α:

Το ύψος του χρέους που είναι υπεύθυνο για μια εταιρεία είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την εκτίμηση της σχετικής ισχύος και της χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Είτε είστε ο ιδιοκτήτης επιχείρησης, ένας λογιστής ή ένα εξωτερικό μέρος που εξετάζει μια πιθανή επένδυση, το επίπεδο χρέους μιας εταιρείας διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο σε πολλές οικονομικές αποφάσεις. Πιο συχνά εκφράζεται ως λόγος ή ποσοστό, τα επίπεδα του χρέους μπορούν να μετρηθούν σε σχέση με τα κεφάλαια που πρέπει να διαθέτει μια επιχείρηση για την κάλυψη αυτών των χρεών, αν και κάποια είναι πιο εκτεταμένα από άλλα. Δύο τύποι λόγων μέτρησης χρέους που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι ο λόγος κάλυψης του επιτοκίου και ο δείκτης κάλυψης της εξυπηρέτησης του χρέους ή το DSCR. Παρόλο που και οι δύο δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την οικονομική σταθερότητα μιας επιχείρησης, οι υπολογισμοί και οι ερμηνείες τους διαφέρουν σημαντικά.

Ο δείκτης κάλυψης των τόκων χρησιμεύει για τη μέτρηση του ποσού των ιδίων κεφαλαίων μιας εταιρείας σε σχέση με το ποσό των τόκων που πρέπει να καταβάλει για όλες τις οφειλές για μια δεδομένη περίοδο. Αυτό εκφράζεται ως λόγος και υπολογίζεται συχνότερα σε ετήσια βάση. Για να υπολογίσετε τον λόγο κάλυψης των τόκων, απλώς διαιρέστε τα κέρδη πριν από τους τόκους και τους φόρους ή το EBIT για την καθορισμένη περίοδο με τους συνολικούς τόκους που οφείλονται για την ίδια περίοδο. Το EBIT, συχνά αποκαλούμενο καθαρό λειτουργικό εισόδημα ή λειτουργικό κέρδος, υπολογίζεται αφαιρώντας από τα έσοδα τα γενικά και λειτουργικά έξοδα όπως το ενοίκιο, το κόστος των αγαθών, τις εμπορευματικές μεταφορές, τους μισθούς και τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Ο αριθμός αυτός αντικατοπτρίζει το διαθέσιμο χρηματικό ποσό μετά την αφαίρεση όλων των δαπανών που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία της επιχείρησης. Όσο υψηλότερη είναι η σχέση μεταξύ EBIT και πληρωμών τόκων, τόσο πιο σταθερή είναι η εταιρεία. Αυτή η μέτρηση λαμβάνει υπόψη μόνο τις πληρωμές τόκων και όχι τις πληρωμές για τα βασικά υπόλοιπα χρεών που ενδέχεται να απαιτηθούν από τους δανειστές.

Ο δείκτης κάλυψης της εξυπηρέτησης του χρέους είναι ελαφρώς πιο περιεκτικός. Αυτή η μέτρηση αξιολογεί την ικανότητα μιας επιχείρησης να καλύπτει τις ελάχιστες πληρωμές κεφαλαίου και τόκων, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών για τη βύθιση κεφαλαίων, για μια δεδομένη περίοδο. Για τον υπολογισμό του DSCR, το EBIT διαιρείται με το συνολικό ποσό των απαιτήσεων του κεφαλαίου και των τόκων που απαιτούνται για μια δεδομένη περίοδο. Επειδή λαμβάνει υπόψη τις κύριες πληρωμές εκτός από τους τόκους, το DSCR είναι ένας ελαφρώς πιο ισχυρός δείκτης της οικονομικής ικανότητας μιας εταιρείας.

Σε κάθε περίπτωση, μια εταιρεία με αναλογία μικρότερη του 1 δεν παράγει αρκετά έσοδα για να καλύψει τα ελάχιστα έξοδα δανεισμού της. Από την άποψη της διαχείρισης των επιχειρήσεων ή των επενδύσεων, αυτό αντιπροσωπεύει μια πολύ επικίνδυνη προοπτική δεδομένου ότι ακόμη και μια σύντομη περίοδος χαμηλότερου από το μέσο εισόδημα θα μπορούσε να καταστήσει καταστροφή. Μια εταιρεία με αναλογία κάλυψης τόκων ή DSCR μικρότερη του 1 είναι σε θέση να παράγει αρκετά έσοδα για να κρατήσει τα φώτα αλλά δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της.Ως εκ τούτου, οι εταιρείες με υψηλότερους δείκτες θεωρούνται από τους επενδυτές και τα ιδρύματα δανεισμού ότι είναι πιο οικονομικά σταθερά. Οι τράπεζες, για παράδειγμα, είναι απίθανο να δανείσουν κεφάλαια σε μια εταιρεία με DSCR 0. 89 επειδή αντανακλά έναν αγώνα για την πραγματοποίηση ελάχιστων πληρωμών για τις τρέχουσες υποχρεώσεις. Γενικά, ένας λόγος μικρότερος από 1,5: 1 ή 150% θεωρείται υψηλός κίνδυνος. Φυσικά, και οι δύο αναλογίες μπορούν να αλλάξουν δραματικά καθώς η εταιρεία αναλαμβάνει νέο χρέος, πληρώνει παλιό χρέος ή βιώνει διακυμάνσεις εσόδων.