Στο πλαίσιο του ευρέος επενδυτικού οχήματος των προϊόντων που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ΕΤΤ) περιλαμβάνονται τόσο τα τυποποιημένα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) όσο και οι διαπραγματεύσιμες στο χρηματιστήριο (ETNs). Ενώ οι ETN θεωρούνται συνήθως ως υποσύνολο ή παραλλαγή στην κατηγορία των ETF, υπάρχουν ουσιαστικές και σημαντικές διαφορές μεταξύ των βασικών ETF και ETN βασισμένων σε μετοχές ή μετοχές.

Οι βασικές διαφορές μεταξύ ETFs και ETNs

Τα ETFs είναι δομημένα σύμφωνα με τον νόμο περί Εταιρειών Επενδύσεων του 1940, ενώ οι ETN είναι χρεωστικοί τίτλοι και επομένως διέπονται από το νόμο περί κινητών αξιών του 1933. Οι ETN αναπτύχθηκαν αρχικά και εκδόθηκαν από την Barclays PLC (NYSE: BCS

BCSBarclays9, 59 + 0, 21% που δημιουργήθηκε με την Highstock 4. 2. 6 ), εξακολουθεί να είναι ένας από τους κύριους εκδότες ΕΤΝ, ως μέσο που επιτρέπει στους ιδιώτες επενδυτές να αποκτήσουν έκθεση σε επενδύσεις διαφορετικά δύσκολη πρόσβαση.

Ένα ΕΙΕΕ κατέχει ένα καλάθι τίτλων, συνήθως μετοχών ή συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης επί εμπορευμάτων. Είναι παρόμοια με τα αμοιβαία κεφάλαια, αλλά τα ΕΙΕΑ διαπραγματεύονται ελεύθερα σε χρηματιστήρια, όπως και μεμονωμένα αποθέματα.

Αντίθετα, οι ETN δεν κατέχουν ή δεν κατέχουν τίτλους. Ένα ΕΤΕ είναι χρέος που αποτελεί ένα ακάλυπτο χρεωστικό τίτλο που εκδίδεται από μια μεγάλη τράπεζα. Όπως και τα ομόλογα, τα ETNs έχουν ημερομηνία λήξης, αλλά σε αντίθεση με τα παραδοσιακά ομόλογα, δεν υπάρχουν κουπόνια ή περιοδικές πληρωμές τόκων.

Το ETN είναι ουσιαστικά μια υπόσχεση της τράπεζας έκδοσης να πληρώσει στον κάτοχο την αξία ενός δεδομένου δείκτη που ακολουθεί το ETN, το κύριο συν ή μείον τις αποδόσεις, είτε στη λήξη είτε όποτε ο κάτοχος πωλεί το μετοχές στο ΕΤΝ. Αυτό το διαρθρωτικό στοιχείο καθιστά τους ΕΤΝ υπαγόμενο σε πιστωτικό κίνδυνο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει τίποτα που να στηρίζει μια ΕΤΕ, εκτός από την πιστοληπτική ικανότητα του εκδότη.

Οι ETN αντιπροσωπεύουν υψηλόβαθμο χρέος με υψηλό βαθμό υπεράσπισης, που διαφορετικά θέτει τους επενδυτές σε καλή θέση για αποπληρωμή. Ο πιστωτικός κίνδυνος με ΕΤΕ είναι συνήθως ελάχιστος, καθώς οι επενδυτές είναι ελεύθεροι να πουλήσουν τις μετοχές τους σε οποιαδήποτε κανονική ημέρα διαπραγμάτευσης. Η πιστοληπτική ικανότητα των εκδοτών είναι επίσης εύκολη στην παρακολούθηση.

Πλεονεκτήματα των επενδυτών με ETNs

Τα ETN θεωρούνται γενικά ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τα πρότυπα ETF. Τα ETN υπόκεινται σε κίνδυνο αγοράς, επιπλέον του πιστωτικού κινδύνου. Είναι επίσης γενικά λιγότερο ευρέως διαδεδομένα και ενεργά διακινούμενα, καθιστώντας τα τυπικά λιγότερο ρευστά από τα τυποποιημένα ETF. Παρόλα αυτά, τα ETN διαθέτουν τρία διαφορετικά πλεονεκτήματα που μπορούν να προσελκύσουν τους επενδυτές για να τους ευνοούν από τα ETF.

Έλεγχος τέλειων δεικτών

Τα ETF, τα οποία στην πραγματικότητα κατέχουν μετοχές μετοχών, συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης επί εμπορευμάτων ή ομολόγων, πρέπει περιοδικά να προσαρμόζουν τα χαρτοφυλάκιά τους για να παρακολουθούν με ακρίβεια τους υποκείμενους δείκτες τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετο κόστος κεφαλαίου και ορισμένα ETFs κάνουν καλύτερη δουλειά από άλλα άτομα για την παρακολούθηση των αντίστοιχων δεικτών τους.Τα ETNs δεν κατέχουν πραγματικά τίτλους, οπότε το σφάλμα παρακολούθησης έχει εξαλειφθεί εντελώς. Οι επενδυτές μπορούν να είναι σίγουροι ότι η απόδοση των ETNs τους, μείον τα έξοδα, θα αντικατοπτρίζει απόλυτα τις επιδόσεις των υποκείμενων δεικτών τους.

