Για πολλούς Αμερικανούς, η σκέψη της συνταξιοδότησης είναι συνώνυμη με τις ηλιόλουστες νάρκες, τα γήπεδα γκολφ, τις παραλίες και τα γήπεδα τένις. Ενώ οι ορδές των συνταξιούχων συρρέουν σε μέρη όπως η Φλόριντα, η Αριζόνα και το Λας Βέγκας, μια αυξανόμενη έκτακτη κατάσταση κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτά τα τρεξίματα βιώνουν τα χρυσά χρόνια τους στα τελικά σύνορα της Αμερικής, την Αλάσκα. Δεν υπάρχουν πολλά γύρους γκολφ και, ενώ η Αλάσκα προσφέρει περισσότερα μίλια ακτογραμμής από οποιαδήποτε άλλη πολιτεία, το νερό είναι πολύ κρύο για να κολυμπήσει, ακόμα και με ένα κόσμημα. Ωστόσο, οι συνταξιούχοι που αναζητούν σκηνικό που κόβει την ανάσα, το σκι, το snowmobiling και η παγκόσμιας κλάσης πεζοπορία και ποδηλασία δεν μπορούν να βρουν έναν καλύτερο προορισμό από την Αλάσκα.

Ένα άλλο όφελος της Αλάσκας είναι ότι, σε αντίθεση με τη Φλόριντα, το κράτος δεν είναι ένα ποντίκι ενός τέχνασμα. Ενώ ο καιρός της Φλόριντα είναι αρκετά ομοιογενής και οι περισσότερες κοινότητες συνταξιοδότησης του κράτους φαίνονται εντυπωσιακά παρόμοιες, η Αλάσκα είναι ένα μοντέλο διαφορετικότητας, τόσο στον τρόπο ζωής όσο και στο κλίμα. Για παράδειγμα, μέρη όπως το Fairbanks παγώνουν για μήνες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά σε ένα παραδοσιακό καλοκαίρι, η πόλη γίνεται πολύ ζεστή, με πολλή ηλιοφάνεια. Οι παράκτιες κοινότητες όπως οι Kenai προσφέρουν εκπληκτικές ακτές, ενώ η μεγαλύτερη πόλη του κράτους, το Anchorage και η πρωτεύουσα, Juneau, παρέχουν τις κανονικές παροχές των μητροπολιτικών περιοχών μεσαίου μεγέθους.

Οι συνταξιούχοι που σκέφτονται την Αλάσκα έχουν πολλά πράγματα να σκεφτούν πριν πάρουν τη βουτιά, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα κοστίζει. Πριν κάνετε μια τέτοια κίνηση, είναι συνετό να διασφαλίσετε ότι τα χρήματα είναι τετράγωνα μακριά και ότι η απομάκρυνση από την Αλάσκα είναι οικονομικά εφικτή. Η ακόλουθη ανάλυση αναλύει πόσα χρήματα πρέπει να αναμένει κανείς ο συνταξιούχος εάν αποσυρθεί από την Αλάσκα.

Κόστος στέγασης

Όπως θα περίμενε κανείς σε μια τέτοια τεράστια, ετερογενή κατάσταση, το κόστος στέγασης στην Αλάσκα καταλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα. Μικρά διαμερίσματα σε ορισμένες πόλεις ενοίκιο για μόλις $ 500 ανά μήνα, ενώ τα σπίτια στην ακτή σε κοινότητες θέρετρο κοστίζουν αρκετές χιλιάδες. Από το 2015, το μέσο ενοίκιο στο Anchorage είναι $ 1, 410, με ενοικίαση διαμερισμάτων ενός υπνοδωματίου κατά μέσο όρο $ 1, 050. Μικρότερες πόλεις, όπως το Kenai, είναι πιο προσιτές. Η παραλία της κοινότητας προσφέρει ένα μέσο ενοίκιο των $ 837. Αν είναι πρόθυμοι να εγκατασταθούν για ένα μικρό διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου, οι συνταξιούχοι μπορούν να βρουν κατάλληλη στέγη στα περισσότερα μέρη της Αλάσκας για $ 1, 000 το μήνα.

