Υπάρχει συζήτηση σχετικά με το πόσο σημαντική είναι η προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν τα πρώτα δύο χρόνια του. από τον Ιανουάριο του 2009 έως τον Ιανουάριο του 2011, ο Ομπάμα απολάμβανε τον Δημοκρατικό έλεγχο και των δύο κατοικιών στο Κογκρέσο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πέτυχε την υπογραφή της νομοθεσίας του, το νόμο για την προστασία του ασθενούς και την προσιτή περίθαλψη, γνωστή ως Obamacare. Στις μεσοπρόθεσμες εκλογές του 2010, ωστόσο, η γενική δυσαρέσκεια με την προεδρία του Ομπάμα, και ιδιαίτερα το Obamacare, ώθησε μια ρεπουμπλικανική εξέγερση, που οδήγησε εν μέρει από το λαϊκό κίνημα του Κόμματος Τσάι. Οι Ρεπουμπλικάνοι σημείωσαν μεγάλη νίκη στις εκλογές αυτές, παίρνοντας πίσω τη Βουλή των Αντιπροσώπων και κερδίζοντας αρκετές έδρες στη Γερουσία για να εμποδίσουν τους Δημοκρατικούς να διατηρήσουν μια πλειοψηφία ανθεκτικών στη βία.

Ιανουάριος 2011: Ενδεχομένως το τέλος της εντολής του Ομπάμα

Τον Ιανουάριο του 2011, όταν ορκίστηκαν οι νέοι σύμμαχοι και γερουσιαστές, ορισμένοι ειδήμονες το χαρακτήρισαν ως το τέλος της εντολής του Ομπάμα. Το Σώμα θα μπορούσε τώρα να εμποδίσει την πρόοδο των λογαριασμών που βρήκε ακατάλληλο και υπήρχαν αρκετοί Ρεπουμπλικάνοι στη Γερουσία για να σταματήσουν την πρόοδο εκεί. Ωστόσο, οι Ρεπουμπλικανοί δεν είχαν επαρκή εκπροσώπηση στο Κογκρέσο για να μπλοκάρουν τα προεδρικά βέτο και ο Ομπάμα προχώρησε επιτυχώς σε σαρωτικές νομοθετικές πράξεις και μετά το 2011, θέτοντας το ερώτημα πότε ή αν η εντολή του έληξε σε μεγάλο βαθμό ακαδημαϊκή.

Obamacare αντιπροσώπευε, μακράν, την πιο εκτεταμένη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης που επιχειρήθηκε ποτέ από τότε που η Χλωραρχία της κυβέρνησης Κλίντον έπαψε να υφίσταται από την Δημοκρατική Επανάσταση του 1994. Η ίδια η νομοθεσία του Ομπάμα παραμένει εξαιρετικά αμφιλεγόμενη, αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι προθέσεις της ήταν καθαρές: να προσφέρουν σε όλους τους Αμερικανούς πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας και οικονομικά προσιτές ασφάλειες υγείας και να εξουδετερώσουν το αυξανόμενο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης στην Αμερική.

Η πιο ριζοσπαστική και αμφιλεγόμενη διάταξη του Obamacare είναι η ατομική του εντολή. Ο νόμος απαιτεί από όλους τους Αμερικανούς, με ελάχιστες εξαιρέσεις, να διατηρήσουν την κάλυψη ασφάλισης υγείας και να αποδείξουν την κάλυψη αυτή κάθε χρόνο κατά την υποβολή των φόρων. Τα άτομα που αποτυγχάνουν να παραμείνουν ασφαλισμένα αποτιμώνται σε χρηματική ποινή. Όταν η διάταξη αυτή υπογράφηκε στο νόμο, ακολούθησε σύντομα μια συζήτηση σχετικά με τη συνταγματικότητά της. Η διαμάχη ξεκίνησε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο όπου, το 2012, το Δικαστήριο αποφάσισε με απόφαση πλειοψηφίας 5-4 ότι το πρόστιμο Obamacare για έλλειψη ασφάλισης ασθενείας αποτελούσε φόρο και όχι ποινή και επομένως συνταγματικό.

Η Obamacare δημιούργησε επίσης ανταλλαγές ασφάλισης υγείας που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι καταναλωτές για να βρουν σχέδια που ταιριάζουν στις ανάγκες και τον προϋπολογισμό τους. Μερικοί Αμερικανοί είναι επιλέξιμοι για κρατικές επιδοτήσεις που βοηθούν στην κάλυψη του κόστους των σχεδίων στις ανταλλαγές.

Ίση αμοιβή

Ο Ομπάμα βοήθησε να ξεκινήσει μια εθνική συζήτηση σχετικά με την εντυπωσιακή ανισότητα μεταξύ του τι κερδίζουν οι άνδρες και οι γυναίκες στο χώρο εργασίας.Σύμφωνα με μερικές μελέτες, οι γυναίκες κάνουν 77 σεντς για κάθε $ 1 που κάνουν οι άνδρες για να κάνουν την ίδια δουλειά. Το 2009, ο Ομπάμα εξέτασε την άδικη μεταχείριση των γυναικών στο χώρο εργασίας με την υπογραφή στο νόμο του Lilly Ledbetter Fair Pay Act. Αυτή η νομοθεσία επέκτεινε τον κανόνα των περιορισμών για τις αγωγές διακρίσεων λόγω αμοιβών. Μια προηγούμενη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 1979, Ledbetter κατά Goodyear, που εκδικάζει τις αγωγές διακρίσεων λόγω αμοιβής, είναι άκυρη εάν κατατεθεί περισσότερες από 180 ημέρες μετά τις εν λόγω περίοδοι πληρωμής.

Μετανάστευση

Τον Απρίλιο του 2015, ο Ομπάμα χρησιμοποίησε την εξουσία της εκτελεστικής διαταγής με έναν αμφιλεγόμενο τρόπο. Δημοσίευσε μια εντολή που παρέχει ορισμένους μετανάστες χωρίς έγγραφα, πρωτίστως εκείνους με παιδιά που είναι πολίτες του Σ.Σ., με την ικανότητα να αποκτούν άδειες εργασίας και να αποφεύγουν την απέλαση. Πολλοί Ρεπουμπλικανοί χαρακτήρισαν την κίνηση αυτή ως παραβίαση εξουσίας, αντισυνταγματική και απότομη απόκλιση από τον τρόπο με τον οποίο οι πρόεδροι χρησιμοποιούν παραδοσιακά εκτελεστικές εντολές. Η εκτελεστική εντολή, η οποία δίνει στον πρόεδρο την εξουσία να εκδώσει εντολή παραβλέποντας τη διαδικασία έγκρισης του Κογκρέσου, χρησιμοποιείται παραδοσιακά κατά τη διάρκεια του πολέμου, αν και οι προηγούμενοι πρόεδροι, συμπεριλαμβανομένου του George W. Bush, έχουν επίσης κάνει φιλελεύθερη χρήση αυτής της εξουσίας.