α:

Ο τέλειος ανταγωνισμός είναι μια μικροοικονομική ιδέα που περιγράφει μια δομή της αγοράς που ελέγχεται εξ ολοκλήρου από τις δυνάμεις της αγοράς. Σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά, όλες οι εταιρείες πωλούν πανομοιότυπα προϊόντα και υπηρεσίες, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να ελέγξουν τις επικρατούσες τιμές αγοράς, το μερίδιο αγοράς ανά επιχείρηση είναι μικρό, οι επιχειρήσεις και οι πελάτες έχουν τέλειες γνώσεις για τη βιομηχανία και δεν υπάρχουν εμπόδια εισόδου ή εξόδου. Εάν κάποια από τις προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούνται, μια αγορά δεν είναι απόλυτα ανταγωνιστική.

Ο τέλειος ανταγωνισμός είναι μια αφηρημένη έννοια που εμφανίζεται στα σχολικά εγχειρίδια της οικονομίας αλλά όχι στον πραγματικό κόσμο. Ο ατελής ανταγωνισμός, στον οποίο μια ανταγωνιστική αγορά δεν πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις, είναι πολύ συνηθισμένη. Παραδείγματα ατελούς ανταγωνισμού περιλαμβάνουν ολιγοπώλιο, μονοπωλιακό ανταγωνισμό, monopsony και oligopsony.

Σε ένα ολιγοπώλιο, υπάρχουν πολλοί αγοραστές για ένα προϊόν ή μια υπηρεσία, αλλά μόνο λίγοι πωλητές. Η βιομηχανία καλωδιακής τηλεόρασης στις περισσότερες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένα πρωτότυπο ολιγοπώλιο. Ενώ μια ολιγοπωλιακή αγορά είναι ανταγωνιστική - οι λίγες ενεργές επιχειρήσεις μιας βιομηχανίας ανταγωνίζονται μεταξύ τους - δεν εμπίπτουν σε τέλειο ανταγωνισμό σε αρκετούς βασικούς τομείς. Οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις συνήθως πωλούν παρόμοια προϊόντα, αλλά δεν είναι πανομοιότυπα. Λόγω του μικρού αριθμού επιχειρήσεων, μια μοναδική επιχείρηση έχει την εξουσία να επηρεάζει τις τιμές της αγοράς. στην πραγματικότητα, η συμπαιγνία, μια ταλαιπωρημένη τακτική στην οποία οι ανταγωνίστριες επιχειρήσεις ενώνουν τις δυνάμεις τους για να χειραγωγήσουν τις τιμές της αγοράς, έχει ιστορικά ασταθείς σε ολιγοπώλια. Από την ίδια της τη φύση, ένα ολιγοπωλείο παρέχει μεγάλο μερίδιο αγοράς σε κάθε επιχείρηση. Τέλεια γνώση δεν υπάρχει και τα εμπόδια στην είσοδο είναι συνήθως υψηλά, εξασφαλίζοντας ότι ο αριθμός των παικτών παραμένει μικρός.

Ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός περιγράφει μια αγορά που έχει πολλούς αγοραστές και πωλητές, αλλά οι επιχειρήσεις των οποίων πωλούν πολύ διαφορετικά προϊόντα. Συνεπώς, δεν πληρούται η προϋπόθεση του τέλειου ανταγωνισμού ότι τα προϊόντα πρέπει να είναι ταυτόσημα από επιχείρηση σε επιχείρηση. Το εστιατόριο, οι βιομηχανίες ενδυμάτων και υποδημάτων παρουσιάζουν μονοπωλιακό ανταγωνισμό. οι επιχειρήσεις των εν λόγω βιομηχανιών επιχειρούν να εξορύξουν τα δικά τους υπο-βιομηχανικά προϊόντα προσφέροντας προϊόντα ή υπηρεσίες που δεν αντιγράφηκαν από τους ανταγωνιστές τους. Με πολλούς τρόπους, ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός είναι πιο κοντά από το ολιγοπώλιο στον τέλειο ανταγωνισμό. Οι φραγμοί εισόδου και εξόδου είναι χαμηλότεροι, μεμονωμένες επιχειρήσεις έχουν μικρότερο έλεγχο στις τιμές της αγοράς και οι καταναλωτές, ως επί το πλείστον, γνωρίζουν τις διαφορές μεταξύ των προϊόντων των επιχειρήσεων.

Η Monopsony και η ολιγοψονία είναι αντιπαραθέσεις του μονοπωλίου και του ολιγοπωλίου. Αντί να αποτελείται από πολλούς αγοραστές και λίγους πωλητές, αυτές οι μοναδικές αγορές έχουν πολλούς πωλητές αλλά λίγους αγοραστές. Η αμυντική βιομηχανία στο U.Το S. αποτελεί μονοψωνία. πολλές επιχειρήσεις δημιουργούν προϊόντα και υπηρεσίες και προσπαθούν να τα πουλήσουν σε έναν μοναδικό αγοραστή, τον στρατό του Στ. Σ. Ένα παράδειγμα μιας ολιγοψονίας είναι η βιομηχανία καπνού. Σχεδόν όλος ο καπνός που καλλιεργείται στον κόσμο αγοράζεται από λιγότερες από πέντε εταιρείες, οι οποίες το χρησιμοποιούν για την παραγωγή τσιγάρων και προϊόντων καπνού χωρίς καπνό. Σε μια μονοψώνια ή μια ολιγοψονία, ο αγοραστής, και όχι ο πωλητής, έχει την ικανότητα να χειραγωγήσει τις τιμές της αγοράς παίζοντας επιχειρήσεις μεταξύ τους.