Η ασφάλιση ζωής είναι ένα σημαντικό, αλλά συχνά παρεξηγημένο μέρος της διαδικασίας οικονομικού σχεδιασμού. Η γνώση του ποιος χρειάζεται ασφάλεια ζωής, του τρόπου λειτουργίας του και των διαφόρων τύπων ασφάλισης μπορεί να βοηθήσει τους καταναλωτές να λάβουν τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με αυτό το προϊόν.

Ποιος χρειάζεται ασφάλεια ζωής;

Τα άτομα που έχουν σύζυγο ή τα παιδιά που εξαρτώνται από αυτά οικονομικά χρειάζονται πολιτική ασφάλισης ζωής. Επιπλέον, όποιος έχει έναν πρώην σύζυγο, σύντροφο ζωής, οικονομικά εξαρτώμενους γονείς ή οικονομικά εξαρτώμενα αδέλφια πρέπει επίσης να αγοράσει ασφάλεια ζωής. Τα άτομα που είναι οικονομικά ανεξάρτητα και δεν έχουν σύζυγο ή παιδιά είναι απίθανο να χρειάζονται ασφάλεια ζωής.

-> ->

Γιατί ο κίνδυνος αντιστάθμισης κινδύνου Ζωής

Η ασφάλεια ζωής δεν πρέπει να θεωρείται ως επένδυση, αλλά ως εργαλείο διαχείρισης κινδύνων και ως αντιστάθμιση των οικονομικών συνεπειών της απώλειας ζωής. Ως εκ τούτου, κατά την αγορά μιας πολιτικής, εξετάστε το κόστος που αγαπημένα άτομα θα αντιμετώπιζαν εάν πέθαναν. Για παράδειγμα, ένα άτομο με μεγάλο ανεξόφλητο χρέος, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια και τα δάνεια σπουδαστών ή μια μεγάλη οικογένεια, πιθανώς απαιτεί μια ευρύτερη πολιτική από ένα άτομο με μικρότερη οικογένεια και λίγες οικονομικές υποχρεώσεις.

Ποιος χρειάζεται ασφάλιση χρόνου;

Οι περισσότερες ασφάλειες ζωής εμπίπτουν σε μία από τις δύο κατηγορίες: μακροχρόνια ασφάλεια ζωής και μόνιμη ασφάλιση ζωής. Η διάρκεια ζωής είναι η πιο προσιτή και ευρέως διαθέσιμη ασφάλεια ζωής. Οι μακροπρόθεσμες πολιτικές, οι οποίες παρέχονται συχνά από έναν εργοδότη, παρέχουν κάλυψη σε ένα άτομο για ορισμένο χρονικό διάστημα ή χρονικό διάστημα. Ένας τυπικός όρος μπορεί να είναι 10, 20 ή 30 χρόνια. Μια πολιτική όρος πληρώνει ένα όφελος μόνο εάν ο ασφαλισμένος πεθάνει κατά τη διάρκεια της θητείας. Τα πιο μακροπρόθεσμα συμβόλαια ασφάλισης ζωής πληρώνουν το ίδιο όφελος καθόλη τη διάρκεια της θητείας τους, αν και με ορισμένες πολιτικές το επίδομα θανάτου μειώνεται κατά τη διάρκεια της θητείας της πολιτικής.

Η ασφαλιστική κάλυψη όρος είναι μια καλή επιλογή για τα νεότερα άτομα και τις οικογένειες που χρειάζονται οικονομικά προσιτή προστασία για μια δεδομένη χρονική περίοδο σε περίπτωση που ένας πρωτογενής εισοδηματίας πεθάνει. Στο τέλος της θητείας, το άτομο μπορεί να είναι πιο οικονομικά ασφαλές και να μην έχει ανάγκη κάλυψης, οπότε ο όρος ασφαλιστική κάλυψη παρέχει έναν τρόπο διαχείρισης του κινδύνου για τα νεότερα, πιο οικονομικά ευάλωτα άτομα. Εάν δεν προσφέρεται από έναν εργοδότη, η ασφαλιστική κάλυψη συνήθως απαιτεί ιατρική εξέταση. Ένα άλλο πλεονέκτημα της ασφαλιστικής θητείας είναι η απλότητα και η διαφάνεια. Ο όρος ασφαλιστική αγορά είναι ανταγωνιστική, έτσι ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να ψωνίζουν και να συγκρίνουν τις τιμές εύκολα.

