Μετά από τρείς δεκαετίες αποτυχίας να συρρικνωθεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση με το να "λιμοκτονούν το θηρίο", μια πιο λεπτή στρατηγική παγιδεύει: Πείνα την IRS.

Αυτή η στρατηγική παρέχει ήσυχα φορολογικές ελαφρύνσεις για φορολογικούς απατεώνες μεταξύ εκείνων των ιδιοκτητών επιχειρήσεων, των επενδυτικών εταίρων και των ιδιοκτητών - καθώς και των megacorporations - που είναι πρόθυμοι να αντικαταστήσουν την κυβέρνηση. Ο αριθμός των ατόμων που επιθυμούν να εξαπατήσουν αυξάνεται καθώς οι πιθανότητες πέφτουν ότι θα εξακριβωθεί η εξαπάτηση τους, ειδικά όταν δεν υπάρχει σχεδόν κανένας κίνδυνος δίωξης.

Η στρατηγική Starve-the-IRS καταφέρνει να επιτύχει και τους δύο στόχους, ενώ παράλληλα προκαλεί λαϊκή δυσαρέσκεια ενάντια στο IRS, το ομοσπονδιακό τμήμα φορολογικής αστυνομίας. Ο λόγος: Τα σύντομα κεφάλαια σημαίνουν ότι ο οργανισμός δεν διαθέτει τους πόρους για να απαντήσει σε τηλεφωνήματα, να εκπαιδεύσει το προσωπικό του στις πολυπλοκότητες του φορολογικού νόμου και της διοίκησης και να διορθώσει λάθη - τόσο τα ανθρώπινα όσο και εκείνα που προκαλούνται από μη σύγχρονα υπολογιστές και λογισμικό.

Εάν δεν έχετε παρατηρήσει ότι ένα μικρότερο μερίδιο του εισοδήματός σας πηγαίνει στην Ουάσινγκτον, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η στρατηγική δεν έχει σκοπό να σας ωφελήσει. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και τα άτομα με επενδύσεις στην απλή αγορά βανίλιας εξακολουθούν να φορολογούνται πλήρως και αποτελεσματικά.

Το Κογκρέσο απαιτεί την παρακράτηση των φόρων από το paycheck σας πριν από την παράδοση του υπολείμματος. Ένα αυτοματοποιημένο σύστημα μεταφέρει τους φόρους στην κυβέρνηση, μαζί με μια ετήσια έκθεση για τα κέρδη σας. Και ένα κενό που άφησε τους επενδυτές να εξαπατήσουν υπερτονίζοντας την τιμή που πληρώνουν για τίτλους έχει κλείσει για τους περισσότερους επενδυτές.

Αυτή η ανεξάρτητη επαλήθευση των εισοδημάτων καθιστά σχεδόν αδύνατη την εξαπάτηση για το σχεδόν 70% των φορολογουμένων που δεν αναγράφουν παρακρατήσεις και αφήνουν λίγες ευκαιρίες για τα περισσότερα από τα υπόλοιπα να πληρώσουν λιγότερο από ό, τι το Κογκρέσο λέει ότι οφείλουν.

Το Κογκρέσο εφαρμόζει ένα διαφορετικό σύνολο κανόνων σε εταιρείες, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, συνεργασίες και ιδιοκτήτες. Το Κογκρέσο εμπιστεύεται αυτούς τους φορολογούμενους να αναφέρουν οικειοθελώς το εισόδημά τους και να εκτιμήσουν οικειοθελώς τη φορολογική τους υποχρέωση.

Η έλλειψη ελεγκτών

Για να αντιμετωπιστεί η εξαπάτηση του Κογκρέσου, το IRS διεξάγει φορολογικούς ελέγχους για να αποθαρρύνει τη σμίλευση και να καταλάβει τις πιο καταφανείς απατεώνες. Δυστυχώς, αυτή η θεωρία δεν λειτουργεί πια. Οι έλεγχοι είναι αποτελεσματικοί μόνο όταν είναι και οι δύο πιθανές και διεξοδικές. Και εκεί έρχεται ο λιμός από τον προϋπολογισμό του IRS.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80, οι άνθρωποι που έκαναν περισσότερα από 100.000 δολάρια στα χρήματα εκείνου του έτους είχαν περίπου μία στις 9 πιθανότητες για φορολογικό έλεγχο. Μέχρι το 2014, το ποσοστό για τους ανθρώπους που έκαναν $ 200, 000 και άνω ήταν μικρότερο από 1 στους 37.

