Φανταστείτε αν το παντοπωλείο, ο πάροχος κινητής τηλεφωνίας και η μεγαλύτερη εθνική στολή κατασκευής ανήκαν στην ίδια εταιρεία. Θα μπορούσατε να αγοράσετε σχεδόν τίποτα και ποτέ δεν πρέπει να εμπλουτίσετε τους ανταγωνιστές σας. Αυτή είναι ουσιαστικά η κατάσταση στο Μεξικό, όπου κατοικεί ένας από τους πέντε πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ο Carlos Slim Helú.

Ο τρόπος με τον οποίο συγκέντρωσε τον πλούτο του - βόρεια των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τη λίστα των Forbes - είναι μια μελέτη τόσο σε επιχειρηματικό πνεύμα όσο και σε πολιτικές σχέσεις.

Πρώτον, τι σημαίνουν οι άνθρωποι όταν λένε ότι είναι τόσο πλούσιοι; Το λεπτό (προφανώς) δεν έχει όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που κάθεται σε ένα θησαυροφυλάκιο. Είναι ένα μέτρο της συνολικής συμμετοχής του σε διάφορες εταιρείες καθώς και των «πραγματικών» περιουσιακών του στοιχείων. Τούτου λεχθέντος, ο Slim έχει ένα μεγάλο κομμάτι από πολλές εταιρείες που κατέχει. Για παράδειγμα, η οικογένεια Slim κατέχει, μέσω μιας εμπιστοσύνης, το 65% της πρωτεύουσας της τηλεπικοινωνίας América Movil (AMX AMXAmerica Movil17, 55 + 1, 74% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 (AMOV AMOVAmerica Movil17, 32 + 1. 47% που δημιουργήθηκε με το Highstock 4. 2. 6 ), ίσως τα μεγαλύτερα κομμάτια της αυτοκρατορίας Slim. Ο ίδιος ο Slim κατέχει περίπου το 8% της εταιρείας, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του.

Μια ευρεία γκάμα

Το Slim έχει κυριολεκτικά εκατοντάδες άλλες εταιρείες, κυρίως μέσω του Grupo Carso. Η Grupo Carso έχει συμμετοχές σε επιχειρήσεις τόσο διαφορετικές όσο η Elementia, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες τσιμέντου στο Μεξικό, ένα χέρι στο λιανικό εμπόριο (μέσω της Sears), η ενέργεια και η κατασκευή (μέσω CICSA) και η αυτοκινητοβιομηχανία (μέσω Grupo Condumex). Έχει ένα σημαντικό μερίδιο στην Saks Fifth Avenue, και αγόρασε ακόμη και το 17% των New York Times. (Δείτε επίσης: Κορυφαίοι 4 Frugal δισεκατομμυριούχοι .)

Ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι του πλούτου του Slim να προέρχεται από τις τηλεπικοινωνίες. Via Grupo Carso και οικογενειακή εμπιστοσύνη, καθώς και οι προσωπικές συμμετοχές του, ο Slim είναι ιδιοκτήτης της América Movil, πρώην Teléfonos de Mexico, ή της Telmex. Το Telmex ήταν το παλιό τηλεφωνικό μονοπώλιο στη χώρα, παρόμοιο με την AT & T Inc. (T TAT & T Inc32, 86-1, 32% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 ). Στη δεκαετία του 1990, η κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε την εταιρεία και ο Slim ήταν ένας από τους αρχικούς επενδυτές, μέσω της Grupo Carso (τα άλλα μέλη της κοινοπραξίας ήταν η France Télécom και η Southwestern Bell Corporation). Η τιμή: $ 1. 8 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων το ήμισυ εκπονήθηκε από τον Grupo Carso, για μερίδιο 20%. Ο Carlos Slim βρισκόταν στο τιμόνι του Grupo Carso και ως τέτοιο ανέλαβε την Telmex.

Έως το 2012, η ​​América Movil, εταιρεία κινητής τηλεφωνίας της Slim, είχε αναλάβει την Telmex και την κατέστησε θυγατρική ιδιωτική. Η América Movil, μέσω της θυγατρικής Telcel, έχει μερίδιο αγοράς που προσεγγίζει το 70% της αγοράς κινητής τηλεφωνίας και το 80% των σταθερών στο Μεξικό. Τώρα η εταιρεία είναι έτοιμη να πωλήσει περιουσιακά στοιχεία για να φέρει το μερίδιο αγοράς της κάτω από 50 τοις εκατό, ως αποτέλεσμα των νέων αντιμονοπωλιακών κανονισμών στο Μεξικό.Όμως, ο Slim δεν αναστατώνει πιθανώς ότι τα διάφορα περιουσιακά στοιχεία, όπως οι πύργοι κινητής τηλεφωνίας, θα μπορούσαν εύκολα να φτάσουν τα 8 δισεκατομμύρια δολάρια ή και περισσότερο - αρκετά κέρδος από την αρχική επένδυση. (Δείτε επίσης: Piggyback το Smart Money .)