Ποιος χρειάζεται μόνιμη ασφάλιση;

Σε αντίθεση με την ασφαλιστική ασφάλιση, η οποία παρέχει κάλυψη μόνο για συγκεκριμένο όρο, η μόνιμη ασφάλιση γενικά παρέχει προστασία για ολόκληρη τη ζωή του ασφαλισμένου. Η μόνιμη ασφάλιση συγκεντρώνει μια αξία μετρητών, την οποία ο αντισυμβαλλόμενος μπορεί να δανειστεί έναντι των αφορολόγητων.Ωστόσο, επειδή η μόνιμη κάλυψη είναι πιο εκτεταμένη, τα ασφάλιστρά της είναι συνήθως υψηλότερα από τα ασφάλιστρα ασφαλιστικής κάλυψης.

Η μόνιμη ασφάλιση μπορεί να είναι μια καλή επιλογή για τα υψηλά καθαρά άτομα (HNWIs) που χρειάζονται μετρητά για να πληρώσουν τους προβλεπόμενους ομοσπονδιακούς φόρους ακίνητης περιουσίας. Τα άτομα που έχουν υψηλά επίπεδα χρέους μπορούν επίσης να επωφεληθούν από μια μόνιμη πολιτική. Δεδομένου ότι ορισμένοι κρατικοί νόμοι προστατεύουν τις παροχές σε χρήμα και τα θύματα των ασφαλιστηρίων συμβολαίων από απαιτήσεις από πιστωτές, οι μόνιμοι αντισυμβαλλόμενοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα οφέλη από μια μόνιμη πολιτική χωρίς κίνδυνο απόφασης ή ενεχύρου έναντι της πολιτικής. Η μόνιμη ασφάλιση ζωής υποχρεώνει τα άτομα να εξοικονομήσουν χρήματα. Στην πραγματικότητα, ορισμένες πολιτικές πληρώνουν ελκυστικά φορολογικά επιτόκια στους αντισυμβαλλόμενους. Οι συνταξιούχοι, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιήσουν μόνιμη πολιτική επιζώντας για να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους θα λάβουν κληρονομιά ενώ έχουν τα χρήματα για να συνταξιοδοτηθούν. Ωστόσο, οι περισσότεροι συνταξιούχοι δεν χρειάζονται ασφάλιση ζωής όταν συνταξιοδοτούνται εκτός εάν εξακολουθούν να έχουν εξαρτώμενα πρόσωπα ή πρέπει να πληρώσουν για έξοδα κηδείας.

Η κατώτατη γραμμή

Η γνώση και κατανόηση των διαφόρων τύπων ασφάλισης ζωής θα βοηθήσει τους καταναλωτές να περιορίσουν τις επιλογές τους. Για τους εκκινητές, τα άτομα πρέπει να ελέγχουν με τους εργοδότες τους για να δουν τι κάλυψη λαμβάνουν ήδη. Σε πολλές περιπτώσεις, η ασφάλιση αυτή είναι ανεπαρκής για άτομα με μεγάλες οικογένειες και σημαντικές οικονομικές υποχρεώσεις. Ωστόσο, τα άτομα με πολιτικές που χρηματοδοτούνται από εργοδότες μπορούν να συμπληρώσουν τις πολιτικές τους με συμπληρωματική ασφάλιση ή κάλυψη που χρηματοδοτείται από εργοδότες μέσω ιδιωτικών εταιρειών. Τελικά, η σωστή κάλυψη μπορεί να συνίσταται σε συνδυασμό πολλών πολιτικών. Τα άτομα θα πρέπει να μιλούν με έναν εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο για να αξιολογήσουν τις ανάγκες τους.