Ο Richard Thaler, ο πατέρας της οικονομίας συμπεριφοράς, έχει απονεμηθεί το βραβείο Nobel Memorial στις οικονομικές επιστήμες, ανακοίνωσε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

Είναι επί του παρόντος καθηγητής στο Chicago Booth School of Business και πρόεδρος του Αμερικανικού Οικονομικού Συλλόγου. Στα επιτεύγματα της καριέρας του περιλαμβάνονται επίσης η συν-σκηνοθεσία, με τον Robert Shiller το έργο Behavioral Economics στο Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών (NBER). Πριν από τη διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Cornell και στο Πανεπιστήμιο του Rochester.

- <> Ως οικονομολόγος ιδρυτής στον τομέα της συμπεριφοράς χρηματοδότησης, είναι ο συντάκτης

Nudge (2008) και Κακή συμπεριφορά: Η δημιουργία οικονομικών συμπεριφορών ), που σε μεγάλο βαθμό αντισταθμίζει την πεποίθηση για την υπόθεση της αποδοτικής αγοράς (EMH), που αναγγέλλουν οι οικονομολόγοι της νεοκλασικής παράδοσης. Ισχυρίζεται ότι αντί των ατόμων που ενεργούν με ορθολογική και αποτελεσματική μορφή, υπάρχουν αποκλίσεις όπου οι ανθρώπινοι πράκτορες ενεργούν με παρατυπία. (Για περισσότερες πληροφορίες: Finance Behavioral: Εισαγωγή .) Ιστορικό και ιστορία

Ο Richard Thaler μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσεϊ και παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο Case Western Reserve για το πτυχίο του. Αργότερα έλαβε τους δασκάλους του και Ph. D. στο Πανεπιστήμιο του Rochester.

Εμπνευσμένος από τις εφημερίδες του Amos Tversky και Daniel Kahneman στη δεκαετία του '70, ο Thaler τραβούσε την προσοχή στον αναδυόμενο τομέα της συμπεριφοράς χρηματοδότησης. Αμέσως έγινε αντιληπτό από το συμπέρασμά τους ότι οι ισχυρισμοί των ανθρώπων κάνουν προβλέψιμα λάθη στη λήψη αποφάσεων. Αυτό προκάλεσε περαιτέρω το ενδιαφέρον του στον τομέα.

Ο τομέας της συμπεριφοράς χρηματοδότησης είχε αρχίσει να εμφανίζεται μόνο στα μέσα της δεκαετίας του '80. Η συμπεριφορά στη χρηματοδότηση υποστήριξε ότι υπήρχε ένα περιγραφικό μοντέλο ορθολογισμού. Αντί να εξετάζει τους επενδυτές που ενεργούν με ψυχρό, παράλογο τρόπο, ο Thaler υποστηρίζει ότι οι επενδυτές ενεργούν υπό την επίδραση των συμπεριφορικών προκαταλήψεων που συχνά οδηγούν σε αποφασιστικά λιγότερο από βέλτιστες αποφάσεις. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Κατανόηση της Συμπεριφοράς των Επενδυτών.

) Αρχικά, η έρευνα του Richard Thaler θεωρήθηκε με σκεπτικισμό από τους ακαδημαϊκούς του. Σε μια ομιλία στο London School of Economics, είπε ότι τα πρώτα είκοσι χρόνια της καριέρας του δαπανήθηκαν κυρίως αντιμέτωποι με κριτική. Πολλοί πίστευαν ότι η έρευνά του ήταν ασήμαντη. Υπενθυμίζοντας πώς ο Μίλτον Φρίντμαν περιγράφει το έργο του λέγοντας: «Δεν πρέπει να κρίνουμε μια θεωρία από τον ρεαλισμό των υποθέσεων, πρέπει να την κρίνουμε από την εγκυρότητα των προβλέψεών της. " Ορισμένες κεντρικές ιδέες εμφανίστηκαν νωρίς στην καριέρα του, που αντιστάθηκαν στις υποθέσεις στα οικονομικά. Παραδείγματος χάριν, έγραψε για την "επίδραση της δωρεάς" για να εξηγήσει πώς οι άνθρωποι τοποθετούν υψηλότερη αξία σε κάτι που τους ανήκουν απ 'ό, τι αν το ίδιο αντικείμενο ήταν κάποιος άλλος.Υπάρχουν επίσης ενδείξεις αυτού του αποτελέσματος στον εγκέφαλο, όπως αποδεικνύουν οι μελέτες του Brian Knutson του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Αυτό το φαινόμενο προκαλεί την ορθολογική οικονομική άποψη. Επιπλέον, αυτή η αναχώρηση μπορεί να εξηγηθεί από την οξεία αποστροφή μας προς την απώλεια.

Ο Thaler συζητά επίσης την «προκατάληψη επιβεβαίωσης», όπου τα άτομα συχνά αναζητούν πληροφορίες που υποστηρίζουν και επιβεβαιώνουν τις προϋπάρχουσες πεποιθήσεις τους και την «προκατειλημμένη απόκλιση», όπου οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι είχαν προβλέψει ένα γεγονός πριν συμβεί.

