α:

Στον τομέα των χρηματοοικονομικών, ο όρος μόχλευση προκύπτει συχνά. Τόσο οι επενδυτές όσο και οι εταιρείες χρησιμοποιούν μόχλευση για τη δημιουργία μεγαλύτερων αποδόσεων στο ενεργητικό τους. Ωστόσο, η χρήση μόχλευσης δεν εγγυάται την επιτυχία και η πιθανότητα υπερβολικών ζημιών ενισχύεται σημαντικά στις θέσεις με υψηλή μόχλευση. Για τις εταιρείες, υπάρχουν δύο τύποι μόχλευσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν: λειτουργική μόχλευση και χρηματοοικονομική μόχλευση.

Η λειτουργική μόχλευση σχετίζεται με το αποτέλεσμα διαφορετικών συνδυασμών σταθερού κόστους και μεταβλητού κόστους. Συγκεκριμένα, ο λόγος σταθερού και μεταβλητού κόστους που χρησιμοποιεί μία επιχείρηση καθορίζει το ποσό της χρησιμοποιούμενης μόχλευσης. Μια εταιρεία με μεγαλύτερη αναλογία σταθερού προς μεταβλητό κόστος λέγεται ότι χρησιμοποιεί περισσότερη λειτουργική μόχλευση. Εάν το μεταβλητό κόστος μιας εταιρείας είναι υψηλότερο από το σταθερό της κόστος, η εταιρεία λέγεται ότι χρησιμοποιεί λιγότερη λειτουργική μόχλευση. Ο τρόπος με τον οποίο μια επιχείρηση πραγματοποιεί πωλήσεις είναι επίσης ένας παράγοντας σε πόση μόχλευση απασχολεί. Μια επιχείρηση με λίγες πωλήσεις και υψηλά περιθώρια λέγεται ότι έχει μεγάλη μόχλευση. Από την άλλη πλευρά, μια επιχείρηση με υψηλό όγκο πωλήσεων και χαμηλότερα περιθώρια θεωρείται ότι έχει λιγότερη μόχλευση.

Η χρηματοοικονομική μόχλευση προκύπτει όταν μια επιχείρηση αποφασίσει να χρηματοδοτήσει την πλειοψηφία των στοιχείων του ενεργητικού της αναλαμβάνοντας χρέη. Οι επιχειρήσεις το κάνουν όταν δεν είναι σε θέση να αντλήσουν αρκετά κεφάλαια με την έκδοση μετοχών στην αγορά για να καλύψουν τις επιχειρηματικές τους ανάγκες. Όταν μια επιχείρηση αναλαμβάνει χρέη, γίνεται υποχρέωση για την οποία οφείλει να καταβάλει τόκους. Μια εταιρεία θα λάβει μόνο σημαντικά ποσά χρέους όταν πιστεύει ότι η απόδοση των περιουσιακών στοιχείων (ROA) θα είναι υψηλότερη από τους τόκους του δανείου.

Μια επιχείρηση που λειτουργεί τόσο με υψηλή λειτουργική όσο και με χρηματοοικονομική μόχλευση δημιουργεί μια επικίνδυνη επένδυση. Μια υψηλή λειτουργική μόχλευση σημαίνει ότι μια επιχείρηση κάνει λίγες πωλήσεις αλλά με υψηλά περιθώρια κέρδους. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει σημαντικούς κινδύνους εάν μια επιχείρηση αναμένει λανθασμένα μελλοντικές πωλήσεις. Εάν μια μελλοντική πρόβλεψη πωλήσεων είναι ελαφρώς υψηλότερη από ό, τι πραγματικά συμβαίνει, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τεράστια διαφορά μεταξύ πραγματικών και προϋπολογισμού ταμειακών ροών, γεγονός που θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις μελλοντικές λειτουργικές δυνατότητες μιας επιχείρησης. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που προκύπτει από την υψηλή χρηματοοικονομική μόχλευση συμβαίνει όταν η ROA μιας εταιρείας δεν υπερβαίνει τους τόκους του δανείου, γεγονός που μειώνει σημαντικά την απόδοση της εταιρείας σε μετοχές και κερδοφορία.

Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στην ενότητα

Εισαγωγή στη θεμελιώδη ανάλυση Κατανόηση των λεπτότητων του ROA Vs. ROE και Όταν οι εταιρείες δανείζουν χρήματα .