α:

Ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος προκάλεσε ανείπωτες αλλαγές στην Ευρώπη και αλλού. Αυτή η περίοδος σηματοδότησε μια πολιτιστική και οικονομική μετατόπιση για ολόκληρο τον κόσμο και η ανάκαμψη από αυτήν την αλλαγή αντικατοπτρίζει αυτή τη μέρα. Από οικονομική άποψη, η περίοδος μετά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ήταν καιρός για τη μετάβαση από τη βιομηχανία της δημιουργίας με σκοπό την καταστροφή και τη βιομηχανία της δημιουργίας για χάρη της δημιουργίας, για τη διερεύνηση νέων τεχνολογιών και επιχειρηματικών μοντέλων που προηγουμένως δεν είχαμε γνωρίσει. Στην Ευρώπη, αυτή η μετατόπιση καταδεικνύεται σαφέστερα από την αλλαγή του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) τα επόμενα χρόνια μετά τον πόλεμο.

Το ΑΕΠ είναι μια αριθμητική μέτρηση που μετρά όλα τα τελικά προϊόντα και τις υπηρεσίες που παράγει ένας συγκεκριμένος πληθυσμός, συνήθως ένα μόνο έθνος ή συλλογή εθνών, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ΑΕΠ υπολογίζεται προσθέτοντας το άθροισμα όλων των καταναλωτικών δαπανών, των κρατικών δαπανών, των επιχειρηματικών δαπανών και των συνολικών εισαγωγών, μείον τις συνολικές εξαγωγές για την εξεταζόμενη χρονική περίοδο. Αυτή η μέτρηση χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση πολλών πτυχών της οικονομικής υγείας ενός έθνους, συμπεριλαμβανομένων των γενικών ρυθμών ανάπτυξης και του βιοτικού επιπέδου. Σε χρόνια, όταν το ΑΕγχΠ αυξάνεται, η οικονομία εννοείται ότι αναπτύσσεται, η ανεργία τείνει να μειωθεί και οι εξαγωγές τείνουν να ανεβαίνουν.

- Ακόμη και κατά τη διάρκεια του πολέμου, η αμερικανική παραγωγή αυξανόταν σταθερά, καθώς οι σωματικές βλάβες που έγιναν στη χώρα ήταν σχετικά περιορισμένες. Αυτό επέτρεψε στους Αμερικανούς να λυγίσουν και να δουλέψουν στην ενίσχυση της βιομηχανίας παρά στην ανάγκη να επικεντρωθούν στην ανοικοδόμηση όσων χάθηκαν. Αντίστροφα, πολλές χώρες στην Ευρώπη υπέστησαν εκτεταμένες ζημίες σε κτίρια και υποδομές, οπότε το τέλος του πολέμου ήταν μια περίοδος εντατικής αποκατάστασης. Ωστόσο, το τέλος του πολέμου σηματοδότησε επίσης την αρχή μιας περιόδου εκτεταμένης ανάπτυξης για την Ευρώπη και άλλα έθνη. Για το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και η Ιαπωνία γνώρισαν εκπληκτικά κέρδη. Στην πραγματικότητα, το ευρωπαϊκό ΑΕΠ τριπλασιάστηκε μεταξύ του τέλους του πολέμου και του έτους 2000.

Μια από τις θεωρίες που οδήγησαν σε μια τέτοια παραγωγική ανάπτυξη σε μια περιοχή που καταστράφηκε από τον πόλεμο είναι ότι το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και η αστάθεια των προηγούμενων δεκαετιών παρείχαν στην Ευρώπη την ευκαιρία να προχωρήσει η ανάπτυξη. Δεδομένου ότι τα έτη μεταξύ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ήταν γεμάτα με την παγκόσμια οικονομική αστάθεια, η Ευρώπη δεν είχε χρόνο να υλοποιήσει πολλές από τις πρωτοποριακές εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού. Όπου οι Αμερικανοί ανέπτυσσαν νέες τεχνολογίες όπως το νάιλον και το τεφλόν και κάνοντας σημαντικές εξελίξεις σε τομείς όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, πολλοί Ευρωπαίοι εξακολουθούσαν να ζεσταίνουν τα σπίτια τους με άνθρακα. Βασικά, η συνεχής αναταραχή των προπολεμικών χρόνων άφησε λίγο χρόνο για να προχωρήσει στην ήπειρο.Ωστόσο, μόλις τελείωσε ο πόλεμος, όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες και οι εξελίξεις στον τομέα των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας έγιναν διαθέσιμες σε οικονομίες νεοσύστατες και έτοιμες να τις αγκαλιάσουν. Οι άνθρωποι που εργάστηκαν σε πόλεμο ως στρατιώτες και νοσηλευτές χρειάζονταν πλέον θέσεις εργασίας και η αμερικανική πρόοδος κατά τα προηγούμενα χρόνια παρείχε το τέλειο σχέδιο για το πώς να χρησιμοποιήσει αυτό το νέο διαθέσιμο εργατικό δυναμικό. Αυτός και άλλοι παράγοντες συνέβαλαν στην ανάκαμψη του ΑΕγχΠ της Ευρώπης που συνεχίστηκε και στη δεκαετία του 1970.