α:

Οι οικονομολόγοι παρακολουθούν το διακριτικό και διαθέσιμο εισόδημα ως υποκατάστατο για την αύξηση της οικονομικής υγείας των μέσων πολιτών σε μια οικονομία. Σε μια καλά λειτουργούσα οικονομία, όπου η παραγωγικότητα αυξάνεται και παράγεται πραγματικός πλούτος, το συνολικό επίπεδο διακριτικού εισοδήματος θα πρέπει να αυξηθεί. Υπάρχουν δύο σημαντικοί λόγοι για τους οποίους οι οικονομολόγοι επιθυμούν να αυξήσουν το περιθώριο διακριτικής ευχέρειας: παρουσιάζουν μειωμένο κόστος ζωής και αυτό σημαίνει ότι απομένουν περισσότερα χρήματα για τους εμπόρους και τις επιχειρήσεις που είναι ευαίσθητες σε διακριτικές δαπάνες.

Οικονομικός ορισμός του διακριτικού εισοδήματος

Ορισμένα έξοδα συνδέονται με τα βασικά βασικά στοιχεία της ζωής, όπως το καταφύγιο, τα ρούχα, τα τρόφιμα και οι μεταφορές. Σε μια σύγχρονη κοινωνία, αυτοί αποκαλύπτονται μέσω πληρωμών υποθηκών, ενοικίων, αντικειμένων στο παντοπωλείο και αυτοκινήτων και βενζίνης. Το ποσό του εισοδήματος που αφιερώνεται σε αυτές τις δαπάνες ονομάζεται μη διακριτική.

Το συνολικό ποσό του εισοδήματος που απομένει μετά την πληρωμή για τα μη διεπιστημονικά βασικά ονομάζεται διακριτικό εισόδημα. Το εισόδημα αυτό παρακολουθείται από το Γραφείο Απογραφής του Ηνωμένου Βασιλείου εδώ και δεκαετίες και οι οικονομολόγοι συχνά αναφέρουν τις αλλαγές στις δαπάνες διακριτικής ευχέρειας για να προβάλλουν τη μελλοντική ζήτηση και την οικονομική υγεία.

Αντίκτυπος των φόρων

Πολλοί οικονομολόγοι επικεντρώνονται στην επίδραση των φόρων στο διακριτικό εισόδημα. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα που προτάθηκαν στη δεκαετία του 1960 υπό τον Πρόεδρο Kennedy και τη δεκαετία του 1980 υπό τον Πρόεδρο Reagan ήταν ότι η μείωση των φόρων αφήνει περισσότερα χρήματα στις τσέπες των καταναλωτών και αυξάνει τις διακριτικές δαπάνες. Αυτό, με τη σειρά του, προωθεί την οικονομική ανάπτυξη.

Το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης και Αποταμίευσης

Το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης, ή BEA, παρακολουθεί τα διακριτικά εισοδήματα και το διαθέσιμο εισόδημα ως μέτρα αμερικανικού βιοτικού επιπέδου. Το BEA υπογραμμίζει τη σημασία του διακριτικού εισοδήματος όταν πρόκειται να πληρώσουμε για "τέτοια αντικείμενα όπως εκπαίδευση κολλεγίων, αυτοκίνητα, διακοπές και διασκέδαση ή για αποταμίευση."

Το τελευταίο μέρος, εξοικονόμηση, είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Η οικονομική ανάπτυξη καθίσταται δυνατή μόνο μέσω εξοικονομήσεων, οι οποίες πρέπει να δημιουργηθούν για επενδύσεις, ανάπτυξη κεφαλαιουχικού εξοπλισμού ή παροχή δανείων. Χωρίς διακριτικό εισόδημα, δεν είναι δυνατή η οικονομική ανάπτυξη.