Εάν η οικονομία ενός έθνους ήταν ανθρώπινο σώμα, τότε η καρδιά του θα ήταν η κεντρική τράπεζα. Και ακριβώς όπως η καρδιά λειτουργεί για να αντλήσει ζωογόνο αίμα σε όλο το σώμα, η κεντρική τράπεζα αντλεί χρήματα στην οικονομία για να την κρατήσει υγιή και αυξανόμενη. Μερικές φορές οι οικονομίες χρειάζονται λιγότερα χρήματα και μερικές φορές χρειάζονται περισσότερα. Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσουμε πώς οι κεντρικές τράπεζες ελέγχουν την ποσότητα των χρημάτων που κυκλοφορούν. (Για σχετική ανάγνωση, δείτε: Τι είναι οι Κεντρικές Τράπεζες;)

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι κεντρικές τράπεζες για τον έλεγχο της ποσότητας χρημάτων ποικίλλουν ανάλογα με την οικονομική κατάσταση και την ισχύ της κεντρικής τράπεζας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κεντρική τράπεζα είναι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η οποία συχνά ονομάζεται Fed. Άλλες σημαντικές κεντρικές τράπεζες περιλαμβάνουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ελβετική Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα της Αγγλίας, την Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και την Τράπεζα της Ιαπωνίας. ( Σχετική ανάγνωση, δείτε: Γνωρίστε τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες).

Γιατί η ποσότητα χρήματος έχει σημασία

Η ποσότητα των χρημάτων που κυκλοφορούν σε μια οικονομία επηρεάζει τόσο τις μικροοικονομικές όσο και τις μακροοικονομικές τάσεις. Σε ένα πολύ μικρό επίπεδο, μια μεγάλη προσφορά δωρεάν και εύκολου χρήματος σημαίνει περισσότερες προσωπικές δαπάνες. Τα άτομα έχουν επίσης έναν ευκολότερο χρόνο να πάρουν δάνεια, όπως προσωπικά δάνεια, δάνεια αυτοκινήτων ή στεγαστικά δάνεια.

Στο μακροοικονομικό επίπεδο, το χρηματικό ποσό που κυκλοφορεί σε μια οικονομία επηρεάζει πράγματα όπως το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, τη συνολική ανάπτυξη, τα επιτόκια και τα ποσοστά ανεργίας. Οι κεντρικές τράπεζες τείνουν να ελέγχουν την ποσότητα των χρημάτων που κυκλοφορούν για να επιτύχουν οικονομικούς στόχους και να επηρεάσουν τη νομισματική πολιτική. Μέσα από αυτό το άρθρο, εξετάζουμε ορισμένους από τους συνήθεις τρόπους με τους οποίους οι κεντρικές τράπεζες ελέγχουν την ποσότητα των χρημάτων που κυκλοφορούν.

1. Εκτυπώστε περισσότερα χρήματα

Καθώς καμία οικονομία δεν συνδέεται με ένα χρυσό πρότυπο, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να αυξήσουν το χρηματικό ποσό που κυκλοφορεί με απλή εκτύπωση. Μπορούν να εκτυπώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, αν και υπάρχουν συνέπειες για αυτό. Η απλή εκτύπωση περισσότερων χρημάτων δεν επηρεάζει τα επίπεδα παραγωγής ή παραγωγής, επομένως τα ίδια τα χρήματα καθίστανται λιγότερο πολύτιμα. Δεδομένου ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει πληθωρισμό, η απλή εκτύπωση περισσότερων χρημάτων δεν είναι η πρώτη επιλογή των κεντρικών τραπεζών.

2. Ορίστε την απαίτηση επιφύλαξης

Μία από τις βασικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται από όλες τις κεντρικές τράπεζες για τον έλεγχο της ποσότητας χρημάτων σε μια οικονομία είναι η απαίτηση ελάχιστων αποθεματικών. Κατά κανόνα, οι κεντρικές τράπεζες εξουσιοδοτούν τα ιδρύματα των καταθετών να διατηρούν ένα ορισμένο ποσό κεφαλαίων στο αποθεματικό έναντι του ποσού των λογαριασμών καθαρών συναλλαγών. Έτσι, ένα συγκεκριμένο ποσό διατηρείται σε αποθεματικό και αυτό δεν εισέρχεται στην κυκλοφορία. Ας πούμε ότι η κεντρική τράπεζα έχει θέσει την απαίτηση των αποθεματικών σε 9%. Εάν μια εμπορική τράπεζα έχει συνολικές καταθέσεις ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, τότε θα πρέπει να διαθέσει 9 εκατομμύρια δολάρια για να ικανοποιήσει την υποχρέωση τήρησης ελάχιστων αποθεματικών. Μπορεί να θέσει τα υπόλοιπα 91 εκατομμύρια δολάρια σε κυκλοφορία.

Όταν η κεντρική τράπεζα θέλει περισσότερα χρήματα να κυκλοφορούν στην οικονομία, μπορεί να μειώσει την απαίτηση των αποθεματικών. Αυτό σημαίνει ότι η τράπεζα μπορεί να δανείσει περισσότερα χρήματα. Αν θέλει να μειώσει το χρηματικό ποσό στην οικονομία, μπορεί να αυξήσει την απαίτηση των αποθεματικών. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες έχουν λιγότερα χρήματα για να χορηγήσουν δάνεια και έτσι θα είναι πιο επιδέξιος για την έκδοση δανείων.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες (ισχύουν 19 Ιανουαρίου 2017), τα μικρότερα ιδρύματα αποθετηρίων με καθαρό λογαριασμόμέχρι $ 15. 5 εκατομμύρια απαλλάσσονται από τη διατήρηση αποθεματικού. Μεσαίου μεγέθους ιδρύματα με λογαριασμούς που κυμαίνονται μεταξύ $ 15. 5 εκατομμύρια και 115 δολάρια. 1 εκατ. Ευρώ πρέπει να παρακρατήσουν το 3% των υποχρεώσεων ως αποθεματικό. Θεσμοθετημένα ιδρύματα μεγαλύτερα από 115 δολάρια. 1 εκατομμύριο έχουν απαίτηση αποθεματικού 10%.

