α:

Όταν ένα ομόλογο πωλείται για κεφαλαιουχικό κέρδος, ο πωλητής θα αντιμετωπίσει τη φορολόγηση του κέρδους. Το κέρδος από την πώληση θα εξομοιωθεί είτε με κεφαλαιουχικό κέρδος είτε με συνήθη έσοδα ανάλογα με τη φύση της πώλησης. Η υπηρεσία εσωτερικών εσόδων (IRS) δηλώνει ότι εάν ένα ομόλογο πωλείται με "πρόθεση να καλέσει ένα χρεωστικό μέσο πριν τη λήξη του", τότε θα φορολογείται ως τακτικό εισόδημα.

Η πρόθεση ενεργοποιείται όταν ο εκδότης ενός εξουσιοδοτημένου ομολόγου ασκεί το δικαίωμα αγοράς, δηλώνοντας την πρόθεση να αγοράσει τα μέσα, γεγονός που αναγκάζει τον κάτοχο των ομολόγων να πουλήσει. Ένας δεσμός που έχει μια παροχή κλήσης δεν αποτελεί πρόθεση, μέχρι να ενεργοποιηθεί η επιλογή. Το ποσό του κέρδους που υπόκειται σε φορολόγηση ως συνηθισμένο εισόδημα περιορίζεται στην κερδομένη "έκπτωση αρχικής έκδοσης (OID)". Οποιοδήποτε κέρδος έναντι του κερδισμένου OID, θα υπόκειται σε φόρο κεφαλαιουχικών κερδών.

Για παράδειγμα, ένας επενδυτής αγοράζει ένα δεκαετές χρεόγραφο που μπορεί να εξαναγκαστεί μετά από πέντε χρόνια για $ 800. Η ονομαστική αξία του ομολόγου είναι $ 1, 000. Επτά χρόνια αργότερα, ο επενδυτής πωλεί το χρέος, όταν υπάρχει πρόθεση να καλέσει, για $ 950, κερδίζοντας κέρδος $ 150 ($ 950 - $ 800). Η αρχική έκπτωση έκδοσης ήταν $ 200 ($ 1, 000 - $ 800). Η συνολική ληκτότητα των ομολόγων σε μήνες είναι 120 (12 x 10 έτη) και ο επενδυτής κρατούσε το ομόλογο για 84 μήνες (12 x 7 έτη). Το κέρδος OID ισούται με το χρονικό διάστημα που ο επενδυτής κατείχε το ομόλογο, πολλαπλασιαζόμενο με το OID, το οποίο ισούται με τα $ 140 (84/120 x 200). Οποιαδήποτε κέρδη από την πώληση (έως και $ 140) θα φορολογηθούν ως τακτικό εισόδημα, αλλά τα υπόλοιπα $ 60 (200-140) θα αντιμετωπίζονται ως κέρδη κεφαλαίου.

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα ομόλογα, ανατρέξτε στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για τα Ομόλογα

.