α:

Χρησιμοποιείται ένας χρηματοοικονομικός λογαριασμός για τη μέτρηση των αυξήσεων ή μειώσεων των περιουσιακών στοιχείων της διεθνούς ιδιοκτησίας στις οποίες συνδέεται μια χώρα, ενώ ο λογαριασμός κεφαλαίου χρησιμοποιείται για τη μέτρηση των κεφαλαιουχικών δαπανών και του συνολικού εισοδήματος μιας χώρας .

Το ισοζύγιο πληρωμών

Το ισοζύγιο πληρωμών μιας χώρας είναι ένα συνοπτικό αρχείο των διεθνών συναλλαγών της χώρας αυτής με τον υπόλοιπο κόσμο. Οι συναλλαγές αυτές ταξινομούνται στον τρεχούμενο λογαριασμό, στον λογαριασμό κεφαλαίου και στον χρηματοοικονομικό λογαριασμό.

Ο χρηματοοικονομικός λογαριασμός μιας χώρας διαρθρώνεται περαιτέρω σε δύο δευτερεύοντες λογαριασμούς: την εγχώρια ιδιοκτησία ξένων περιουσιακών στοιχείων και την ξένη ιδιοκτησία των εγχώριων περιουσιακών στοιχείων.

Σε περίπτωση αύξησης του μεριδίου της εγχώριας ιδιοκτησίας σε ξένο ενεργητικό του χρηματοπιστωτικού λογαριασμού, αυξάνεται ο συνολικός χρηματοοικονομικός λογαριασμός. Εάν η ξένη ιδιοκτησία των εγχώριων περιουσιακών στοιχείων αυξάνεται, μειώνεται ο συνολικός χρηματοοικονομικός λογαριασμός. ο συνολικός χρηματοοικονομικός λογαριασμός αυξάνεται όταν μειώνεται η ξένη ιδιοκτησία των εγχώριων περιουσιακών στοιχείων.

Μαζί, η εγχώρια ιδιοκτησία μιας χώρας σε ξένο ενεργητικό και ξένη ιδιοκτησία εγχώριων περιουσιακών στοιχείων μετρά τη διεθνή ιδιοκτησία περιουσιακών στοιχείων με τα οποία συνδέεται η χώρα.

- <->
Ο λογαριασμός κεφαλαίου

Ο λογαριασμός κεφαλαίου μιας χώρας, αφετέρου, δεν αναλύεται σε υποκείμενες λογαριασμούς. Αντ 'αυτού, μετρά τις συνολικές δαπάνες και τα έσοδα μιας χώρας. Οι συνολικές δαπάνες και έσοδα μετρούνται με την εισροή και την εκροή κεφαλαίων με τη μορφή επενδύσεων και δανείων που εισρέουν και εξέρχονται από την οικονομία. Ένα έλλειμμα δείχνει ότι περισσότερα χρήματα εξέρχονται από μια χώρα, και ένα πλεόνασμα δείχνει ότι περισσότερα χρήματα εισρέουν σε μια χώρα.