Κόστος χρησιμότητας

Ιδιαίτερα εάν προέρχονται από ήπιες καιρικές συνθήκες, οι συνταξιούχοι της Αλάσκας πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για υπερβολικούς λογαριασμούς κοινής ωφέλειας. Το κράτος είναι πολύ κρύο και παραμένει έτσι για πολλούς μήνες. ως αποτέλεσμα, η θέρμανση ενός σπιτιού σε ένα άνετο επίπεδο δεν είναι φθηνή. Ο μέσος μηνιαίος λογαριασμός κοινής ωφέλειας στην Αλάσκα είναι $ 200, αλλά το κόστος κοινής ωφέλειας είναι κυκλικό και όχι σταθερό. Οι λογαριασμοί θέρμανσης χειμώνα μπορούν να είναι $ 350 ή περισσότεροι, ενώ πολλά τμήματα του κράτους έχουν κάποια ανακούφιση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Κόστος τροφίμων

Τα πάντα από το γάλα και το ψωμί μέχρι το βόειο κρέας και τα πουλερικά κοστίζουν περισσότερο στην Αλάσκα απ 'ότι σχεδόν οπουδήποτε αλλού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή είναι μια συνάρτηση του κόστους των πωληθέντων αγαθών (COGS). Η Αλάσκα απέχει πολύ από τα περισσότερα κέντρα διανομής. Κοστίζει πολύ για τη μεταφορά τροφίμων εκεί, και αυτό το κόστος διαβιβάζεται στους καταναλωτές. Μια μηνιαία δαπάνη τροφίμων ύψους $ 500 είναι λογική για εκείνους που μαγειρεύουν συνήθως στο σπίτι, αλλά η τακτική φαγητό έξω μπορεί να αυξήσει αυτό το κόστος γρήγορα.

Κόστος μεταφοράς

Όπως και τα τρόφιμα, το φυσικό αέριο είναι ακριβό στην Αλάσκα, κυρίως λόγω του υψηλού κόστους μεταφοράς. Η τιμή ανά γαλόνι είναι 30 έως 40% υψηλότερη από τον εθνικό μέσο όρο. Από τη φωτεινή πλευρά, η ασφάλιση αυτοκινήτων είναι φθηνή για τους κατοίκους της Αλάσκας, με τα ασφάλιστρα πλήρους κάλυψης να φθάνουν συχνά κάτω από $ 100 το μήνα. Για κάποιον που οδηγεί μεσαία μίλια, ένας μηνιαίος προϋπολογισμός μεταφοράς των $ 300 πληρώνει για την ασφάλιση αυτοκινήτων και το φυσικό αέριο. αυτό αφήνει περιθώριο για προγραμματισμένη συντήρηση αυτοκινήτων και απροσδόκητα γεγονότα.

Κόστος Υγείας

Από το 2015, το μηνιαίο ασφάλιστρο για το Medicare Part B είναι $ 104. 90. Ωστόσο, η Medicare δεν καλύπτει τα πάντα, γεγονός που το καθιστά έξυπνο για να χτίσει επιπλέον χρήματα σε μηνιαίο προϋπολογισμό για την κάλυψη των ιατρικών εξόδων. Ένα σύνολο 300 δολαρίων είναι αρκετά λογικό, αν και είναι βασικά αδύνατο να προξενούνται τα ιατρικά γεγονότα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ηλικίας συνταξιοδότησης, όταν τα προβλήματα υγείας είναι, δυστυχώς, πιο κοινά.