Not Just Mexico

Η América Movil, μέσω διαφόρων θυγατρικών, δεν είναι μόνο στο Μεξικό. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το πιο ορατό εμπορικό σήμα είναι το TracFone, ένας φορέας εκμετάλλευσης κινητής τηλεφωνίας χαμηλού κόστους. Στην Αυστρία, η εταιρεία κατέχει το 23% της Telekom Austria. Η αυτοκρατορία τηλεπικοινωνιών του Slim φτάνει σε κάθε χώρα της Λατινικής Αμερικής εκτός της Βενεζουέλας και της Βολιβίας.

Ωστόσο, δεν ήταν απαραίτητα μια βαθιά γνώση της τεχνολογίας ή των τηλεπικοινωνιών που έκαναν την εταιρεία αυτό που είναι σήμερα. Ο Slim έχει συχνά πει ότι η στρατηγική του είναι να επανεπενδύσει τα κέρδη στην ίδια την επιχείρηση και την αύξηση των καυσίμων. Η Telmex, για παράδειγμα, επένδυσε δισεκατομμύρια για αρκετά χρόνια για να εγκαταστήσει ένα ενημερωμένο δίκτυο οπτικών ινών τη δεκαετία του 1990 και αυτό έφυγε από την εταιρεία σε θέση να προσφέρει υπηρεσία internet υψηλής ταχύτητας.

Το πρότυπο είναι χαρακτηριστικό των επιχειρηματικών συμφωνιών του Slim κατά τη διάρκεια της ζωής του - αγοράζει ένα περιουσιακό στοιχείο, επανεπενδύει και πωλεί με κέρδος. Οι τηλεπικοινωνίες είναι μόνο το πιο ορατό κομμάτι αυτής της στρατηγικής. ( 6 Κανόνες από τους κορυφαίους επενδυτές του κόσμου .)

Μια ευκαιρία αγοράς

Η Slim ξεκίνησε ως χρηματιστής με την ίδρυση της Grupo Financiero Inbursa το 1965. Μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες - και πέρα ​​από την ιδιωτικοποίηση της Telmex - ήταν η κρίση του πέσο στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σε συνδυασμό με την απότομη πτώση των τιμών του πετρελαίου. Το κεφάλαιο διέφυγε από τη χώρα και ο Slim αγόρασε αρκετές εταιρείες σε υποτιμημένες εκτιμήσεις.

Μερικά παραδείγματα είναι η Cigatam (ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής τσιγάρων της χώρας), η Reynolds Aluminium, η General Tire και η αλυσίδα καταστημάτων Sanborns. Sanborns πήγε δημόσια το περασμένο έτος, αυξάνοντας περίπου 950 εκατομμύρια δολάρια. Πολλαπλασιάστε τέτοιες συναλλαγές κατά τη διάρκεια της ζωής του Slim και δεν είναι δύσκολο να δούμε πώς πήρε εκεί όπου βρίσκεται.

Specialist Turnaround

Η στρατηγική του Slim ήταν να αγοράσει μερικές φορές προβληματικές εταιρείες και να προσπαθήσει να τους μετατρέψει. Το πλεονέκτημα αυτού του μοντέλου είναι ότι δεν απαιτεί απαραιτήτως μια συγκεκριμένη γνώση οποιουδήποτε συγκεκριμένου τομέα - μόνο μια έντονη αίσθηση του τι είναι υποτιμημένο και τι δεν είναι. (Βλέπε επίσης: Value Investing: Find Undervalued Stocks .)

Επιπλέον, η δομή του ομίλου επιτρέπει σε αυτόν να έχει μερίδια σε τόσες βιομηχανίες, ώστε ο πλούτος του να είναι σχεδόν εξίσου αποδεκτός με την ύφεση είναι. Τα αποθέματά του ενδέχεται να χάσουν αξία σε μια γενική ύφεση της αγοράς που επηρεάζει ολόκληρη την οικονομία. Αλλά ένα πρόβλημα στον τομέα των τηλεπικοινωνιών δεν θα βλάψει πολύ τον αριθμό του, επειδή κάποιος άλλος τομέας θα κάνει πιθανώς αρκετά καλά.

Το Slim ενδιαφέρεται επίσης λιγότερο για τις λεπτομέρειες των επιχειρήσεων που αγοράζει. Οποιαδήποτε συναλλαγή είναι ακριβώς αυτή - ο στόχος είναι να πουλήσει το μερίδιό του με κέρδος αργότερα. Ακόμα και η πρόσφατη αγορά μεριδίου του στους New York Times είναι λιγότερο για τη συντακτική πολιτική και περισσότερο για την ιδέα ότι το χαρτί μπορεί να κερδίσει αξία ως περιουσιακό στοιχείο, όπως δήλωσε ο Eduardo Garcia, συντάκτης του Sentido Común, > American Journalism Review το 2009. Ένας υποτιμημένος δισεκατομμυριούχος