Αύξηση της ευελιξίας και της πρόσβασης στις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων

Η βασική δομή της ETNs τους παρέχει σχεδόν απεριόριστη ευελιξία ως επενδυτικά μέσα. Δεν χρειάζεται να διαχειρίζονται ένα πραγματικό χαρτοφυλάκιο φυσικών συμμετοχών. Είναι εύκολο για τους ΕΤΝ να διαχειρίζονται επενδύσεις σε βασικά και νομίσματα, καθώς και σε χώρες με περιορισμένη πρόσβαση ξένων επενδυτών, σε επενδυτικές στρατηγικές μόχλευσης, σε πολύπλοκες στρατηγικές επιλογών και ακόμη και σε πράγματα όπως δείκτες μεταβλητότητας. Οι ΕΤΝ μπορούν να επενδύσουν σε επενδύσεις μη ρευστοποιήσιμες ή υψηλής προμήθειας χωρίς να επιβαρύνουν το πρόσθετο κόστος που συνδέεται με αυτές τις επενδύσεις. Η προσπάθεια αντικατοπτρισμού πολλών τέτοιων επενδύσεων σε ένα παραδοσιακό ETF θα ήταν δύσκολη ή αδύνατη, δημιουργώντας διοικητικά εμπόδια για τον διαχειριστή του ταμείου να κατευθύνει και να αυξάνει το λειτουργικό κόστος του ταμείου και, ως εκ τούτου, να αυξάνει το κόστος για τους επενδυτές.

Ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση

Οι ETN προσφέρουν ένα σημαντικό δυνητικό φορολογικό πλεονέκτημα έναντι των παραδοσιακών ETF. Επειδή η βασική δομή ενός ΕΤΝ σημαίνει ότι δεν έχει πραγματικές συμμετοχές, δεν απαιτείται να προβεί σε ετήσιες διανομές κεφαλαιουχικών κερδών. Τα παραδοσιακά ΕΙΕΕ ενδέχεται να υποχρεωθούν να προβούν σε τέτοιες ετήσιες διανομές και συχνά υποφέρουν συνήθως από βραχυπρόθεσμους φόρους κεφαλαιουχικών κερδών ως φυσική συνέπεια της προσαρμογής των επενδυτικών χαρτοφυλακίων τους. Τα περισσότερα ETF βασισμένα σε βασικά εμπορεύματα είναι δομημένα ως εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, επομένως οι επενδυτές πρέπει συνήθως να ασχολούνται με την κατάθεση των εντύπων Schedule K1. Οι ETN δεν απαιτούν τυπικά καταθέσεις τύπου Κ1 και υπόκεινται μόνο στο βραχυπρόθεσμο συντελεστή φόρου κεφαλαιουχικών κερδών εάν ο κάτοχος πωλήσει μετοχές μικρότερες από ένα έτος από την αγορά. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν συνήθως μερίσματα ή πληρωμές τόκων στους κατόχους ΕΤΝ, εφόσον η επένδυση κρατείται για περισσότερο από ένα έτος, ένας επενδυτής ΕΤΝ υπόκειται μόνο στον χαμηλότερο συντελεστή μακροπρόθεσμου φόρου κεφαλαιουχικών κερδών κατά την πώληση ή τη λήξη των μετοχών του .

Οι ETN χρησιμοποιούνται συχνά για την πρόσβαση σε επενδύσεις ή την εφαρμογή στρατηγικών επένδυσης που είναι συνήθως η περιοχή των βραχυπρόθεσμων εμπόρων και όχι οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές.

Το 2007, το IRS έκανε μια δυσμενής απόφαση σχετικά με τα ETN που συνδέονται με το νόμισμα, πράγμα που καθιστά τις επενδύσεις σε αυτές τις ETNs φορολογητέες με το λιγότερο ευνοϊκό κανονικό εισόδημα.

Αποφασιστικοί παράγοντες

Οι δύο κύριοι παράγοντες ΕΤΕ που πρέπει να λάβουν υπόψη οι επενδυτές είναι ο πιστωτικός κίνδυνος και η φορολογική μεταχείριση. Τα ETNs είναι κατάλληλα μόνο για επενδυτές που είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν τον εγγενή πιστωτικό κίνδυνο. Αυτός ο πρόσθετος πιστωτικός κίνδυνος θεωρείται γενικά ως αποδεκτός μόνο εάν το χρονικό πλαίσιο της επένδυσης είναι πιθανό να θέσει τον επενδυτή σε θέση να πραγματοποιήσει το δυνητικό φορολογικό πλεονέκτημα της ΕΤΝ.