Πριν από την εμφάνιση της ηλεκτρονικής κατάθεσης των φορολογικών δηλώσεων τη δεκαετία του 1980, οι φορολογούμενοι έπρεπε να ταχυδρομήσουν με επιστολές στο IRS και στη συνέχεια να περιμένουν εβδομάδες ή μήνες για να φτάσουν οι επιταγές επιστροφής. Αλλά η σύγχρονη τεχνολογία επέφερε την ανάπτυξη μιας νέας βιομηχανίας που έκανε δισεκατομμύρια δολάρια κάνοντας βραχυπρόθεσμα δάνεια προς τους φορολογούμενους σε αντάλλαγμα για τις επιστροφές τους ως πληρωμή. Από την αρχή, αυτή η πρακτική - γνωστή ως δάνεια αναστολής επιστροφής χρημάτων (RAL) - προσέλκυσε κριτική από πολλές ομάδες καταναλωτών και οι ρυθμιστικές αρχές ακολούθησαν τελικά το παράδειγμα. Αυτά τα φτωχότερα δάνεια είναι τώρα ένα πράγμα του παρελθόντος, και για καλό λόγο.

-

Η ιστορία των Δάνεια Πρόβλεψης Επιστροφής Επιστροφής

Τα RAL έγιναν δημοφιλή προϊόντα με συντάκτες μετά την ηλεκτρονική κατάθεση. Τα RAL παρείχαν στις επιχειρήσεις προετοιμασίας έναν τρόπο να βγάλουν γρήγορα χρήματα στους πελάτες τους και στη συνέχεια να καταθέσουν τις επιστροφές τους απευθείας στους τραπεζικούς λογαριασμούς των συντακτών. Φυσικά, το ποσό που εισπράττεται στους πελάτες ήταν σημαντικά μικρότερο από το ποσό της επιστροφής και οι συντάκτες έκαναν ένα καθαρό κέρδος από αυτήν τη ρύθμιση χρεώνοντας πρόσθετα τέλη που έφταναν σε αυτά και όχι στην τράπεζα. Οι φορολογικοί επαγγελματίες γρήγορα έμαθαν ότι οι φτωχοί εργαζόμενοι παρείχαν μια ιδανική αγορά για αυτά τα δάνεια, δεδομένου ότι ήταν αρκετά συχνά δεμένα με μετρητά μετά τις αργίες και χρειάζονταν χρήματα το συντομότερο δυνατό. Επιπλέον, η γενική έλλειψη εκπαίδευσης τους εμπόδισε επίσης την πλειοψηφία τους να κατανοήσουν ότι συνήθως εξοργίζονταν. Η υπηρεσία αυτή έγινε ακόμη πιο δελεαστική όταν η πίστωση εσόδων (EIC) επεκτάθηκε στη δεκαετία του 1990 για να δώσει μεγαλύτερες επιστροφές σε αρχεία χαμηλού εισοδήματος. Οι πάροχοι βελτίωσαν συνήθως την προσφυγή στη χρήση των RAL απλά λαμβάνοντας τα τέλη για την προετοιμασία των φόρων απευθείας από τη μειωμένη επιστροφή, καθιστώντας έτσι πολύ πιο εύκολο για τους πελάτες να καταθέσουν χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν τίποτα από την τσέπη. Όσοι δεν χρησιμοποίησαν αυτή την υπηρεσία ήταν συνήθως υποχρεωμένοι να πληρώσουν μπροστά για να καταθέσουν. Πάνω από 12 εκατομμύρια RAL εκδόθηκαν το 2004 με κόστος $ 1. 24 δισεκατομμύρια για τους αρχειοθέτες και τα στοιχεία για το 2009 από την IRS αποκάλυψαν ότι σχεδόν το 90% των πελατών που χρησιμοποίησαν την υπηρεσία αυτή ήταν μέλη με χαμηλό εισόδημα και περίπου τα δύο τρίτα έλαβαν το EIC.

Τα προβλήματα με

RALs Από την αρχή, τα RAL δέχθηκαν επίθεση από ομάδες καταναλωτών όπως το Εθνικό Κέντρο Καταναλωτή (NCLC), οι γενικοί εισαγγελείς και ακόμη και η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου , η οποία έχασε μια αγωγή εναντίον τους το 1976. Αυτοί οι αντίπαλοι επέκριναν τα υπερβολικά υψηλά επιτόκια και τα άλλα τέλη που χρέωναν αυτά τα δάνεια. Τα περισσότερα RAL χρέωσαν τριψήφια επιτόκια για τα κεφάλαια που προωθήθηκαν για το χρονικό διάστημα μεταξύ της ημέρας έκδοσης του δανείου (η οποία ήταν συνήθως η ημέρα μετά την καταχώρηση) και την ημέρα που εκδόθηκε η πραγματική επιστροφή.Αυτό συχνά θα ανερχόταν σε αρκετές εκατοντάδες δολάρια για όσους έλαβαν μεγάλες επιστροφές, δολάρια που χρειάστηκαν έντονα από αρχεία χαμηλού εισοδήματος για να πληρώσουν λογαριασμούς και να παραμείνουν στη ζωή. Η Τράπεζα και η Trust της Δημοκρατίας ήταν ο τελευταίος δανειστής για τη χρηματοδότηση των RAL. χρεώνει μια χρέωση $ 61. 22 για μέγιστη προκαταβολή ύψους $ 1, 500 το 2012 - η οποία ανήλθε σε 149% σε ετήσια βάση. Υπήρχε μια πρόσθετη χρέωση $ 30 για να μειωθεί η επιταγή για οποιοδήποτε ποσό επιστροφής πέραν του ορίου RAL. Το NCLC εκτιμά ότι περίπου τα 465 εκατομμύρια δολάρια EIC που οφειλόταν στους φορολογούμενους το 2008 χρησιμοποιήθηκαν αντί για να πληρώσουν για τα RAL, ενώ άλλα πρόσθετα τέλη ύψους 42 εκατομμυρίων δολαρίων πλησιάζουν. Αυτή η μείωση επηρέασε 24 από τους 25 χρήστες που έλαβαν EIC.

