Ο τρόπος με τον οποίο οι εταιρείες αξίας των εταιρειών αλλάζουν, εξελίσσεται σε ένα μοντέλο που λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τις πωλήσεις, τα κέρδη και τα μερίσματα αλλά και το μακροπρόθεσμο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος. Φράσεις όπως "πράσινο", "φιλικό προς το περιβάλλον" και "βιώσιμες πρακτικές" κινούνται από τις περιθωριακές λέξεις-κλειδιά στο προσκήνιο του επενδυτικού λεξιλογίου.

Ας εξετάσουμε τις ρίζες αυτού του προβλήματος και να διερευνήσουμε πώς αλλάζει ο κόσμος και πώς θα εξελιχθούν οι επιχειρήσεις για να ευδοκιμήσουν σε αυτό το νέο πράσινο περιβάλλον.

- <->

Η αποσύνδεση μεταξύ επιχειρήσεων και περιβάλλοντος Με την άνοδο της βιομηχανικής επανάστασης, η βιομηχανία άρχισε να αντλεί όλο και περισσότερες ποσότητες αερίων θερμοκηπίου στον αέρα. Τα αέρια θερμοκηπίου (GHG) είναι στην πραγματικότητα μια ευρεία κατηγορία που περιλαμβάνει οποιοδήποτε αέριο που παγιδεύει θερμότητα μέσα στην ατμόσφαιρα της γης, αυξάνοντας έτσι τη θερμοκρασία του πλανήτη. Ο υδρατμός, για παράδειγμα, είναι επίσης ένα αέριο θερμοκηπίου, αλλά για τους σκοπούς μας θα μιλάμε για το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το οποίο αντιπροσωπεύει το 84% των ανθρακωρυχείων που εκπέμπονται από τον άνθρωπο σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος.

Το διοξείδιο του άνθρακα εισέρχεται στην ατμόσφαιρα φυσικά, αλλά και μέσω της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η καύση ορυκτών καυσίμων, ξύλου και στερεών αποβλήτων και η παραγωγή τσιμέντου προσδίδουν επιπλέον διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η δημόσια ανησυχία για τις πιθανές επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου αυξάνεται. μια μελέτη του Μαρτίου του 2007 του Κέντρου Περιβαλλοντικών Δικαιωμάτων και Πολιτικής του Yale διαπίστωσε ότι 83% των ερωτηθέντων Αμερικανών ανέφεραν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, από 70% το 2004.

Για να είμαστε δίκαιοι στους πρώτους καπετάνιους της βιομηχανίας, τα επιστημονικά δεδομένα και οι συνέπειές τους δεν ήταν διαθέσιμα πίσω στη δεκαετία του 1800. Εκείνη την εποχή, ο καπιταλισμός ήταν ο μόνος επιχειρηματικός κανόνας και λειτούργησε φανταστικά. Η Αμερική πήγε από μια λίγο-γνωστή αποικία σε μια παγκόσμια δύναμη σε λιγότερο από 100 χρόνια, χάρη στην αγκαλιά - και σύντομα καινοτομία μέσα - σύγχρονη βιομηχανία. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την άνοδο του καπιταλισμού, βλέπε Ο οικονομικός καπιταλισμός ανοίγει τις πόρτες στην προσωπική τύχη .)

Σχεδόν τα πάντα κοστίζουν κάτι από μια εταιρεία. Οι πρώτες ύλες, η ηλεκτρική ενέργεια, οι εργαζόμενοι, τα κτίρια και η γη έχουν όλα το συγκεκριμένο κόστος που επιτυγχάνεται μέσω των μηχανισμών προσφοράς, ζήτησης και καπιταλισμού που δοκιμάζονται με βάση το χρόνο. Δεν υπήρχε νομισματικό κόστος για την εκπομπή αερίων θερμοκηπίου, οπότε η βιομηχανία στο σύνολό της δεν είχε λόγους να το εξετάσει, πόσο μάλλον να ανησυχεί για αυτό. ( Βασικά Οικονομικά: Ζήτηση και Προμήθεια ).

