α:

Ο δείκτης πολωμένης φαινομετρικής απόδοσης (PFE) χρησιμοποιείται από τους εμπόρους και τους αναλυτές για να μετρήσει τη σχετική τάση και τη συμφόρηση της δράσης των τιμών. Σχεδιασμένο από τον Hans Hannula το 1994, το PFE αντλεί φασματική γεωμετρία για να μετρήσει πόσο μια κίνηση των τιμών μοιάζει με μια ευθεία γραμμή. Θεωρητικά, οι μικρότερες αποστάσεις μεταξύ δύο σημείων δείχνουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ισχυρότερες τάσεις.

Παρόλο που ο τύπος για το PFE μπορεί να είναι πολύ περίπλοκος, αν λειτουργεί ως εκθετικά ομαλοποιημένη αναλογία του μήκους δύο διαφορετικών γραμμών. Αυτός ο δείκτης λειτουργεί επίσης ως ταλαντωτής και μπορεί να προσδιορίσει τόσο την κατεύθυνση όσο και τη δύναμη των τάσεων λόγω της εγγύτητάς τους προς την κεντρική γραμμή μηδενικής τιμής. Οι αναγνώσεις κοντά στο μηδέν δείχνουν μια ασταθή αγορά και σχετικό ισοζύγιο αγοραστή-πωλητή, ενώ οι τάσεις γίνονται πιο αποτελεσματικές και ισχυρότερες καθώς προσεγγίζουν -100 ή +100. Η Hannula ισχυρίστηκε ότι οι τάσεις είναι πιθανό να αντιστρέψουν την κατεύθυνση όταν οι τιμές ξεπεράσουν τις -50 ή +50.

Το PFE έχει πολλά σημαντικά πλεονεκτήματα. Ως ταλαντωτής, οι σχετικές τιμές είναι εύκολο να τεθούν σε προοπτική και τα συγκεκριμένα εμπορικά σήματα είναι απλά αναγνωρίσιμα. Με την εμφάνιση πιθανών αντιστροφών και σημείων υποστήριξης ή αντίστασης, το PFE επιτρέπει στους εμπόρους και τους αναλυτές να εντοπίζουν τις σειρές συναλλαγών. Σε αντίθεση με ορισμένους άλλους δείκτες τάσης δύναμης, το PFE δεν αγωνίζεται να δείξει κατεύθυνση κίνησης.

Οι έμποροι μπορούν να εισέλθουν προς τα μέγιστα επίπεδα απόδοσης και μετά να βγουν από την έξοδο, καθώς η ανάγνωση προσεγγίζει περισσότερο το μηδέν, περιμένοντας την απόδοση μεγαλύτερης απόδοσης. Ένα φθίνον PFE δεν σημαίνει απαραίτητα μια πτωτική τιμή, αλλά μια επιβράδυνση της τάσης. Οι διασταυρώσεις μηδενικού σημείου υποδηλώνουν αλλαγές από τις κυρίαρχες τάσεις που κυριαρχούν στις κυριαρχικές πιέσεις των ταύρων.

Η μοναδική φόρμουλα και οι έννοιες μέσα στους υπολογισμούς του PFE μειώνουν την πιθανότητα να φέρει τις ίδιες μεθοδολογικές προκαταλήψεις με άλλα τεχνικά εργαλεία, καθιστώντας το εξίσου χρήσιμο για την επιβεβαίωση του σήματος, όπως η παραγωγή σήματος.