α:

Υπάρχει πάντοτε μια διαφορά bid-ask που εμπλέκεται στην αγορά ή πώληση κάθε επενδυτικού στοιχείου. Η προσφορά αντιπροσωπεύει την τιμή που είναι διαθέσιμη σε έναν επενδυτή που επιθυμεί να πουλήσει το περιουσιακό στοιχείο, ενώ η τιμή αγοράς είναι η χαμηλότερη διαθέσιμη τιμή για έναν επενδυτή που επιθυμεί να αγοράσει το περιουσιακό στοιχείο. Το μέγεθος της διαφοράς μεταξύ των τιμών προσφοράς και ζήτησης καθορίζεται κατά κύριο λόγο από τη ρευστότητα της αγοράς για το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο. Για παράδειγμα, στη χρηματιστηριακή αγορά, η διαφορά μεταξύ των τιμών προσφοράς και ζήτησης είναι αναλογικά πολύ μικρότερη για ένα βαρέως διαπραγματεύσιμο απόθεμα, όπως η Apple, από ό, τι για ένα πολύ λεπτό εμπόριο αποθέματος πενών. Ομοίως, στην αγορά συναλλάγματος, τα μεγάλα ζεύγη νομισμάτων, όπως το EUR / USD, έχουν συνήθως ένα spread bid-ask σε ένα pip ή λιγότερο, ενώ τα πιο αδύναμα διαπραγματευόμενα ζεύγη όπως το USD / NOK έχουν μια εξάπλωση ύψους 100 pips.

Το βασικό σημείο που πρέπει να λαμβάνει υπόψη ο επενδυτής που χρησιμοποιεί όρια εντολών είναι ότι αν προσπαθεί να αγοράσει, τότε η ζητούμενη τιμή, όχι μόνο η τιμή προσφοράς, πρέπει να πέσει στο επίπεδο του ή την τιμή παραγγελίας της ή κάτω από αυτήν, για να πληρωθεί η παραγγελία. Για παράδειγμα, σκεφτείτε μια κατάσταση στην οποία ένα απόθεμα είναι διαπραγμάτευση προσφορών σε $ 12 ανά μετοχή με μια ζητούμενη τιμή των $ 13 ανά μετοχή. Η διαφορά προσφοράς-ζήτησης σε αυτήν την περίπτωση είναι $ 1. Εάν ένας έμπορος αναμένει ότι η τιμή του μετοχικού κεφαλαίου θα επανέλθει στα 10 δολάρια ανά μετοχή, οπότε αυτός ή αυτή θέλει να αγοράσει το απόθεμα, πρέπει να θυμάται ότι όταν η μετοχή είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο με $ 10 ανά μετοχή, είναι πιθανό να είναι στην περιοχή των 11 δολαρίων ανά μετοχή. Επομένως, αν ο έμπορος θέλει να ασφαλίσει ότι αγοράζει το απόθεμα σε μια κίνηση προς $ 10 ανά μετοχή, τοποθετεί μια εντολή αγοράς για να αγοράσει το απόθεμα στα 11 δολάρια ανά μετοχή ή ίσως λίγο πάνω από το επίπεδο των 11 δολαρίων.