συμβεί εάν η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αρχίσει να ρυθμίζει περισσότερο το Διαδίκτυο εφαρμόζοντας την αρχή της δικτυακής ουδετερότητας ή ανοίγοντας το Διαδίκτυο.

Οι οικονομικές μελέτες έχουν δείξει ότι σε αρκετές χώρες οι κανονισμοί ανοικτής πρόσβασης τείνουν να μειώνουν τις επενδύσεις. Εκείνοι που υποστηρίζουν αυτή την άποψη ισχυρίζονται ότι, όταν υπάρχουν κανόνες ανοιχτής πρόσβασης, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών και καλωδιακής τηλεόρασης έχουν λιγότερα κίνητρα να επενδύσουν. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η ευρυζωνική ρύθμιση και οι επενδύσεις έχουν μερικές φορές θετική σχέση και ότι η ευρυζωνική ρύθμιση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το συνολικό επενδυτικό κλίμα. Σε άλλες περιπτώσεις, οι ερευνητές ανέφεραν αβέβαια αποτελέσματα.

Τον Νοέμβριο του 2014, ο Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) να εφαρμόσει τηλεφωνικούς κανονισμούς στον τομέα του Διαδικτύου. Ένας από τους σκοπούς αυτών των κανονισμών θα ήταν να σταματήσουν οι ευρυζωνικές εταιρείες να ευνοούν ορισμένους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου ή σε απευθείας σύνδεση πηγές μέσων έναντι άλλων. Διακυβεύεται εδώ η δυνατότητα των εταιρειών, των ιδιωτών και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών να προσεγγίσουν άμεσα τους καταναλωτές χωρίς πρόσθετες παρεμβολές από παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου και παρόχους ευρυζωνικών υπηρεσιών, όπως οι Verizon και Comcast, οι οποίοι μπορούν να επιλέξουν από το 2015 αγαπημένα. Οι αντίπαλοι της πρότασης του Ομπάμα υποστηρίζουν ότι η ευρυζωνική αγορά είναι μια ελεύθερη αγορά.

Στο επίκεντρο αυτής της συζήτησης βρίσκεται η έννοια της δικτυακής ουδετερότητας. Ο όρος αυτός αναφέρεται στην ιδέα ότι όλα τα δεδομένα στο Διαδίκτυο αξίζουν ίση μεταχείριση από τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των παρόχων υπηρεσιών Διαδικτύου, και από τις κυβερνήσεις. Όσοι υποστηρίζουν την ουδετερότητα του δικτύου υπογραμμίζουν ότι οι μικρές εταιρείες θα είναι πιο πιθανό να εισέλθουν στην αγορά και να προσφέρουν νέες υπηρεσίες εάν οι πάροχοι υπηρεσιών Ίντερνετ δεν μπορούν να ελέγξουν την ταχύτητα με την οποία οι πελάτες έχουν πρόσβαση σε δικτυακούς τόπους επειδή μόνο οι μεγαλύτερες εταιρείες μπορούν να πληρώσουν υψηλότερα τέλη ταχύτερη πρόσβαση. Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν επίσης ότι η ουδετερότητα δικτύου θα παρεμπόδιζε τη διάκριση δεδομένων από τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου. Οι αντίπαλοι της ουδετερότητας του δικτύου ισχυρίζονται ότι η επεξεργασία όλων των δεδομένων στο Διαδίκτυο εξίσου θα αποθάρρυνε τις επενδύσεις σε νέες υποδομές και θα παρείχε στους παρόχους λιγότερο κίνητρα για καινοτομία.Οι μεγάλοι πάροχοι τηλεπικοινωνιών φοβούνται ότι εάν δεν ήταν σε θέση να χρεώσουν διαφορετικές τιμές για διαφορετική πρόσβαση, δεν θα ήταν σε θέση να παραμείνουν ανταγωνιστικοί και να ανακτήσουν τα κεφάλαια που έχουν επενδύσει σε ευρυζωνικά δίκτυα.

Από τον Νοέμβριο του 2014, οι αναφορές του Rasmussen σημείωσαν ότι το 56% των Αμερικανών θα προτιμούσε περισσότερο ανταγωνισμό στην ελεύθερη αγορά λόγω της αύξησης των κυβερνητικών ρυθμίσεων για την προστασία των χρηστών του Διαδικτύου. Το ένα τέταρτο των Αμερικανών ήταν αναποφάσιστο για την ερώτηση.