Ίσως το πιο εντυπωσιακό, η έρευνα της Thaler σχετικά με τη θεωρία προοπτικής προσέφερε έναν νέο τρόπο κατανόησης του τρόπου με τον οποίο τα άτομα αντιδρούν στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Εδώ, εξετάζει προσεκτικότερα τη λήψη αποφάσεων από τον άνθρωπο. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:

Οικονομία Συμπεριφοράς: Βασικές Έννοιες - Θεωρία Προοπτικών.

) Ουσιαστικά, δείχνει πώς οι άνθρωποι λαμβάνουν αποφάσεις βάσει πλαισίου ή το πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετούνται οι αποφάσεις. Ο Thaler υποστηρίζει ότι η θεωρία της προοπτικής είναι ίσως ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για οικονομολόγους συμπεριφοράς. Ένα μέρος της θεωρίας της προοπτικής είναι η απροθυμία απωλειών, όπου ο πόνος της απώλειας είναι σχεδόν διπλάσιος από την απώλεια. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε: Πώς συμπεριφέρονται τα οικονομολόγια συμπεριφοράς για την αντιμετώπιση της αποστροφής κινδύνου;) Σε ένα παράδειγμα, ο Thaler εξετάζει το παζλ ασφάλισης κινδύνων μετοχικού κεφαλαίου. Όταν εξετάζετε την καθημερινή κίνηση του S & P 500 από το 1950-2014, βλέπετε απώλειες 46% καθ 'όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου και βλέπετε 54% κέρδη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αυτό παρουσιάζει ένα ζήτημα για επενδυτές που ελέγχουν καθημερινά τα χαρτοφυλάκιά τους. Η έρευνα του Thaler έδειξε ότι οι επενδυτές που παρακολουθούν τα χαρτοφυλάκιά τους λιγότερο συχνά αντιμετωπίζουν σημαντικά λιγότερες απώλειες ή πόνο. Εάν οι επενδυτές έπρεπε να ελέγχουν το χαρτοφυλάκιό τους σε μηνιαία βάση, σε αντίθεση με καθημερινή βάση από το 1927-2014, θα είχαν απώλειες κατά 38%. Εάν οι επενδυτές ελέγξουν μια εξαιρετικά πειθαρχημένη ετήσια βάση, αυτή η ορατή απώλεια θα έπεφτε στο 27% του χρόνου. Με βάση τα μειωμένα συναισθήματα απώλειας για την αποφυγή της κακής λήψης αποφάσεων, η έρευνα της Thaler στοχεύει να βοηθήσει τα άτομα να λάβουν πιο παραγωγικές αποφάσεις όταν ισχύουν για τα χαρτοφυλάκιά τους. Όταν πρόκειται για αποταμιεύσεις συνταξιοδότησης, η Thaler διεξήγαγε επίσης έρευνα που χρησιμοποιεί τη συμπεριφορική οικονομία και την ψυχολογία. Αναγνωρίζοντας ότι το ποσοστό αποταμίευσης στις ΗΠΑ μειώνεται, λόγω της μετατόπισης σε πολλούς εργοδότες που προσφέρουν προγράμματα καθορισμένων εισφορών αντί για προγράμματα καθορισμένων παροχών, αναγνώρισαν ότι η μεσαία τάξη θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα στον προγραμματισμό της συνταξιοδότησης. "Όπως έχουμε αλλάξει πέρα από τα προγράμματα καθορισμένων παροχών σε προγράμματα καθορισμένων εισφορών, έχουμε αναλάβει την ευθύνη για αποφάσεις εγγραφής και συνεισφοράς σε άτομα, πολλοί από τους οποίους δεν διαθέτουν πείρα σε αυτόν τον τομέα ", λέει ο Thaler. Ο Thaler και ο Shlomo Benartzi, συμπρόεδρος της Ομάδας Συμπεριφοράς αποφάσεων στην UCLA Anderson School of Management, δημιούργησαν ένα σχέδιο που επιτρέπει στους εργαζόμενους να αυξήσουν το ποσό της συνεισφοράς τους καθώς οι μισθοί τους αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Κατά την πρώτη υλοποίηση του προγράμματος, ο μέσος ρυθμός αποταμίευσης των συμμετεχόντων τριπλασιάστηκε σε διάστημα 28 μηνών, από τις 3.5 τοις εκατό σε 11. 6 τοις εκατό.

Η κατώτατη γραμμή

Η εργασία του Richard Thaler στον τομέα της συμπεριφοράς χρηματοδότησης επιδιώκει να αποσυσκευάσει και να εξηγήσει πώς μπορούν τα άτομα να βελτιώσουν τη λήψη αποφάσεων όσον αφορά την κατανομή των στοιχείων ενεργητικού, να παρακολουθήσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές, να εξετάσουν τις ευκαιρίες για επένδυση, . Η έρευνά του επιδιώκει να κατανοήσει τα σφάλματα που δημιουργούνται στα άτομα και εφαρμόζει ένα μοντέλο που αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν τα άτομα σε εμπειρική βάση.