3. Επιρροή Επιτόκια

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να καθορίσει άμεσα επιτόκια για δάνεια όπως ενυπόθηκα δάνεια, δάνεια αυτοκινήτων ή προσωπικά δάνεια. Ωστόσο, η κεντρική τράπεζα έχει ορισμένα μέσα για να ωθήσει τα επιτόκια σε επιθυμητά επίπεδα. Για παράδειγμα, η κεντρική τράπεζα κατέχει το κλειδί για το επιτόκιο της πολιτικής - αυτό είναι το ποσοστό στο οποίο οι εμπορικές τράπεζες παίρνουν να δανειστούν από την κεντρική τράπεζα (στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό ονομάζεται ομοσπονδιακό προεξοφλητικό επιτόκιο). Όταν οι τράπεζες δανείζονται από την κεντρική τράπεζα με χαμηλότερο επιτόκιο, περνούν αυτές τις αποταμιεύσεις μειώνοντας το κόστος των δανείων προς τους πελάτες της. Τα χαμηλότερα επιτόκια τείνουν να αυξάνουν το δανεισμό και αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται η ποσότητα των χρημάτων στην κυκλοφορία.

4. Συμμετοχή σε πράξεις ανοικτής αγοράς

Οι κεντρικές τράπεζες επηρεάζουν την ποσότητα των χρημάτων σε κυκλοφορία αγοράζοντας ή πωλώντας κρατικούς τίτλους μέσω της διαδικασίας που είναι γνωστή ως πράξεις ανοικτής αγοράς (OMO). Όταν μια κεντρική τράπεζα προσπαθεί να αυξήσει την ποσότητα των χρημάτων σε κυκλοφορία, αγοράζει κρατικά χρεόγραφα από εμπορικές τράπεζες και ιδρύματα. Αυτό απελευθερώνει τα τραπεζικά περιουσιακά στοιχεία - τώρα έχουν περισσότερα μετρητά για δανεισμό. Αυτό αποτελεί μέρος μιας επεκτατικής ή χαλαρής νομισματικής πολιτικής που μειώνει το επιτόκιο στην οικονομία. Το αντίθετο γίνεται σε περίπτωση που τα χρήματα πρέπει να αφαιρεθούν από το σύστημα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα χρησιμοποιεί πράξεις ανοικτής αγοράς για να φτάσει στο στόχο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων. Το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων είναι το επιτόκιο στο οποίο οι τράπεζες και τα ιδρύματα δανείζουν χρήματα ο ένας στον άλλο μια μέρα στην άλλη. Κάθε δάνειο δανεισμού διαπραγματεύεται το δικό του επιτόκιο και ο μέσος όρος αυτών είναι το ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων. Το ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων, με τη σειρά του, επηρεάζει κάθε άλλο επιτόκιο. Οι πράξεις ανοικτής αγοράς αποτελούν ευρέως χρησιμοποιούμενο μέσο, ​​καθώς είναι ευέλικτα, εύχρηστα και αποτελεσματικά.

5. Εισαγωγή ενός προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης

Σε δύσκολες οικονομικές περιόδους, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να προχωρήσουν σε περαιτέρω πράξεις ανοικτής αγοράς και να θέσουν σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Κάτω από την ποσοτική χαλάρωση, οι κεντρικές τράπεζες δημιουργούν χρήματα και χρησιμοποιούν για να αγοράσουν περιουσιακά στοιχεία και τίτλους, όπως κρατικά ομόλογα. Τα χρήματα αυτά εισέρχονται στο τραπεζικό σύστημα καθώς εισπράττονται ως πληρωμή για τα περιουσιακά στοιχεία που αγοράζει η κεντρική τράπεζα.Τα αποθεματικά των τραπεζών διογκώνονται με το ποσό αυτό, το οποίο ενθαρρύνει τις τράπεζες να δίνουν περισσότερα δάνεια, συμβάλλει περαιτέρω στη μείωση των μακροπρόθεσμων επιτοκίων και στην ενθάρρυνση των επενδύσεων. Μετά την οικονομική κρίση του 2007-2008, η Τράπεζα της Αγγλίας και η Federal Reserve ξεκίνησαν προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. Πιο πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Ιαπωνίας ανακοίνωσαν επίσης σχέδια για ποσοτική χαλάρωση.

Η κατώτατη γραμμή

Οι κεντρικές τράπεζες εργάζονται σκληρά για να εξασφαλίσουν ότι η οικονομία ενός έθνους παραμένει υγιής. Οι κεντρικές τράπεζες ενός τρόπου κάνουν αυτό είναι να ελέγχουν το ποσό των χρημάτων που κυκλοφορούν στην οικονομία. Μπορούν να το επιτύχουν επηρεάζοντας τα επιτόκια, καθορίζοντας τις ελάχιστες απαιτήσεις και εφαρμόζοντας τακτικές λειτουργίας της ανοικτής αγοράς, μεταξύ άλλων προσεγγίσεων. Η κατοχή της σωστής ποσότητας χρήματος σε κυκλοφορία είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση μιας υγιούς και βιώσιμης οικονομίας.