Πολλά μέλη του Κογκρέσου, ειδικά οι Ρεπουμπλικανοί, δηλώνουν ότι θέλουν να διαδραματίσει η κυβέρνηση σαν επιχείρηση. Εάν η αρχή αυτή εφαρμοζόταν στην IRS, τότε το Κογκρέσο θα προσέλαβε τους ελεγκτές.Όσο οι γιατροί είναι η de facto δύναμη πωλήσεων για τα νοσοκομεία - και οι χειρουργοί η ελίτ των πωλήσεων - και οι ελεγκτές του IRS είναι κεντρικοί για την αύξηση των εσόδων τόσο από τους ελέγχους όσο και με την ενθάρρυνση της συμμόρφωσης από όσους προτιμούν να αποφύγουν τον έλεγχο.

Οι πιο ελίτ IRS ελεγκτές εργάζονται σε μεγάλες εταιρείες, κερδίζοντας το πολύ περίπου $ 150, 000. Καθένας βρίσκει κατά μέσο όρο 19 εκατομμύρια δολάρια φόρων που οφείλονται ανά έτος. Αυτή είναι μια επιστροφή $ 126 έως $ 1.

Η οικονομική θεωρία και η επιχειρηματική πρακτική θα υπαγορεύουν την πρόσληψη πολλών περισσότερων ελεγκτών μέχρις ότου ένα δολάριο μισθού δημιουργηθεί γύρω στα $ 1. 10 των καθαρών εσόδων.

Αλλά αυτό δεν δείχνει το Κογκρέσο. Μειώνει τις τάξεις αυτών των ελεγκτών. Το IRS απασχολούσε περίπου 16.000 ελεγκτές το 1992, αλλά τώρα έχει περίπου 11.000, με το ήμισυ των περικοπών που έγιναν από το 2010.

Ο φόρος εισοδήματος των επιχειρήσεων μόνο θα ήταν περίπου 15 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως υψηλότερος, αλλά για περικοπές του προϋπολογισμού του IRS, ανάλυση των κυβερνητικών δεδομένων από τους ερευνητές της Syracuse University δείχνει. Ακόμη και η εκτίμηση χαμηλών σφαιρών σημαίνει ότι οι μειωμένοι έλεγχοι κοστίζουν $ 46 ετησίως σε συνδυασμό υψηλότερων φόρων, μεγαλύτερου ομοσπονδιακού ελλείμματος ή μειωμένων κυβερνητικών υπηρεσιών.

Όταν το Κογκρέσο επιτρέπει στις μεγάλες εταιρείες και τα πλούσια άτομα να πληρώνουν λιγότερο από ό, τι ο νόμος λέει ότι οφείλουν, είστε θύμα. Όχι μόνο πρέπει να πληρώσετε όλους τους φόρους που οφείλετε - αλλά πρέπει επίσης να αντιμετωπίσετε μεγαλύτερα ομοσπονδιακά ελλείμματα και λιγότερες κυβερνητικές υπηρεσίες. Με τον τρόπο αυτό, το Κογκρέσο μετατοπίζει σθεναρά το βάρος της στήριξης της κυβέρνησής μας κάτω από την κλίμακα εισοδήματος.

Με λιγότερα χρήματα, περισσότερη εργασία

Μετρούμενη από το πόσα ξοδεύει ανά Αμερικανό, σε διορθωμένα με τον πληθωρισμό δολάρια, ο προϋπολογισμός του IRS έχει συρρικνωθεί κατά 44% τα τελευταία 14 χρόνια. Η υπηρεσία δαπάνησε $ 54. 10 ανά Αμερικανίδα το 2002. Υπολογίζω ότι θα δαπανήσει μόλις $ 29. 54 αυτή τη χρήση.

Πάνω από αυτά τα 14 χρόνια το Κογκρέσο πρόσθεσε σημαντικά το φόρτο εργασίας του IRS. Υπάρχουν οι φορολογικές διατάξεις του νόμου για την προσιτή φροντίδα, οι αυστηροί νέοι κανόνες για τους λογαριασμούς ξένων τραπεζών και τουλάχιστον 5 000 αλλαγές στον φορολογικό κώδικα. Εν τω μεταξύ, ο αριθμός των φορολογικών δηλώσεων που κατατέθηκαν αυξήθηκε κατά 36 εκατομμύρια σε περισσότερα από 240 εκατομμύρια.

