Οι εταιρείες private equity (PE) είναι διαχειριστές επενδύσεων που συγκεντρώνουν κεφάλαια από θεσμικούς επενδυτές και άτομα υψηλής καθαρής θέσης που θα επενδυθούν στις στρατηγικές τους, οι οποίες συνήθως μοιάζουν με εξαγορές μέσω μοχλού (LBOs). Οι ιδιωτικές μετοχές χαρακτηρίζονται ως εναλλακτικές επενδυτικές στρατηγικές που κέρδισαν τη δημοτικότητα τη δεκαετία του '80 και έχουν κυριαρχείται από το Blackstone (BX BXBlackStone Group LP33 .3 + 0. 43% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 ), KKR (KKR KKRKKR & Co LP20, 07 + 0, 25% Όμιλος Carlyle (CG CGCarlyle Group LP22. 25-1,33% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 ) και Apollo Global Management APO APOApollo Global Management LLC31 11-0. 58% Δημιουργήθηκε με το Highstock 4. 2. 6 ).

Οι εταιρείες PE εκμεταλλεύονται το κεφάλαιό τους, συγκεντρώνοντας σημαντικά ποσά χρέους, δημιουργώντας μια κεφαλαιακή διάρθρωση μερικές φορές έως 97% χρέος και μόνο 3% ίδια κεφάλαια. Στη συνέχεια, εξαγοράζουν μια υποτιμημένη ή κακώς διαχειριζόμενη εταιρεία και αποκτούν τον έλεγχο για να πάρουν την εταιρεία ιδιωτική αν δεν είναι ήδη.

Ορισμένοι τρόποι με τους οποίους στη συνέχεια μεγιστοποιούν την αξία της εταιρείας περιλαμβάνουν την αντικατάσταση των ομάδων διαχείρισης, την περικοπή των λειτουργικών δαπανών, την επανεκτίμηση της οργανωτικής δομής, την αλλαγή των στρατηγικών προοπτικών, τονίζοντας τις συνέργειες και εστιάζοντας στα καθαρά έσοδα. Αφού αυξήσουν με επιτυχία τη συνολική αξία της εταιρείας, η οποία συνήθως διαρκεί αρκετά χρόνια, μπορούν να εγγραφούν στην IPO και να επιτρέψουν στους αρχικούς επενδυτές να εξαργυρώσουν και να επωφεληθούν από τα έσοδα των μετοχών τους. Οι συμφωνίες αυτές είναι συχνά εξαιρετικά προσοδοφόρες λόγω των υψηλών επιτοκίων μόχλευσης που χρησιμοποιούνται και των μικρών ποσών χρηματοδότησης με μετοχές, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα μια πολύ μεγαλύτερη απόδοση της καθαρής θέσης μετά την εξόφληση των εξόδων τόκων.

Πηγή: 3. bp

Ενώ οι αποδόσεις PE στους επενδυτές είναι συχνά μεγάλες, υπερβαίνοντας τόσο τις αγορές μετοχών όσο και τις αγορές σταθερού εισοδήματος, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι για επενδύσεις σε ιδιωτικά κεφάλαια που εξαρτώνται από την εξαγορά με μόχλευση δομή. Λόγω της φύσης των συναλλαγών με υψηλές επιδόσεις, οι μικροί λόξυγκοι στα σχέδια εξαγοράς μπορούν να εξαλείψουν την απαραίτητη ροή μετρητών για να εκπληρώσουν εγκαίρως τις πληρωμές τόκων και να οδηγήσουν σε πτώχευση για την εταιρεία, αφήνοντας τους επενδυτές σε μετοχές χωρίς τίποτα. Οι πιθανές παγίδες περιλαμβάνουν τις απρόβλεπτες περιστάσεις, όπως η αρχική υπεραξία της επιχείρησης, οι λανθασμένες προβλέψεις των ταμειακών ροών, η μειωμένη όρεξη στην αγορά για τις δημόσιες εγγραφές και τα μεταβαλλόμενα επιτόκια. Ο τελευταίος αυτός παράγοντας μπορεί να επηρεάσει θετικά και αρνητικά τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια μέσω μερικών καναλιών. Δεδομένου ότι η Fed αναγγέλλει αμέσως αύξηση των επιτοκίων, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τις συνέπειες για τη βιομηχανία PE.(Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:

Κατανόηση των εξαγορών με μόχλευση

.)