Ίσως το μεγαλύτερο μειονέκτημα για αυτά τα δάνεια ήρθε για εκείνους των οποίων οι επιστροφές παρεμποδίστηκαν από το IRS να εξοφλήσει τις εκκρεμείς υποχρεώσεις. Αυτοί οι πελάτες θα γίνουν τότε υπεύθυνοι για ολόκληρο το ποσό του δανείου χωρίς επιστροφή χρημάτων που πληρώνουν για αυτό.

Καλύτερες εναλλακτικές λύσεις

Όταν τα RAL εισήχθησαν για πρώτη φορά, οι αρχειοθέτες συχνά έπρεπε να περιμένουν εβδομάδες ή και μήνες για να λάβουν τις επιστροφές τους. Αλλά όταν η IRS άρχισε να φορτώνει όλες τις πληροφορίες της στους υπολογιστές την αυγή της χιλιετίας, άρχισε να επεξεργάζεται τις φορολογικές δηλώσεις πολύ πιο γρήγορα. Οι περισσότεροι φορολογούμενοι που αρχειοθετούν ηλεκτρονικά και επιλέγουν να αποπληρώσουν τις επιστροφές τους με άμεση κατάθεση ή φορτώνονται σε προπληρωμένες χρεωστικές ή τραπεζικές κάρτες μπορούν πλέον να αναμένουν να λάβουν τις επιστροφές τους σε περίπου πέντε έως 10 ημέρες και αυτό το χρονικό πλαίσιο πιθανότατα θα συνεχίσει να συρρικνώνεται στο μέλλον . Αυτή η αυξημένη αποτελεσματικότητα κατέστησε ακόμη πιο δύσκολο να δικαιολογήσει το υψηλό κόστος των RAL. Το 2010 ο Doug Shulman δήλωσε: «Νομίζω ότι είναι ατυχές το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι Αμερικανοί που βρίσκονται σε οικονομική κατάσταση όπου πρέπει να πληρώσουν ένα σημαντικό τέλος για να έχουν πρόσβαση στις επιστροφές τους μία ή δύο εβδομάδες πριν μπορέσουν να το πάρουν από το IRS. "

Πολλοί συντάκτες εξακολουθούν να προσφέρουν επιλογές που επιτρέπουν στους αρχειοθέτες να λαμβάνουν τα προγράμματά τους προετοιμασίας από τις αποδόσεις τους, αντί να χρεώνουν μπροστά. Παρόλο που εξακολουθούν να χρεώνουν μια επιπλέον χρέωση για αυτήν την υπηρεσία, το κόστος είναι μόνο ένα κλάσμα του τι χρεώνουν για τα RAL. Ορισμένες επιχειρήσεις, όπως ο Jackson Hewitt, έχουν στραφεί στην προσφορά άμεσων δανείων ή γραμμών πίστωσης αντί RAL ως τρόπο να παρέχουν στους πελάτες έναν τρόπο να αποκτήσουν τουλάχιστον ένα μέρος των επιστροφών τους νωρίτερα, αν και αυτά τα δάνεια δεν εξοφλούνται αυτόματα όταν οι πελάτες λαμβάνουν τις επιστροφές τους. Ωστόσο, οι εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων ενδέχεται επίσης να ενδιαφέρονται για τη χρηματοδότηση των RAL σε κάποιο σημείο στο μέλλον, καθώς είναι απαλλαγμένες από τους κανονισμούς που ισχύουν για τον τραπεζικό κλάδο και υπάρχει σαφές κέρδος που πρέπει να πραγματοποιηθεί μαζί τους.

Η αρχή του τέλους έληξε για τα RAL το 2010, όταν η IRS ανακοίνωσε ότι δεν θα εκδίδει πλέον δείκτες χρέους στους φορολογούμενους που έδειξαν πότε ένας αρραβωνιαστής οφειλόταν φόρους ή άλλα χρέη, παιδική υποστήριξη. Αυτό αποτέλεσε σημαντικό πλήγμα για τη βιομηχανία RAL, καθώς οι τράπεζες που χορήγησαν τα δάνεια στους πελάτες τους χρησιμοποίησαν για να προσδιορίσουν εάν ένας πελάτης ήταν επιλέξιμος για ένα RAL.Οι περισσότερες τράπεζες έπαψαν να προσφέρουν RAL ως αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής και εξαφανίστηκαν τελείως μετά το 2012.

Η κατώτατη γραμμή

Η κατάρρευση του δανείου πρόβλεψης επιστροφής σηματοδοτεί μια σημαντική καμπή στη βιομηχανία φορολογικής προετοιμασίας. Πολλοί συντάκτες, οι οποίοι προηγουμένως βασίζονταν στο εισόδημα ότι αυτά τα δάνεια που δημιουργήθηκαν για αυτούς, εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους, ενώ άλλοι είχαν να αντιμετωπίσουν μειωμένα έσοδα. Ωστόσο, οι πελάτες που επέλεξαν αυτήν την υπηρεσία θα βλέπουν πλέον μεγαλύτερους ελέγχους επιστροφής χρημάτων, αν και λίγες μέρες αργότερα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες εναλλακτικές λύσεις προς τα RAL, συμβουλευτείτε τον φορολογούμενο σας ή τον οικονομικό σας σύμβουλο.