Η τιμή του πετρελαίου, και ο κύριος παράγοντας της οικονομίας της Ρωσίας, μειώθηκε σημαντικά τους τελευταίους 18 μήνες. Την ίδια στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία μετά την προσάρτησή της στην Κριμαία στην Ουκρανία. Σε απάντηση, το ρούβλι της Ρωσίας μειώθηκε σε αξία και το κεφάλαιο άρχισε να εγκαταλείπει τη χώρα, καθώς οι πολίτες τοποθετούσαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Φαινόταν σαν η οικονομία της χώρας να στρέφεται προς τα κάτω.

Ωστόσο, ενάντια στις προσδοκίες, η οικονομία της Ρωσίας αρχίζει να ανακάμπτει. Με την αύξηση των επιδόσεων των εγχώριων επιχειρήσεων, την αύξηση των τιμών για τις εισαγωγές και την υποτίμηση του ρουβλίου, η οικονομία της Ρωσίας έχει ξεκινήσει.

Απόδοση των εγχώριων εταιρειών

Η ρωσική χρηματιστηριακή αγορά είναι μία από τις αγορές με τις καλύτερες επιδόσεις φέτος. Σύμφωνα με αναφορές, περίπου το 78% των ρωσικών εταιρειών του δείκτη MICEX παρουσίασαν αύξηση του εισοδήματος κατά το τελευταίο τρίμηνο από ό, τι οι παγκόσμιοι συνεργάτες τους. Οι ρωσικές εταιρείες είναι πλέον πλέον πιο κερδοφόρες συνολικά από τις εταιρείες του δείκτη MSCI Emerging Markets.

Για παράδειγμα, η ρωσική χαλυβουργία Severstal κατέγραψε τα υψηλότερα περιθώρια κέρδους σε έξι χρόνια με υψηλή παραγωγή. Τον Απρίλιο του 2015, η εταιρεία υπέγραψε σύμβαση για την προμήθεια χάλυβα στο εργοστάσιο αυτοκινήτων Renault-Nissan, το οποίο αναμένεται να αυξήσει τις εξαγωγές από τη Ρωσία στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Οι οικονομολόγοι έχουν προβλέψει ότι κάθε πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου κατά 10 $ μείωσε κατά 2% το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ρωσίας (ΑΕΠ). Ωστόσο, το ΑΕΠ της Ρωσίας, αφού μειωθεί σχεδόν για 18 μήνες, αναμένεται να αυξηθεί σε περίπου 3,5% ετησίως, ακόμη και χωρίς αύξηση των τιμών του πετρελαίου.

Η ιστορική μείωση του ΑΕΠ τους τελευταίους 18 μήνες έχει προκαλέσει το μισό της Ρωσίας να χάσει σχεδόν το ήμισυ της αξίας του έναντι του αμερικανικού δολαρίου ΗΠΑ. Περαιτέρω μείωση των τιμών του πετρελαίου, η οποία ενδέχεται να είναι επικείμενη λόγω της απόφασης της Σαουδικής Αραβίας να αντλήσει ρεκόρ αργού πετρελαίου, θα εμποδίσει το ρουβλιό να ανακάμψει βραχυπρόθεσμα.

Για εταιρείες όπως η Severstal, η οποία εξάγει περίπου το 30% του χάλυβα της, η υποτίμηση είναι επωφελής. Όλα τα κόστη που πηγαίνουν στην παραγωγή ρωσικού χάλυβα διατιμώνται σε ρούβλια. Οι δαπάνες της ρωσικής εταιρείας σε σχέση με το κόστος των διεθνών ανταγωνιστών τους μειώθηκαν σημαντικά. Από την άλλη πλευρά, κάθε χάλυβα που οι ρωσικές εταιρείες εξάγουν στο εξωτερικό τιμολογείται σε δολάρια ΗΠΑ ή σε ευρώ, και τα δύο έχουν ενισχυθεί σε αξία ενάντια στο ρούβλι. Όταν η εταιρεία κερδίζει τα έσοδά της σε ξένο νόμισμα, μπορεί πραγματικά να αγοράσει περισσότερα ρούβλια μέσω των ευνοϊκών συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Το όφελος αυτό ισχύει και για τον ενεργειακό τομέα της χώρας. Η Ρωσία εξάγει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε χώρες που χρησιμοποιούν το δολάριο ή το ευρώ.Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η Rosneft, ένας πολυεθνικός παραγωγός πετρελαίου στη Ρωσία, ανακοίνωσε πέρυσι αύξηση των εσόδων κατά 18%, έναντι αύξησης λιγότερο από 1% για τους διεθνείς ανταγωνιστές της.

Αυτή η απόδοση είναι ένας μεγάλος λόγος για τον οποίο τα φορολογικά έσοδα της Ρωσίας δεν έχουν μειωθεί, μειώνοντας τον πόνο για την οικονομία της χώρας. Ωστόσο, η παραγωγή πετρελαίου της Ρωσίας βρίσκεται ακόμη κοντά σε ρεκόρ υψηλά, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να παραμείνει ασθενής η τιμή του πετρελαίου.

Αυξάνοντας τις τιμές εισαγωγής

Εκτός από το ρούβλι που βοηθά την απόδοση της εταιρείας, αυξάνει επίσης την τιμή των εισαγωγών για τη Ρωσία. Αυτό παρέχει οικονομικά οφέλη με τη μορφή εγχώριων υποκατάστατων εισαγωγών που αγοράζουν οι καταναλωτές αντί των υψηλότερων τιμών σημαντικών αγαθών. Αυτό επιτρέπει στους Ρώσους να εξοικονομήσουν περισσότερα και βοηθά την οικονομία να αυξήσει το ΑΕγχΠ της.

Ανάλογη ανάκαμψη συνέβη το 1998, όταν η ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση εξαπλώθηκε στη Ρωσία. η χώρα αθέτησε το διεθνές της χρέος και στη συνέχεια υποτίμησε το ρούβλι. Υπήρξε μια άμεση αρνητική οικονομική απάντηση, ακολουθούμενη από μια ανάκαμψη υποκατάστασης εισαγωγής που ήταν πιο επιτυχημένη από ό, τι πιστεύουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι. Το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και στο σημερινό περιβάλλον.