Οι επενδυτές έκαναν και τις ψήφοι τους, ανταμείβοντας με χαρά τις εταιρείες που αύξησαν τα κέρδη τους, ανεξάρτητα από τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξή τους. Όλο και περισσότερο, οι μέτοχοι και η Wall Street τείνουν να επικεντρώνονται στα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Άρχισαν να ζουν σε έναν κόσμο όπου το "τι κάνατε για μένα τον τελευταίο καιρό;" η νοοτροπία χαρακτήρισε την επιτυχία μιας εταιρείας που διαπραγματεύεται δημόσια.

Ωστόσο, καθώς οι ενδείξεις για τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο του κλάδου συνεχίζουν να εμφανίζονται, είναι όλο και πιο δύσκολο για μια εταιρεία να υποθέσει ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της επιχείρησής της δεν θα έχουν κανένα κόστος. Για παράδειγμα, πολλοί παγκόσμιοι οικονομικοί γίγαντες βρίσκονται στη διαδικασία δημιουργίας στρατηγικών και κανονισμών που θα θέτουν ένα ξεχωριστό κόστος για την εκπομπή GHG. Τα εναλλακτικά καύσιμα και οι πηγές βιώσιμης ενέργειας παίρνουν ένα χέρι βοήθειας από τις κυβερνήσεις μέσω επιδοτήσεων, φορολογικών ελαφρύνσεων και κοινωνικής υπεραξίας. Αυτός ο καινοτόμος χώρος βλέπει επίσης τεράστιες εισροές θεσμικού και επιχειρηματικού κεφαλαίου, καθώς η παγκόσμια χρηματοδότηση αυξήθηκε κατά περισσότερο από 65% κατά τη διάρκεια του 2006, σύμφωνα με έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς τα κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου μπορούν να οδηγήσουν την προοδευτική επιβάρυνση, διαβάστε το

Private Equity A Trendsetter για τα αποθέματα . Το Ανωτάτο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε το 2007 ότι τα αέρια θερμοκηπίου να αντιμετωπίζονται ως ρύποι σύμφωνα με τον νόμο για τον καθαρό αέρα. Η απόφαση αυτή ισχύει για «εκπομπές από αγωγούς εξάτμισης» από αυτοκίνητα και φορτηγά, αλλά το προηγούμενο θα επιτρέψει να εφαρμοστεί η ίδια λογική στη βιομηχανική παραγωγή εκπομπών άνθρακα. Από τα σχόλια της απόφασης προκύπτει ότι κάθε εταιρεία ή ομάδα που επιθυμεί να ασκήσει έφεση θα πρέπει να αποδείξει επιστημονικά ότι τα αέρια του θερμοκηπίου δεν προκαλούν υπερθέρμανση του πλανήτη. Είναι απίθανο η κάθε εταιρεία να διακινδυνεύσει την καταστροφή των δημοσίων σχέσεων, ακόμη και να κάνει αυτό το επιχείρημα, ανεξάρτητα από το αν είναι κερδοφόρο.

Εμπορία πιστωτικών καρτών Από χρυσό σε ξυλεία προς ουράνιο, κάθε σπάνια πηγή στον πλανήτη έχει κόστος. Η εταιρική Αμερική εισέρχεται σε μια νέα φάση, όπου το δικαίωμα παραγωγής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αντιμετωπίζεται επίσης ως σπάνιος πόρος. Μόλις υπάρξει ένα ρητό κόστος για την πρόκληση περιβαλλοντικών ζημιών, καθίσταται δαπανηρότερο να παράγονται αέρια θερμοκηπίου, έτσι προϊόντα και υπηρεσίες που περιέχουν πολύ άνθρακα θα γίνουν πιο ακριβά σε σχέση με τα προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα.