Επιτόκιο επί των εξαγορών

Τα μεγαλύτερα επιτόκια επιπτώσεων έχουν για τις επιχειρήσεις PE μέσω της δημιουργίας ενός περιβάλλοντος που ευνοεί τις εξαγορές μέσω μόχλευσης μειώνοντας τις ετήσιες πληρωμές τόκων. Δεδομένου ότι η Fed ενέκρινε την πολιτική της για ποσοτική χαλάρωση και το επακόλουθο αποτέλεσμα των παρατεταμένων σχεδόν μηδενικών βραχυπρόθεσμων επιτοκίων, οι εταιρείες PE είχαν την πολυτέλεια να αυξήσουν το μοχλό των αγοραπωλησιών τους, να συμμετάσχουν σε συμφωνίες με μικρότερα κέρδη και να έχουν μεγαλύτερες περιθώρια σφάλματος όσον αφορά τη φερεγγυότητα.

Ανατρέχοντας στο παρακάτω γράφημα, συγκρίνοντας τα επιτόκια ενός δεκαετούς διατραπεζικού χαρτοφυλακίου και του Δείκτη Ιδιωτικών Μετοχών, προκύπτει μια συνολική αρνητική συσχέτιση, επιβεβαιώνοντας τη διαίσθησή μας. Ο θόρυβος προέρχεται από διάφορους εξωγενείς παράγοντες, όπως η δεκτικότητα της αγοράς στις δημόσιες εγγραφές, η παρουσία υποτιμημένων μετοχών ή οι εταιρείες που λειτουργούν ανεπαρκώς, η νομοθεσία σχετικά με τις απαιτήσεις του δείκτη χρέους / ιδίων κεφαλαίων και το συνολικό μακροοικονομικό κλίμα. Ωστόσο, με την κατοχή όλων των άλλων, το αυξανόμενο επιτόκιο θα πρέπει να μειώσει το ποσό της συναλλαγής ιδιωτικών μετοχών.

Το αυξημένο ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων μπορεί να μειώσει τη συνολική κεφαλαιακή αγορά καθώς οι επιχειρήσεις δεν έχουν πια πρόσβαση σε απεριόριστο φθηνό χρέος και οι επενδυτές αναζητούν περισσότερα προς τα ομόλογα ως βιώσιμες επιλογές χαρτοφυλακίου. Μια φθίνουσα χρηματιστηριακή αγορά θα οδηγήσει σε χαμηλότερες τιμές των περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες θα επιτρέψουν στα στελέχη των ιδιωτικών κεφαλαίων να αυξήσουν τις πιθανότητες να βρουν υποτιμητικές ανακατατάξεις. Και με την κάλυψη αποθεματικών κεφαλαίου από προηγούμενες περιόδους υπερεκτίμησης της αγοράς, οι επιχειρήσεις PE που επιθυμούν να αναπτύξουν τα πλεονάζοντα μετρητά τους έχουν περισσότερες ευκαιρίες να το κάνουν. Όμως, η ανάκαμψη στην αγορά μπορεί επίσης να μειώσει το κλίμα των επενδυτών για τις δημόσιες εγγραφές, οι οποίες μπορούν να αφήσουν τις εταιρείες που διαχειρίζονται τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια χωρίς στρατηγική εξόδου. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη οι διαχειριστές των ταμείων PE να ασκούν σύνεση όταν αξιολογούν μια πτωτική χρηματιστηριακή αγορά. (

Συγχωνεύσεις και Εξαγορές: Η κατανόηση των εξαγορών

.)

