Σε γενικές γραμμές, το Χόλιγουντ είναι αρκετά ανταγωνιστικό για τον κόσμο των οικονομικών. Σε κινηματογραφικές ταινίες που κυμαίνονται από το "Λύκος της Wall Street" έως το "American Psycho" ή τον εικονικό ρόλο του Michael Douglas ως τον άκαρδο Gordon Gekko στην "Wall Street", οι επιτυχημένοι οικονομικοί επαγγελματίες συχνά απεικονίζονται ως αδίστακτοι κοινωνιοπαθείς.

Η χρηματοδότηση προσφέρει ένα εύκολο σενάριο για τους συγγραφείς, οι οποίοι δημιουργούν εικόνες από πλούσιους, εκμεταλλευτικούς κακοποιούς και δημιουργούν μια νοοτροπία εναντίον των ανθρώπων ανάμεσα στους κινηματογράφους. Αυτές οι ταινίες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς μετά από μείζονα συντριβή της αγοράς, η "Wall Street" κυκλοφόρησε μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη Μαύρη Δευτέρα, για παράδειγμα. Όμως, κάθε μέρα, το Χόλιγουντ κάνει τον χρηματοπιστωτικό κόσμο μια χάρη και απελευθερώνει κάτι που πραγματικά αντικατοπτρίζει τον τρόπο λειτουργίας των αγορών.

Ο Jim Cramer, οικοδεσπότης του "Mad Money", δήλωσε ότι ήταν ξαφνιασμένος αφού είδε για πρώτη φορά το "Margin Call" επειδή δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο ακριβής ήταν η ταινία. Το Margin Call ήταν ένα ανεξάρτητο κινηματογραφικό δράμα με πρωταγωνιστές τον Kevin Spacey, τον Jeremy Irons και τον Demi Moore. Στην επιφάνεια, το "Margin Call" είναι εξίσου η απληστία και ο κίνδυνος όπως και κάθε άλλη κίνηση χρήματος, αλλά απεικονίζει το θέμα του με ένα διδακτικό (και όχι δημαγωγικό) τρόπο.

Ο διευθυντής J. C. Chandor υπογραμμίζει την ανθρώπινη πλευρά των εταιρικών υπαλλήλων που έπρεπε να επιβιώσουν από την οικονομική κρίση του 2007-08 και κάνει την επιχείρηση κινητών αξιών να μοιάζει με οποιοδήποτε άλλο είδος επιχείρησης. Δεν υπάρχουν εμφανώς επιθετικά θέματα σχετικά με την καταπίεση των μαζών ή την εξόντωση των επενδυτών.

Τα χρήματα δείχνουν τυχερά παιχνίδια, τα χρήματα σπατάλησαν, οι θέσεις εργασίας χάθηκαν και η προσωπική ζωή γύρισε ανάποδα. Δείχνει επίσης τις σκληρές αποφάσεις που πρέπει να κάνουν οι επιχειρήσεις και, μετά από σαφείς αγορές, πώς προκύπτουν νέες ευκαιρίες.

- "Το Pit" (2010)

Το "The Pit" είναι στην πραγματικότητα ένα ντοκιμαντέρ που έχει κινηματογραφηθεί για τέσσερα χρόνια, αλλά συλλαμβάνει τη ζωή ενός επιχειρηματία στο New York Board of Trade καλύτερα από κάθε άλλη εργασία. Η ταινία ασχολείται με τη χαοτική φύση των ανοικτών κατακραυγμένων συναλλαγών, μια πρακτική που πεθαίνει το 2010 και δεν έχει εξαφανιστεί σήμερα. Οι θεατές δεν μπορούν να μάθουν πολλά για τη χρηματοδότηση που παρακολουθούν αυτό το ντοκιμαντέρ, αλλά είναι μια συναρπαστική ματιά στο σκληρό χρέος, το υψηλό stakes κόσμο των συναλλαγών.

3. "Boiler Room" (2000)

Χρειάζονται κάποιες ελευθερίες με την πραγματικότητα του τμήματος πωλήσεων των οικονομικών και προσπαθεί πάρα πολύ σκληρά για να κάνουν τους αδιάκριτους χαρακτήρες να φαίνονται αδίστακτοι, αλλά το "Boiler Room" είναι το είδος της ταινίας εκατομμύρια νέοι, φιλοδοξούντες επαγγελματίες του χρηματοπιστωτικού τομέα μπορούν να απευθύνονται.

Ο Giovanni Ribisi και ο Vin Diesel πρωταγωνιστούν σε μια ιστορία για έναν νεαρό, ανυπόμονο και φιλόδοξο χρηματιστή. Ο πρωταγωνιστής πρέπει να μάθει τεχνικές πωλήσεων, να περάσει μια σειρά 7 εξετάσεις αδειοδότησης και να περάσουν τα απογεύματα του το κρύο καλώντας τους ανθρώπους να πουλήσουν μετοχές του αποθέματος.Σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες ταινίες για τον χρηματοπιστωτικό τομέα, το "Boiler Room" κοιτάζει το κατώτατο σημείο της εταιρικής σκάλας, όχι το C-suite.

Όποιος έχει εργαστεί σε θέση εισόδου σε επίπεδο πωλήσεων μπορεί να επιβεβαιώσει την πίεση που αισθάνεται ο χαρακτήρας του Ribisi. Η προώθηση των χρηματοπιστωτικών προϊόντων δεν είναι εύκολη και συχνά δημιουργεί δυσάρεστα κίνητρα, αλλά η ταινία κάνει μια αποτελεσματική δουλειά να αναδεικνύει τους κινδύνους της εργασίας χωρίς συνείδηση.

4. "Up In The Air" (2009)

Αυτός δημιουργεί τον κατάλογο χάρη στην απεικόνιση δύο γνωστών θεμάτων στη χρηματοπιστωτική βιομηχανία: επαγγελματικά ταξίδια και απώλεια θέσεων εργασίας. Ο κύριος όγκος της ταινίας είναι πραγματικά ένα κωμικό δράμα σχετικά με το χαρακτήρα του Γιώργου Κλούι, μαθαίνοντας να είναι λίγο λιγότερο σκληρός και αυτο-απορροφημένος, αλλά υπάρχει αλήθεια μπαίνει στις άκρες.

Ο Clooney παίζει τον Ryan Bingham, έναν επαγγελματικό downsizer που πετάει σε όλη τη χώρα για να πυροβολήσει τους ανθρώπους επειδή τα αφεντικά τους δεν μπορούν ή δεν θα το κάνουν. Παρεμπιπτόντως, η δουλειά του Bingham τονίζει μια βασική αρχή της αγοράς: Υπάρχει πάντοτε αξία στην παροχή μιας υπηρεσίας που άλλοι δεν θα προτιμούσαν να κάνουν. Ορισμένες από τις πιο ισχυρές σκηνές στην ταινία είναι πραγματικές, αφού μερικές από τις απεικονιζόμενες βολές έδειξαν πραγματικούς υπαλλήλους που πραγματικά σκέφτονταν ότι έχαναν τη δουλειά τους.

Πολλοί στο χρηματοπιστωτικό κλάδο πρέπει να ταξιδεύουν συχνά, και ο χαρακτήρας του Clooney ισχυρίζεται μόνο ότι είναι σπίτι 40 ημέρες έξω από το έτος. Σε μια βιομηχανία όπου η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής είναι ένα χρόνιο πρόβλημα, πολλοί θεατές μπορούν να σχετίζονται με το "Up in the Air".