Στην Ευρώπη, το σύστημα εμπορίας εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια πολυεθνική προσπάθεια από χώρες που έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο και δεσμεύονται να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέσω ανώτατων ορίων και εμπορίας εκπομπών για πιστώσεις άνθρακα. Η εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών διεξάγεται στην Ευρώπη από το 2005 και η παγκόσμια διαπραγμάτευση των πιστώσεων άνθρακα αυξήθηκε σε 30 δισ. Δολάρια από 11 δισ. Δολ. Σε ένα χρόνο (2005 έως 2006), σύμφωνα με το Harvard Business Review

. (Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις πιστώσεις άνθρακα και την εμπορία άνθρακα, βλέπε Ποιο είναι το εμπόριο άνθρακα; ) Ο ρόλος των αγορών Ένα πράγμα που θα πρέπει να κάνουν όλες οι εταιρείες - δεν έχει ήδη - κατανοήσει ποια είναι η συνολική εκπομπή άνθρακα τους. Οι μέτοχοι, οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί εταίροι θα θέλουν να γνωρίζουν και αυτές οι εκπομπές μπορεί σύντομα να έχουν είτε ένα κόστος είτε έναν φόρο κάποιου είδους.

Οι εταιρείες σύντομα θα ανακαλύψουν ότι υπάρχουν οικονομικά οφέλη για την αύξηση της ενεργειακής τους αποδοτικότητας και τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέσω της αύξησης της αποτελεσματικότητας στην αλυσίδα εφοδιασμού, την αλυσίδα αξίας και τις παραγωγικές διαδικασίες.Οι εταιρείες που δείχνουν ηγεσία εδώ θα είναι εκείνες που έχουν ισχυρές πολιτικές εταιρικής διακυβέρνησης. Οι μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από τη συμβουλευτική ομάδα McKinsey σχετικά με το S & P 500 έδειξαν ότι οι εταιρείες αυτές τείνουν να υπεραποδίδουν την ευρεία αγορά σε παρατεταμένο χρονικό διάστημα. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε Για τις εταιρείες, το πράσινο είναι ο νέος μαύρος

.) Οι καταναλωτικές επιλογές και η ζήτηση αγοράς θα υπαγορεύσουν τα περισσότερα από αυτά που προσφέρουν οι εταιρείες. Κάθε φορά που ένα προϊόν όπως το υβριδικό αυτοκίνητο ή ο λαμπτήρας χαμηλής ενέργειας κερδίζει μια μεγάλη αγορά, στέλνει ένα μήνυμα στους CEOs, αναλυτές μετοχών, θεσμικούς επενδυτές και ταμεία επιχειρηματικών κεφαλαίων. Οι νικητές και οι χαμένοι

Οι χαμένοι - η βαριά βιομηχανία και η ενέργεια

Όπως θα περίμενε κανείς, οι «βαριές» βιομηχανίες όπως η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η διύλιση πετρελαίου και η δασοκομία είναι εκείνες με τον μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν αρχικές αυξήσεις κόστους. Για παράδειγμα, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα με τους φουσκωτούς καπνούς τους είναι ταυτόχρονα ένας οραματιστής και ένας μεγάλος παραγωγός εκπομπών άνθρακα. Αλλά προς το παρόν, δεν μπορούμε απλώς να τα κλείσουμε όλα - η ηλεκτρική ενέργεια που βασίζεται στο κάρβουνο είναι η πηγή πάνω από το ήμισυ της ενέργειας που καταναλώνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου. Το ποσοστό είναι ακόμη μεγαλύτερο στις αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα. Ωστόσο, αν οι ΗΠΑ εφαρμόσουν ένα σύστημα cap-and-trade (όπου οι εταιρείες λαμβάνουν κατανομή άνθρακα και χρεώνονται για τυχόν υπέρμετρες εκπομπές), κάθε επιπλέον τόνος άνθρακα που εκπέμπεται από μια μονάδα άνθρακα θα είναι το άμεσο κόστος - και λαμβάνοντας υπόψη την παραγωγή του μέσου εργοστασίου, η κρίσιμη βραχυπρόθεσμη κερδοφορία θα μπορούσε να είναι σοβαρή. Οικονομικές επιχειρήσεις