Αυτό θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας για το γιατί ο Slim ήταν κάτω από το ραντάρ των περισσότερων Αμερικανών για δεκαετίες. Ο Slim δεν είναι φανταχτερός και δεν ξεκίνησε ένα μετασχηματιστικό προϊόν. Με αυτή την έννοια, είναι ο αντι-Steve Jobs και οι μετασχηματιστικές συσκευές της Apple. Ο Slim σπάνια μιλάει στον Τύπο καθόλου και μόνο πρόσφατα έθεσε το δημόσιο προφίλ του. (Δείτε επίσης:

Αυτό που ο Bill Gross, ο Steve Jobs και ο Steve Wynn Share . Αυτό δεν αντιμετωπίζει τις κάτω πλευρές των ατόμων που κατέχουν τόσα πολλά περιουσιακά στοιχεία. Η καθαρή αξία του Slim είναι τόσο μεγάλη που ανταγωνίζεται τα ακαθάριστα εγχώρια προϊόντα ορισμένων μικρών εθνών. Αυτό του αγόρασε πολλή πολιτική επιρροή. Δεν είναι τυχαίο ότι το Μεξικό έχει σχετικά αδύναμους αντιμονοπωλιακούς νόμους. Ο Γκαρσία έχει γράψει ότι ένα πρόβλημα είναι ότι οι κανονισμοί που επηρεάζουν τις ιδιοκτησίες Slim συχνά επιβάλλονται ελαφρώς, αν όχι καθόλου. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης του Ηνωμένου Βασιλείου, για παράδειγμα, ανέχθηκε το είδος του ελέγχου της βιομηχανίας τηλεπικοινωνιών που έχτισε ο Slim. (Δείτε επίσης:

Ιστορία των μονοπωλίων του Ηνωμένου Βασιλείου .) Το Cornering the Market

Ένα άλλο ζήτημα είναι οι μονοπωλιακές πρακτικές. Ένα από τα περιουσιακά στοιχεία Slim που συλλέχθηκαν με την Telmex ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μεξικανούς κατασκευαστές χάλκινων καλωδίων. Τότε σταμάτησε την Telmex από την αγορά καλωδίου από τον ανταγωνιστή της εταιρείας, που ανάγκασε τον ανταγωνιστή να πουλήσει σε μια αμερικανική ανησυχία. Όταν η μεξικανική κυβέρνηση επιχείρησε να αυξήσει τον ανταγωνισμό στις τηλεφωνικές επιχειρήσεις, δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι οι νέες εταιρείες έπρεπε να καταβάλουν στην Telmex ένα τέλος διασύνδεσης.

Η Telmex απλώς καθόρισε τα τέλη αυτά πολύ υψηλά, καθιστώντας πιο δύσκολο για οποιονδήποτε άλλο πάροχο να υποτιμά τις τιμές, ειδικά για υπεραστικές κλήσεις. (Τελικά η πρακτική σταμάτησε, μετά από πολλές διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης, του Slim και των καμαρών). (Δείτε επίσης:

Πώς οι μονοπωλιακοί νόμοι που αφορούν την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία επηρεάζουν τους καταναλωτές .) Ακόμη και όταν οι νόμοι κατά του μονοπωλίου υποχρεώνουν τις εταιρείες Slim να πωλούν περιουσιακά στοιχεία, υπάρχει η αίσθηση ότι μπορεί να είναι τελικά γύρω από το νόμο. Για παράδειγμα, τον Ιανουάριο ένα δικαστήριο του Μεξικού διέταξε την Telmex να σταματήσει να πωλεί ένα τμήμα που διαθέτει γραμμές οπτικών ινών και τηλεφωνικούς πόλους. Μόλις το τμήμα δεν ήταν πλέον μέρος της Telmex, είναι πιθανό η εταιρεία να μην εμπίπτει πλέον σε ορισμένους κανόνες αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, δίνοντας έτσι στο Slim ένα πιο ελεύθερο χέρι.

Οι επικριτές έχουν επισημάνει ότι με τις εταιρείες Slim που κατέχουν τόσο μεγάλα μερίδια αγοράς και εξάπλωση ανταγωνιστών, η μεξικανική οικονομία έχει υποστεί. Η έλλειψη ισότιμων όρων ανταγωνισμού σημαίνει ότι οι νεοεισερχόμενοι έχουν έναν σκληρότερο χρόνο να προκαλέσουν πρόκληση σε έναν επίσημο παίκτη.

Η κατώτατη γραμμή Η τύχη του Slim είναι περισσότερο σαν αυτή της παλιάς οικογένειας Rockefeller από τον Bill Gates. Αντί να οικοδομήσει μια αυτοκρατορία σε λίγες μεγάλες καινοτομίες σε ένα συγκεκριμένο τομέα, το έπραξε μέσω εξαγορών και οικοδομώντας ένα σχεδόν αμετάβλητο μερίδιο αγοράς. (Δείτε επίσης: J. D. Rockefeller: From Oil Baron to Billionaire

.)