Συνολικό κόστος

Προσθέτοντας τα σύνολα από πάνω και στη συνέχεια προσθέτοντας άλλα $ 300 το μήνα για παρεπόμενα και μικρά χρήματα, καθώς όλοι χρειάζονται χαρτί υγείας, αποδίδουν ένα μηνιαίο εισόδημα $ 2, 300 για να διατηρήσουν έναν άνετο, αλλά βασικό, τρόπο συνταξιοδότησης στην Αλάσκα. Ωστόσο, κάθε συνταξιούχος είναι μοναδικός και αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι χαμηλότερος ή πολύ υψηλότερος, με βάση την τοποθεσία, την υγεία και τον τρόπο ζωής ενός ατόμου ή ζευγαριού. Για παράδειγμα, ένα άτομο που απολαμβάνει καλό φαγητό και εκδρομές σκι κάθε Σαββατοκύριακο θα χρειαστεί πολύ περισσότερα από $ 2, 300 το μήνα για να ζήσει έναν τέτοιο τρόπο ζωής στην Αλάσκα.

Πώς να αποθηκεύσετε

Οι περισσότεροι άνθρωποι χρηματοδοτούν τα έτη συνταξιοδότησής τους με συνδυασμό Κοινωνικής Ασφάλισης και επιστροφές από ιδιωτικούς λογαριασμούς συνταξιοδότησης. Από το 2015, το μέσο μηνιαίο επίδομα κοινωνικής ασφάλισης είναι περίπου $ 1, 200 το μήνα. Για ένα ζευγάρι, αυτό ανέρχεται σε $ 2, 400 το μήνα και είναι αρκετά πιθανό να συνταξιοδοτηθούν στην Αλάσκα. Αντίθετα, ένα άτομο χρειάζεται να συμπληρώσει το εισόδημά του από την κοινωνική ασφάλιση είτε με πρόσθετο ταμείο συνταξιοδότησης είτε με μερική απασχόληση.

Αν και κάπως αμφιλεγόμενο, οι προσόδους παρέχουν στους συνταξιούχους έναν τρόπο να λαμβάνουν εγγυημένη επιταγή κάθε μήνα για ένα σταθερό ποσό. Τα άτομα μπορούν να συνεισφέρουν στην προκαταβολή κατά τη διάρκεια των εργάσιμων ετών τους και αυτά τα χρήματα συσσωρεύουν το ενδιαφέρον που έχει αναβληθεί μέχρι να αρχίσουν να λαμβάνουν διανομές.

Κατά τη συνταξιοδότηση, το υπόλοιπο της πρόβλεψης, το κεφάλαιο και το επιτόκιο αποσβέννυνται κατά το αναμενόμενο υπόλοιπο της ζωής του σε μια σειρά σταθερών και τακτικών πληρωμών. Για παράδειγμα, ένα άτομο με ισορροπία προσόδου 1 εκατομμυρίου δολαρίων που συνταξιοδοτείται στα 60 και έχει προσδόκιμο ζωής 80 λαμβάνει 50.000 δολάρια ετησίως ή 1 εκατομμύριο δολάρια διαιρούμενο με 20.Αυτό βγαίνει σε λίγο πάνω από $ 4, 000 το μήνα. Το καλύτερο μέρος αυτού είναι, ακόμα και αν το άτομο διαμένει μετά από 80, οι έλεγχοι συνεχίζουν να έρχονται για ζωή. Με αυτή την έννοια, οι προσόδους προστατεύουν τους ανθρώπους που ζουν πάρα πολύ καιρό με τον ίδιο τρόπο που η ασφάλιση ζωής προστατεύει τις οικογένειες ανθρώπων που πεθαίνουν πολύ σύντομα.

Οι παροχές έχουν κάποιες downfalls που αξίζει να ερευνήσετε πριν λάβετε μια απόφαση. Η φορολογική μεταχείρισή τους είναι δυσμενής σε σύγκριση με άλλους λογαριασμούς μακροπρόθεσμων επενδύσεων, καθώς φορολογείται με τους συνήθεις συντελεστές εισοδήματος και όχι με τα μακροπρόθεσμα επιτόκια κεφαλαιουχικών κερδών. Οι εταιρείες ασφάλισης ζωής που πωλούν προσόδους κάνουν τεράστιες προμήθειες για να το κάνουν αυτό. αυτές οι προμήθειες τρώνε στα πιθανά κέρδη του επενδυτή.