α:

Οι νόμοι και οι κανονισμοί σχετικά με τον καταβληθέντα φόρο επί παραδόσεων (DDP) διαφέρουν μεταξύ των χωρών, αλλά είναι γενικά πολύ παρόμοιοι. Οι κανονισμοί σχετικά με τον χειρισμό των τελωνειακών αποτιμήσεων και των απαιτήσεων για τον ΦΠΑ μπορούν να εφαρμοστούν διαφορετικά, για παράδειγμα, αλλά το DDP εξακολουθεί να εφαρμόζεται υπό κάποια μορφή. Τα Incoterms, όπως το DDP, είναι κοινώς αποδεκτές κατευθυντήριες γραμμές για τον καταμερισμό ευθυνών για τη διεθνή μεταφορά αγαθών μεταξύ αγοραστών και πωλητών. Δεν είναι νόμοι (και ως εκ τούτου δεν είναι δεσμευτικοί), αλλά οι περισσότερες κυβερνήσεις και νομικές αρχές τις αναγνωρίζουν.

Για παράδειγμα, ορισμένες χώρες της ΕΕ απαιτούν από τα εμπορικά τιμολόγια της ναυτιλίας DDP να δηλώνουν ρητά τα κόστη μεταφοράς, τους δασμούς και τους φόρους. Άλλοι απαιτούν όλα τα έγγραφα DDP Incoterm να προσδιορίζουν τον προορισμό των εμπορευμάτων. Και στις δύο περιπτώσεις, εάν οι πληροφορίες αυτές λείπουν, τα Incoterms δεν θα ληφθούν υπόψη για τα προϊόντα αυτά. Κάθε χώρα ακολουθεί το γενικά συμφωνημένο πλαίσιο Incoterms, αλλά διαφέρουν στην εφαρμογή ορισμένων από τις πτυχές της. Οι εισαγωγείς και οι εξαγωγείς που δεν γνωρίζουν όλες τις απαιτήσεις για μια συγκεκριμένη χώρα και δεν συμμορφώνονται πλήρως με τους κανονισμούς της, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σημαντικές πρόσθετες δαπάνες.

Τα Incoterms έχουν σχεδιαστεί για να διευκολύνουν το διεθνές εμπόριο θεσπίζοντας ένα σύνολο σαφώς καθορισμένων κανόνων για τις ευθύνες στις μεταφορές. Οι επιχειρήσεις που διαπραγματεύονται διεθνώς επιλέγουν ένα Incoterm για μια δεδομένη συναλλαγή, η οποία καθορίζει ποιος είναι υπεύθυνος για κάθε πτυχή της μεταφοράς των αγαθών. Αυτές οι ευθύνες περιλαμβάνουν το κόστος μεταφοράς για κάθε τμήμα του ταξιδιού του προϊόντος, τη φόρτωση και εκφόρτωση εμπορευμάτων, τα τελωνεία ασφάλισης και εκκαθάρισης. Το DDP βάζει ολόκληρη την επιβάρυνση στον πωλητή, ενώ η Ex-Works (EXW) βάζει ολόκληρο το βάρος στον αγοραστή. Τα υπόλοιπα Incoterms διαιρούν το βάρος μεταξύ των μερών.