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αντιμετωπίζουν μια μικτή τσάντα, μία με ευκαιρίες ανάπτυξης (μέσω νέων αγορών και εμπορευμάτων στο εμπόριο) και αυξημένες υποχρεώσεις. Οι ασφαλιστικές εταιρείες θα μπορούσαν να δουν υψηλότερα κέρδη από τα ασφάλιστρα που καταβάλλουν οι εταιρείες που επιθυμούν να ασφαλίσουν έναντι των διαφορών σχετικά με το CO2, αλλά η ασφάλιση ακινήτων / ατυχημάτων θα μπορούσε να χτυπηθεί σκληρά στην ακραία περίπτωση που παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας στις παράκτιες ιδιοκτησίες. Υπάρχουν ήδη παραδείγματα μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών που παρέχουν οικονομικά κίνητρα σε εταιρείες που συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών ή ακόμη και να γίνουν "ουδέτερες από πλευράς άνθρακα" (δηλ. Δεν παράγουν καθαρές εκπομπές).

Οι εταιρείες που αποδεικνύονται αρκετά αποτελεσματικές και βιώσιμες ώστε να παράγουν χαμηλότερες εκπομπές από το επιτρεπόμενο ανώτατο όριο θα είναι σε θέση να πουλήσουν αυτές τις επιπλέον πιστώσεις για ένα νομισματικό κέρδος. Οι εταιρείες που ασχολούνται άμεσα με την παραγωγή εναλλακτικής ενέργειας ή άλλες πράσινες επιχειρήσεις θα έχουν πολλά οφέλη. εκτός από τις υπερβολικές πιστώσεις άνθρακα που θα μπορούσαν να πωληθούν (η παραγωγή πράσινης ενέργειας δεν θα υπολογίζονταν στην αποζημίωση), θα μπορούσαν να λάβουν επιδοτήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις που θα αυξήσουν την κερδοφορία τους, ειδικά κατά τα πρώτα λίγα χρόνια, χαμηλός. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επένδυση στην εταιρία που οδηγεί την πράσινη σταυροφορία, ανατρέξτε στην Καθαρή ή πράσινη τεχνολογία που επενδύει

και Κτίριο πράσινο για το σπίτι και το πορτοφόλι σας .) Εκτός από την δυνατότητα αγοράς πιστώσεων άνθρακα στην ελεύθερη αγορά, οι εταιρείες που υπερέβησαν τα ανώτατα όρια θα μπορούσαν να επενδύσουν σε έργα που μείωσαν τα αέρια του θερμοκηπίου, όπως η φύτευση δένδρων, η εναλλακτική παραγωγή ενέργειας / καυσίμου και συστήματα δέσμευσης άνθρακα το έδαφος σε αντίθεση με την απελευθέρωσή τους στον αέρα. Συμπέρασμα Ορισμένες εταιρείες θα είναι επικεφαλής της χρέωσης (είτε πρόκειται για εικόνα είτε για ουσία) ακόμη και τα πράγματα δεν είναι άμεσα κερδοφόρα βραχυπρόθεσμα. άλλοι θα χαρούν να περιμένουν τα περιθώρια μέχρι να αναγκαστούν να αλλάξουν, είτε μέσω φορολογίας είτε μέσω κανονισμών. Όταν το μέλλον φτάσει αναπόφευκτα εδώ και τώρα, οι εταιρείες που φτάνουν αργά στο παιχνίδι όχι μόνο κινδυνεύουν υψηλότερα από το αναμενόμενο κόστος, αλλά κινδυνεύουν να χάσουν πίσω από τους ανταγωνιστές τους στη γνώση και την εικόνα των μετόχων.

Ίσως το πιο σημαντικό, θα προκύψουν νέες βιομηχανίες και θα δημιουργηθούν νέες αγορές και βασικά προϊόντα. Τόσο η κοινωνία ως σύνολο όσο και οι αγορές θα καθορίσουν το πραγματικό μακροπρόθεσμο κόστος περιβαλλοντικών ζημιών και βιώσιμων οικονομικών συστημάτων.

Για να συνεχίσετε να διαβάζετε σχετικά με αυτό το θέμα, ανατρέξτε στην ενότητα Go Green με κοινωνικά υπεύθυνη επένδυση