Τον Ιανουάριο του 2013, ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσε για πρώτη φορά στο κοινό ότι θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για το εάν το Ηνωμένο Βασίλειο (UK) θα παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) του 2017 το αργότερο. Μετά από μια εκπληκτική νίκη των εκλογών τον Μάιο του 2015, ο Cameron και η κυβέρνηση Tory εργάζονται για να εκπληρώσουν τη δέσμευση της εκστρατείας να διαπραγματευτούν μια "καλύτερη συμφωνία" για το Ηνωμένο Βασίλειο στην ΕΕ και να υποστηρίξουν την υπόσχεση ενός δημοψηφίσματος.

Με την προσεχή σύνοδο κορυφής της ΕΕ που θα διεξαχθεί αυτή την εβδομάδα από τις 18-19 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες, θα μπορούσαν να επιτευχθούν τελικές διαπραγματεύσεις και συμφωνία, πράγμα που σημαίνει ότι ένα δημοψήφισμα θα μπορούσε να διεξαχθεί ήδη τον Ιούνιο. Το κατά πόσον το βρετανικό κοινό ψηφίζει για το Brexit ή όχι θα εξαρτηθεί πιθανώς από το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων και εάν οι ηγέτες-μέλη της ΕΕ είναι πρόθυμοι να παραδεχθούν τα αιτήματα του Cameron.

Η Δυσαρεστημένη Δέσμευση της Βρετανίας στην ΕΕ

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν ήταν ποτέ πλήρως αφοσιωμένο στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, διατηρώντας πάντα ένα πόδι. αναφέρεται συχνά ως "άβολος εταίρος της ΕΕ". "Ενώ ο πρόδρομος της ΕΕ ξεκίνησε το 1957, το Ηνωμένο Βασίλειο εντάχθηκε μόνο, τότε που ονομαζόταν τότε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το 1973, όταν η Ευρώπη φάνηκε να έχει καλές οικονομικές επιδόσεις. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, διεξήχθη ένα δημοψήφισμα και παρόλο που η πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της, το Ηνωμένο Βασίλειο διατηρεί σήμερα την απόσταση από την υπόλοιπη ΕΕ διατηρώντας το νόμισμά του και μη υπογράφοντας τη Συμφωνία του Σένγκεν. (Για να διαβάσετε περισσότερα, δείτε: Γιατί η Αγγλία δεν χρησιμοποιεί το ευρώ; )

Με ένα τέτοιο συγκρουόμενο παρελθόν σε σχέση με την ένταξη στην ΕΕ, δεν είναι περίεργο ότι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το βρετανικό κοινό κατανέμεται αρκετά ομοιόμορφα για την απόφασή του να φύγει ή όχι. Όσοι επιθυμούν να φύγουν υποστηρίζουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να εξοικονομήσει δισεκατομμύρια λίρες για τα τέλη συνδρομής και να ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων του (περιορίζοντας έτσι τον αριθμό των μεταναστών). Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι η περαιτέρω ενσωμάτωση θα περιορίσει την εθνική κυριαρχία. Εκείνοι κατά του Brexit πιστεύουν ότι η ύπαρξη ενός τμήματος της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς δημιουργεί πολλά οικονομικά οφέλη και ότι η έξοδος από την ΕΕ θα καθιστούσε τη χώρα λιγότερο ελκυστική για τις ξένες επενδύσεις. Υποστηρίζουν επίσης ότι υπάρχουν οφέλη για τη διεθνή ασφάλεια από το να είναι μέρος της ΕΕ.

Η διάσκεψη κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες

Πριν από οποιαδήποτε ψηφοφορία, ο David Cameron προσπαθεί να επαναδιαπραγματευτεί μια καλύτερη συμφωνία για το Ηνωμένο Βασίλειο με την υπόλοιπη ΕΕ, την οποία θα ήθελε να διευθετήσει μέχρι το τέλος της εβδομάδας αυτής κορυφής στις Βρυξέλλες. Εάν μπορεί να εξασφαλίσει μια τέτοια συμφωνία, ισχυρίζεται ότι θα συστήσει στο βρετανικό κοινό ότι η παραμονή στην ΕΕ θα προσφέρει το πιο ευημερούμενο μέλλον για τη χώρα.

Αυτή η καλύτερη διαπραγμάτευση, οι κυριότεροι στόχοι της οποίας, κ.Ο Κάμερον έχει στείλει στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk, περιλαμβάνει μέτρα που θα δώσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική κυριαρχία, θα αυξήσουν την οικονομική ανταγωνιστικότητα του Ηνωμένου Βασιλείου και θα περιορίσουν την πρόσβαση των μεταναστών σε ορισμένα κοινωνικά επιδόματα. Η κίνηση του Cameron να περιορίσει τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας σε όσους είχαν τετραετή κατοίκηση στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδεικνύεται ότι είναι το πιο αμφιλεγόμενο θέμα των αιτημάτων του, όπως πολλοί θεωρούν ότι παραβιάζουν τη δέσμευση της ΕΕ για την "ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων και της εργασίας. "

Με λίγες μέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, τα κράτη μέλη εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους για τις απαιτήσεις του Cameron. Πολλοί ηγέτες των κρατών μελών της ΕΕ «εξαγριώνονται» - με πολλούς από αυτούς δήθεν δήλωσε ιδιωτικά ότι «εάν οι Βρετανοί θέλουν να φύγουν, αφήστε τους να φύγουν». "

Για να ολοκληρωθεί μια συμφωνία, ο Cameron χρειάζεται την έγκριση και των 27 από τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ, γεγονός που καθιστά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που συγκεντρώνει όλα αυτά τα μέλη από κοινού καθοριστικής σημασίας. Αν επιτύχει να εξασφαλίσει μια ελκυστική συμφωνία, τότε θα υποστηρίξει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα παραμείνει στην ΕΕ και πιθανότατα θα διεξαχθεί δημοψήφισμα κάποτε τον Ιούνιο. Εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία, τότε το δημοψήφισμα πιθανότατα θα καθυστερήσει ή ο Κάμερον ίσως υποστηρίξει ακόμη και ένα Brexit.

