Πώς ενισχύει η Βασιλεία ΙΙΙ η ρύθμιση και βελτιώνει τη διαχείριση κινδύνων του παγκόσμιου τραπεζικού τομέα;

Mark Corske's ΕNGINES OF DOMINATION (Greek Subtitles) (Νοέμβριος 2024)

Mark Corske's ΕNGINES OF DOMINATION (Greek Subtitles) (Νοέμβριος 2024)
Πώς ενισχύει η Βασιλεία ΙΙΙ η ρύθμιση και βελτιώνει τη διαχείριση κινδύνων του παγκόσμιου τραπεζικού τομέα;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim
α:

Η Βασιλεία ΙΙΙ ήταν ένα πλήρες σύνολο κανονισμών που εγκρίθηκαν μετά την οικονομική κρίση του 2008, με σκοπό να συμβάλει στην προστασία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος από μελλοντικές κρίσεις. Οι κανονισμοί περιείχαν διατάξεις σχετικά με τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, τους δείκτες μόχλευσης και τους δείκτες ρευστότητας.

Κεφαλαιακές απαιτήσεις

Η Βασιλεία ΙΙΙ αύξησε τις κεφαλαιακές απαιτήσεις από προηγούμενους κανονισμούς. Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, οι τράπεζες υποχρεούνται να κατέχουν το 4,5% των ιδίων κεφαλαίων των σταθμισμένων περιουσιακών στοιχείων, συν ένα επιπλέον 1,5% του κεφαλαίου της κατηγορίας 1. Αυτός ο αριθμός αυξάνεται σε 7% ξεκινώντας από το 2019. Τα σταθμισμένα περιουσιακά στοιχεία υπολογίζονται με τον πολλαπλασιασμό της αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου με τον τυποποιημένο ποσοστιαίο κίνδυνο σταθμισμένο για το στοιχείο αυτό. Οι τυποποιημένοι συντελεστές στάθμισης καθορίζονται στους κανονισμούς. Τα πιο επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία έχουν υψηλότερο συντελεστή στάθμισης κινδύνου έναντι λιγότερο ευμετάβλητων στοιχείων του ενεργητικού.

Λόγος μόχλευσης

Η Βασιλεία ΙΙΙ περιείχε διατάξεις σχετικά με τον ελάχιστο λόγο μόχλευσης. Ο δείκτης αυτός υπολογίζεται διαιρώντας το κεφάλαιο πρώτης βαθμίδας με το μέσο όρο των συνολικών ενοποιημένων στοιχείων ενεργητικού της τράπεζας. Οι τράπεζες πρέπει να διαθέτουν αναλογία μόχλευσης άνω του 3% βάσει αυτών των διατάξεων. Η αναλογία αυτή προορίζεται να εφαρμοστεί τόσο στα στοιχεία ενεργητικού όσο και εκτός ισολογισμού. Οι παλαιότεροι τραπεζικοί κανονισμοί δεν περιλάμβαναν περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις εκτός ισολογισμού, τα οποία πιστεύουν ορισμένοι ότι ήταν ένας από τους κινητήριους μοχλούς της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Απαιτήσεις ρευστότητας

Ο δείκτης κάλυψης ρευστότητας έχει σχεδιαστεί για να παρέχει επαρκή ρευστότητα για καθυστέρηση 30 ημερών καθαρών ταμειακών εκροών σε περίπτωση μελλοντικής κρίσης. Ο δείκτης υπολογίζεται λαμβάνοντας υψηλής ποιότητας ρευστά στοιχεία ενεργητικού διαιρούμενο με τις συνολικές καθαρές εκροές ρευστότητας σε διάστημα 30 ημερών. Σύμφωνα με τη Βασιλεία ΙΙΙ, αυτή η αναλογία πρέπει να είναι ίση ή μεγαλύτερη από 100%. Επιπλέον, οι κανονισμοί απαιτούν καθαρό λόγο σταθερής χρηματοδότησης σε περιόδους αυξημένης οικονομικής πίεσης.