α:

Ο Dow Jones Industrial Average (DJIA) και ο S ​​& P 500 ακολουθούν ευρέως τους δείκτες χρηματιστηριακής αγοράς της Αμερικής. Οι κυριότερες διαφορές μεταξύ τους έγκειται στη μεθοδολογία διαφοροποίησης και βαρύτητας.

Το DJIA είναι ο παλαιότερος και πιο γνωστός δείκτης. Ξεκινώντας το 1896, ο δείκτης αποτελείται από 30 αποθέματα blue chips της Βόρειας Αμερικής που έχουν επιλεγεί από τους εκδότες της Wall Street Journal, της οποίας η μητρική εταιρεία είναι η Dow Jones & Co. Παρά το όνομα "Industrial", τα αποθέματα σε αυτόν τον δείκτη προέρχονται από όλους τους σημαντικούς τομείς εκτός από τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας και τη μεταφορά. Περιλαμβάνουν ονόματα νοικοκυριών όπως η Johnson & Johnson, η Coca Cola και η McDonald's. Το DJIA έχει σταθμισμένη τιμή. Αυτό σημαίνει ότι το άθροισμα των τιμών των μετοχών εξαρτημάτων διαιρείται από έναν διαιρέτη. Αντί να χρησιμοποιεί έναν απλό αριθμητικό μέσο όρο και να διαιρεί με τον αριθμό των αποθεμάτων κατά μέσο όρο, χρησιμοποιείται ο Dow Divisor. Αυτός ο διαιρέτης εξομαλύνει τις επιπτώσεις των μετοχών και των μερισμάτων. Επομένως, το DJIA επηρεάζεται μόνο από τις μεταβολές στις τιμές των μετοχών, επομένως οι εταιρείες με υψηλότερη τιμή μετοχών έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στις κινήσεις της Dow.

Ο δείκτης S & P 500, που ξεκίνησε το 1957, είναι ένας χρηματιστηριακός δείκτης 500 μεγάλων αμερικανικών μετοχών. Τα αποθέματα αυτού του δείκτη προέρχονται από όλους τους τομείς της οικονομίας και επιλέγονται από μια επιτροπή της S & P, η οποία ανήκει στην McGraw Hill Financial. Για να επιλεγεί, τα αποθέματα πρέπει να έχουν ανώτατο όριο αγοράς 5 δολαρίων. 3 δισεκατομμύρια ή περισσότερα, έχουν δημόσιο επιτόκιο τουλάχιστον 50%, έχουν θετικά κέρδη για τα πιο πρόσφατα τέσσερα τρίμηνα και έχουν επαρκή ρευστότητα όπως μετράται με βάση την τιμή και τον όγκο. Τα αποθέματα στο S & P 500 σταθμίζονται με την αγοραία αξία τους και όχι με τις τιμές των μετοχών.