Το προσωπικό του IRS έφτασε στο ύψος του το 1992, όταν ο πρώτος πρόεδρος Μπους είχε το αξίωμα. Η αμερικανική οικονομία, προσαρμοσμένη για τον πληθωρισμό, είναι σήμερα 43% μεγαλύτερη, αλλά το προσωπικό της IRS είναι περίπου 36% μικρότερο, σε περίπου 76, 000 άτομα.

Πολιτικές που βοηθούν τους φορολογικούς απατεώνες

Για να αντιμετωπίσουν λιγότερους πόρους και περισσότερους φορολογούμενους, το IRS δεν έχει περιορίσει μόνο τον αριθμό των ελέγχων, έχει υιοθετήσει επίσης δύο πολιτικές που βοηθούν ενεργά τους φορολογουμένους.

Προειδοποίηση.

Η πρώτη πολιτική είναι να διαπραγματευτεί εκ των προτέρων με μεγάλες εταιρείες για να καθορίσει ποια θέματα θα ελεγχθούν. Περισσότερο από ένα σκορ από τους εταιρικούς ελεγκτές της IRS μου έχουν πει για την αντιμετώπιση τεράστιων φορολογικών υποχρεώσεων, μόνο για να πούμε ότι δεν μπορούν να επιδιώξουν τα θέματα επειδή ήταν εκτός της συμφωνίας για να περιορίσουν τον έλεγχο του έτους.

Επιφανειακοί έλεγχοι.

Ορισμένοι εργαζόμενοι του IRS, επικαλούμενοι την αδύναμη γεύση της μπύρας χαμηλών θερμίδων, καλούν αυτή την πολιτική "audit lite". "Ο αριθμός των ωρών που αφιερώθηκαν στον έλεγχο μεγάλων εταιρειών έχει μειωθεί κατά το ήμισυ από το 2010, τα στοιχεία του IRS έχουν αναλυθεί από το Transactional Records Access Clearinghouse στο Syracuse University show.[

Γνωστοποίηση: διδάσκω στο δίκαιο και αποφοίτησα σχολεία επιχειρήσεων στα Συρακούσες, αλλά δεν έχω καμία σχέση με το TRAC

• . Ταυτόχρονα, έχει μειώσει συνολικά τους ελέγχους και τους αποδυνάμωσε στην κορυφή. διατήρησε τη συμφωνία του 1994 μεταξύ του Προέδρου Μπιλ Κλίντον και του Προέδρου της Βουλής Νιούτ Γκίγκριτς για τον έντονο έλεγχο των φτωχών εργαζομένων.
• Θα συναντήσετε το Starve-the-IRS την επόμενη φορά που θα καλέσετε τον οργανισμό. Το σύστημα μπορεί να σας αποσυνδέσει αυτόματα επειδή δεν υπάρχει διαθέσιμος για απάντηση. Αν πάρετε ένα άτομο, ο χρόνος αναμονής σας πιθανόν να είναι περισσότερο από 17 λεπτά. Αλλά μην περιμένετε να μάθετε πολλά. Το Κογκρέσο έχει λιμοκτορήσει τον προϋπολογισμό του IRS για εκπαίδευση και για αρκετά χρόνια δεν έχει παράσχει δολάρια για νέους υπολογιστές και λογισμικό. Όπως ένα άτομο κοντά στο θάνατο από την πείνα που δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά, το IRS χάνει γρήγορα την ικανότητα να βοηθήσει τους φορολογούμενους που προσπαθούν να είναι ειλικρινείς. Πρέπει να ανησυχούμε ότι μπορεί να χάσει εγκαίρως την ικανότητα να φέρει τα έσοδα που κάνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες πλούσιες και τους ανθρώπους τους ελεύθερους. Ο νικητής του βραβείου Pulitzer και παραλήπτης ενός μετάλλιο IRE και το βραβείο George Polk, ο David Cay Johnston είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων και του επερχόμενου "Ο φόρος ευημερίας: ένας νέος federal φορολογικός κώδικας για την οικονομία του 21ου αιώνα. "Είναι Διακεκριμένος Επίσκεψη Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Syracuse College και στο Whitman School of Management και επίσης γράφει για το Daily Beast και τις φορολογικές σημειώσεις .