Επιτόκιο αύξησης κεφαλαίου Σε ένα περιβάλλον χαμηλού ενδιαφέροντος, το σταθερό εισόδημα γίνεται μια υποτονική επενδυτική στρατηγική. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί επενδυτές αναζητούν εναλλακτικές στρατηγικές κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, με αποτέλεσμα μεγάλες δυνατότητες συγκέντρωσης κεφαλαίων για εταιρείες ιδιωτικών μετοχών. Η Blackstone κέρδισε περισσότερα από 17 δισεκατομμύρια δολάρια στο τελευταίο ταμείο της, το Apollo Global Management έκλεισε $ 18. 4 δισεκατομμύρια αμοιβαίων κεφαλαίων, ενώ ο όμιλος Carlyle και η KKR έχουν συγκεντρώσει δύο δισεκατομμύρια σε κεφάλαια ναυαρχίδων. Ωστόσο, με ένα αυξανόμενο επιτόκιο, οι επενδυτές αναπόφευκτα θα επανισορροπήσουν τα χαρτοφυλάκιά τους, πιθανόν να διαθέσουν περισσότερα κεφάλαια σε κεφάλαια σταθερού εισοδήματος. Αυτό θα μειώσει το ποσό των χρημάτων που αντλήθηκαν από τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, αλλά όχι πολύ, επειδή οι περισσότεροι μικροεπενδυτές δεν έχουν πρόσβαση σε αυτή την αγορά ούτως ή άλλως. Οι επενδυτές PE συνίστανται σε μεγάλο βαθμό από τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τις προμήθειες, τους θεσμικούς επενδυτές και τα άτομα υψηλής καθαρής θέσης, τα οποία διαχειρίζονται μεγάλα χρηματικά ποσά που πρέπει να διαφοροποιηθούν επαρκώς.Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια θα προσφέρουν πάντα ένα μοναδικό εργαλείο γι 'αυτούς, επειδή ο χρονικός ορίζοντας τους επιτρέπει την δέσμευση κεφαλαίων για μερικά χρόνια, τα οφέλη διαφοροποίησης θα παραμείνουν ανεξάρτητα από την κατάσταση της αγοράς και οι επενδυτές θα κερδίσουν από πιθανές τεράστιες αποδόσεις.

Η κατώτατη γραμμή

Οι εταιρείες PE και οι εξαγορές με μόχλευση έχουν μια γενικά αντίστροφη σχέση με τα επιτόκια, αλλά τα επιτόκια εξακολουθούν να είναι ένα δίκοπο σπαθί. Ο μεγαλύτερος αντίκτυπος προέρχεται από την επίδραση των πληρωμών επί του χρέους, αλλά τα επιτόκια έχουν επίσης την ικανότητα να επηρεάζουν τη συνολική αγορά μετοχών, την όρεξη για δημόσιες εγγραφές και τον όγκο αύξησης κεφαλαίου.

Ακόμα και αν τα επιτόκια αυξάνονται μερικές ποσοστιαίες μονάδες, είναι απίθανο η Fed να τα αυξήσει πάνω από τον ιστορικό μέσο όρο, ώστε οι συμφωνίες ιδιωτικών μετοχών να εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ευνοϊκά σε αυτό το περιβάλλον. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών θα πρέπει να μειώσουν το φορτίο του χρέους τους για να διατηρήσουν ένα υγιές ποσοστό κάλυψης του ενδιαφέροντος και υψηλότερα ποσοστά θα σημαίνουν ότι κάθε συμφωνία θα πραγματοποιηθεί σε υψηλότερο bar, αναμένεται να προσφέρει ισχυρές αποδόσεις ακόμη και μετά από μεγαλύτερο ενδιαφέρον πληρωμές.

Οι επιχειρήσεις PE θα ήταν εύλογο να κλειδώσουν τα τρέχοντα επιτόκια στις πληρωμές χρέους τους, εν αναμονή των αυξήσεων των επιτοκίων. Το πρόβλημα έρχεται αν οι συμφωνίες τρέξουν σε ταμειακές ροές όπου θα αναγκαστούν να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους για να αποφύγουν την αφερεγγυότητα. Σε αυτά τα σενάρια, το χρέος θα μπορούσε να αναδιαρθρωθεί σύμφωνα με τα ισχύοντα επιτόκια του χρέους, γεγονός που θα έθετε σε κίνδυνο τις μελλοντικές ελεύθερες ταμειακές ροές. Έτσι, ένα αυξανόμενο επιτόκιο θα αναγκάσει τους διαχειριστές επενδύσεων σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια να προχωρήσουν με μεγαλύτερη προσοχή από πριν για να επιτύχουν τα ίδια κέρδη. Ωστόσο, οι ιστορικές επιτυχίες των ιδιωτικών κεφαλαίων είναι καλά τεκμηριωμένες και οι μεγαλύτεροι παίκτες θα πρέπει να εξακολουθούν να είναι σε θέση να βρουν χρηματοδότηση για τα σχέδιά τους και να παραδώσουν ξανά ανανεωμένες αποδόσεις.