Ποιος χρειάζεται ποιον άλλο;

Εκτός από όσους στο Ηνωμένο Βασίλειο ελπίζουν για ένα Brexit, οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες θα υποστήριζαν ότι τόσο το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και η ΕΕ θα υποστούν καθαρές απώλειες εάν επρόκειτο να συμβεί το Brexit. Ως σενάριο χαμένος-χάνεται, φαίνεται ότι το κόμμα με την πιο διαπραγματευτική δύναμη είναι εκείνο με το λιγότερο που χάνει. Συγκρίνοντας τις απώλειες. ωστόσο, είναι δύσκολη, καθώς η έλλειψη βεβαιότητας σχετικά με τον τύπο πολιτικής και οικονομικής διευθέτησης που ακολουθεί το Brexit καθιστά δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν οι απώλειες για κάθε μέρος.

Εντούτοις, η πιο σημαντική απειλή για την ΕΕ είναι ότι με παρόμοιες εντάσεις που υπάρχουν και στο Ηνωμένο Βασίλειο που πλήττουν και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, το Brexit θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολιτική εξάπλωση με μια σειρά άλλων χωρών που επιλέγουν να φύγουν, μια πλήρης αποσύνθεση της Ένωσης. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα έχει μόνο σοβαρές επιπτώσεις για την Ευρώπη, αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο.

Ενώ η Βρετανία μπορεί να χάσει κάποια διεθνή πολιτική επιρροή επειδή είναι εκτός της ΕΕ, οι πρωταρχικές συνέπειες της εξόδου θα είναι οικονομικές. Παρά τις δυσκολίες ποσοτικοποίησης που αναφέρθηκαν παραπάνω, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Οικονομικών Επιδόσεων στο London School of Economics εκτιμά ότι η αύξηση του εμπορικού κόστους και η μικρότερη αύξηση της παραγωγικότητας από την Brexit θα οδηγήσει σε απώλεια περίπου 2,2% του ΑΕΠ στην πιο αισιόδοξη περίπτωση και απώλεια οπουδήποτε μεταξύ 6,3% και 9,5% στην πιο απαισιόδοξη περίπτωση. Οι ζημιές στο πιο απαισιόδοξο σενάριο θα ήταν παρόμοιες με τις ζημίες που προκλήθηκαν από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Ο Κάμερον αναμφίβολα κατανοεί τις αρνητικές συνέπειες ενός Brexit, αλλά υπάρχει κάτι άλλο που ξέρει γιατί ενημερώθηκε απλώς από τον κ. Schulz. Αυτή η γνώση είναι ότι, παρά τη συμφωνία που έχει επιτευχθεί στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ,Ο κ. Schulz δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υποσχέθηκε ότι «το κοινοβούλιο θα είναι« τόσο εποικοδομητικό όσο χρειάζεται »μόλις η Βρετανία ψηφίσει να παραμείνει στην ΕΕ» αλλά «προειδοποίησε ότι η νομοθετική διαδικασία θα μπορούσε να είναι απρόβλεπτη». "

Χωρίς καμία εγγύηση ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εγκρίνει μια συμφωνία, μπορεί να είναι δύσκολο για τον Cameron να πουλήσει την ιδέα της διαμονής στην ΕΕ στο βρετανικό κοινό. Ωστόσο, η εξασφάλιση μιας συμφωνίας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μια συμβολική νίκη με τουλάχιστον την πιθανότητα

να βελτιώσει τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου εντός της ΕΕ και ίσως όλος ο Cameron πρέπει να πείσει τους Βρετανούς να ψηφίσουν και να μην συμμετάσχουν. (Για να διαβάσετε περισσότερα, βλέπε: Το Ηνωμένο Βασίλειο θα εγκαταλείψει την ΕΕ;) Η κατώτατη γραμμή Αν υπάρχουν κάποια συμπεράσματα από τις πρόσφατες επαναδιαπραγματεύσεις της Κάμερον για την ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ και τι το κρατά το μέλλον είναι ότι η κατάσταση του Brexit είναι γεμάτη αβεβαιότητα. Ακόμη και αν υποτεθεί ότι εξασφαλίζει μια συμφωνία, οι ακριβείς λεπτομέρειες παραμένουν αβέβαιες. Εάν περάσει ο δρόμος, θα απαιτήσουν από άλλα μέλη της ΕΕ παρόμοια μεταχείριση; Η εξασφάλιση μιας καλύτερης διαπραγμάτευσης δεν εγγυάται καν το αν θα υπάρξει Brexit ή όχι, καθώς το αποτέλεσμα θα καταλήξει τελικά στην ψηφοφορία του δημοψηφίσματος. Ωστόσο, τουλάχιστον μία από αυτές τις αβεβαιότητες - το αποτέλεσμα της συνόδου κορυφής της ΕΕ - θα εξαλειφθεί από το Σαββατοκύριακο.