α:

Η προσπάθεια να κατανοηθεί ο αντίκτυπος μιας χρηματιστηριακής αγοράς ταύρων στην οικονομία μπορεί να παρουσιάσει κάποια διλήμματα κοτόπουλου και αυγών - πού αρχίζει η συσχέτιση και η αιτιώδης συνάφεια; Μια πεποίθηση που συνήθως κατέχουν πολλοί καταναλωτές, επενδυτές και μερικοί αναλυτές της αγοράς είναι ότι η άνοδος της χρηματιστηριακής αγοράς είναι ενδεικτική μιας προοδευτικής οικονομίας. Ακόμα κι αν αυτό ήταν αλήθεια, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν η αυξανόμενη χρηματιστηριακή αγορά επηρεάζει πραγματικά την οικονομική ανάπτυξη ή αν είναι μία από τις παρενέργειες ενός υγιούς και παραγωγικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι μια βελτιωμένη οικονομία οδηγεί σε μεγαλύτερες καταναλωτικές δαπάνες, περισσότερες επενδύσεις σε μετοχές και τιμές μετοχών που αυξάνονται σύμφωνα με την αύξηση των εγγενών αξιών των εταιρειών. Όλο αυτό το επιχείρημα προϋποθέτει ότι η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και οι συνολικές ομοιογενείς αυξήσεις δαπανών οδηγούν στην πραγματικότητα στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτό εξακολουθεί να μην αποδεικνύει απαραιτήτως ότι η αύξηση των χρηματιστηριακών τιμών οδηγεί σε αξιόλογες οικονομικές βελτιώσεις.

Αυτή η εξήγηση μπορεί να έχει τις ρίζες της στη Μεγάλη Ύφεση. υποτίθεται ότι η συντριβή του χρηματιστηρίου του 1929 ήταν η σπίθα για τους καταστροφικούς οικονομικούς χρόνους. Με κάποια μορφή αντίστροφης παραπλανητικής λογικής, θα ήταν αρκετά λογικό να υποθέσουμε ότι μια υγιής αγορά αγοράς ταύρων θα πυροδότησε μια υγιέστερη οικονομία.

Ωστόσο, το επιχείρημα αυτό στην ονομαστική του αξία οδηγεί σε μερικά σημαντικά εμπειρικά προβλήματα. Τα κέρδη ρεκόρ χρηματιστηριακών συναλλαγών στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ή στα μέσα της δεκαετίας του 2000 ακολούθησαν στη συνέχεια οι φούσκες των στοιχείων ενεργητικού. Αυτό πιθανότατα δεν σημαίνει ότι η άνοδος των αποθεμάτων οδηγεί σε οικονομική ύφεση.

Είναι πιο πιθανό οι χρηματιστηριακές αγορές να μην προκαλέσουν ύφεση, αλλά να είναι απλώς παρενέργειες μιας οικονομίας που είναι βασικά ανθυγιεινής. Στο ίδιο φως, οι αγορές ταύρων πιθανότατα έχουν περιορισμένες ικανότητες να επηρεάσουν θετικά τις βασικές οικονομικές βασικές αρχές.

Οι αγορές του Bull μπορούν να προκύψουν από μια μεταβολή στις στρατηγικές συναλλαγών, ίσως από επενδυτές που επιδιώκουν υψηλότερα περιουσιακά στοιχεία ανάπτυξης. Οι τιμές των μετοχών τείνουν να αυξάνονται κατά τις περιόδους πληθωρισμού όταν χάνουν περισσότερα δολάρια στις αγορές, ανεξάρτητα από την πραγματική οικονομική ανάπτυξη. Η αύξηση της καθαρής αποταμίευσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε λιγότερες αγορές καταναλωτικών αγαθών και περισσότερα χρήματα που επενδύθηκαν στο χρηματιστήριο, ωθώντας τις τιμές των μετοχών υψηλότερα. Είναι αρκετά σαφές ότι υπάρχουν όρια στη συσχέτιση μεταξύ οικονομικής υγείας και χρηματιστηριακών αγορών.

Εάν, είτε με ατύχημα είτε με βελτιωμένες αποφάσεις επενδυτών, προέκυψε μια αγορά ταύρων και ένα ασυνήθιστο ποσό των πρόσθετων επενδύσεων πήγε σε πολύ υγιείς και παραγωγικές εταιρείες, τότε αυτές οι εταιρείες θα μπορούσαν να επεκτείνουν τις εργασίες τους, να προσλαμβάνουν νέους υπαλλήλους και να καινοτομούν. Υπό αυτές τις συνθήκες, τα μακροπρόθεσμα οικονομικά μεγέθη θα βελτιωθούν.

Η ισχυρότερη σχέση μεταξύ χρηματιστηριακής αγοράς και οικονομίας είναι ότι, συνολικά, οι αυξήσεις των διαθέσιμων πιστώσεων και η κυκλοφορία των χρημάτων ενισχύουν ταυτόχρονα το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και το χρηματιστήριο. Αυτό εξακολουθεί να μην σημαίνει απαραίτητα ότι η οικονομία είναι υγιής, ούτε αντιπροσωπεύει καμιά αιτιότητα μεταξύ των τιμών των μετοχών και της οικονομικής ανάπτυξης.

Οι οικονομίες αναπτύσσονται όταν αυξάνεται η παραγωγικότητα και η αποδοτικότητα, τα καταναλωτικά αγαθά γίνονται πιο προσιτά σε μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων και όταν οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν ενώ εξοικονομούν χρήματα. Τα εξοικονομούμενα χρήματα αυξάνουν το μετοχικό κεφάλαιο (το οποίο χρησιμοποιεί η χρηματιστηριακή αγορά) και είναι δυνατές μελλοντικές επενδύσεις προς παραγωγικούς σκοπούς.