α:

Ένα βασικό πλεονέκτημα της χρήσης του ποσοστού κάλυψης σταθερού τέλους είναι ότι παρέχει μια καλή, θεμελιώδη εκτίμηση για τους δανειστές ή τους επενδυτές για να αξιολογήσει τη βασική ικανότητα μιας εταιρείας να χειριστεί το τρέχον επίπεδο χρηματοδότησής της. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι παρέχει μια πληρέστερη αξιολόγηση από έναν εναλλακτικό δείκτη χρηματοοικονομικής μόχλευσης, το ποσοστό κάλυψης των τόκων, καθώς περιλαμβάνει πληρωμές μισθωμάτων πέραν των πληρωμών τόκων για χρηματοδότηση. Το κύριο μειονέκτημα της χρήσης του ποσοστού κάλυψης σταθερού τέλους είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη σημαντικές μεταβολές στο κεφάλαιο κίνησης που μπορεί να προκύψουν σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη εταιρεία.

Ο δείκτης κάλυψης πάγιου τέλους είναι ένας βασικός δείκτης χρηματοοικονομικής μόχλευσης ή φερεγγυότητας που χρησιμοποιούνται συνήθως από τους δανειστές για την αξιολόγηση της ικανότητας μιας εταιρείας να διαχειρίζεται τη χρηματοδότηση. Υποδεικνύει τη διαθέσιμη κάλυψη της εταιρείας για την κάλυψη των σταθερών χρηματοδοτικών εξόδων των πληρωμών τόκων και των μισθωμάτων. Ο λόγος αυτός είναι συνεπώς ιδιαίτερα χρήσιμος για την αξιολόγηση επιχειρήσεων με σημαντικό κόστος χρηματοδοτικής μίσθωσης. Ο δείκτης κάλυψης πάγιου τέλους μετρά την επάρκεια των κερδών πριν από τους τόκους, τους φόρους και τις πληρωμές μισθωμάτων για την κάλυψη σταθερών πληρωμών τόκων και μισθώσεων. Ο δείκτης υπολογίζεται με τη διαίρεση του συνόλου των κερδών πριν από τους τόκους και τους φόρους ή το EBIT και τις πληρωμές μισθωμάτων με το συνολικό ποσό των τόκων και των μισθωμάτων.

Ο δείκτης κάλυψης πάγιου τέλους είναι παρόμοιος με τον δείκτη κάλυψης των τόκων, αλλά προσφέρει το πρόσθετο πλεονέκτημα του παράγοντα στις τρέχουσες χρεώσεις για πληρωμές μισθωμάτων μαζί με το βασικό κόστος χρηματοδότησης των τακτικών πληρωμών τόκων. Προφανώς, αυτός ο επιπλέον υπολογισμός είναι πιο σημαντικός, ανάλογα με το ποσό των μισθωμάτων που μια επιχείρηση είναι υποχρεωμένη να πληρώσει και δεν έχει καμιά σημασία για μια εταιρεία που δεν έχει καθόλου έξοδα χρηματοδοτικής μίσθωσης.

Ο υψηλότερος δείκτης κάλυψης πάγιων χρεώσεων υποδεικνύει μεγαλύτερη χρηματοοικονομική φερεγγυότητα, καθώς ο υπολογισμός του λόγου αποκαλύπτει τον αριθμό των φορέων που είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν τις απαιτούμενες ετήσιες πληρωμές σταθερής χρηματοδότησης. Ο λόγος προσφέρει το πλεονέκτημα ότι είναι ένας απλός υπολογισμός για τους δανειστές ή τους επενδυτές που γίνεται εύκολα με πληροφορίες άμεσα διαθέσιμες από την κατάσταση αποτελεσμάτων της εταιρείας και τον ισολογισμό. Αυτό που θεωρείται ένας αποδεκτός λόγος ποικίλλει από τη βιομηχανία στη βιομηχανία και τη συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά ο λόγος 1. 25: 1 είναι ένα ελάχιστο πρότυπο που χρησιμοποιούνται συνήθως από τους δανειστές. Μια αναλογία 1: 5: 1 ή μεγαλύτερη θεωρείται γενικά καλή έως εξαιρετική. Όπως συμβαίνει με όλους τους δείκτες αξιολόγησης μετοχών, ο δείκτης χρησιμοποιείται καλύτερα λαμβάνοντας υπόψη τους μέσους όρους της βιομηχανίας για παρόμοιες εταιρείες ή εξετάζοντας την ιστορική τάση της εταιρείας όσον αφορά την οικονομική κάλυψη.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα ή μειονέκτημα του δείκτη κάλυψης σταθερού τέλους είναι ότι, αν και προορίζεται να μετρήσει την ικανότητα ταμειακών ροών μιας επιχείρησης να καλύψει τις υποχρεώσεις χρηματοδότησης, δεν επηρεάζει τη σημαντική μεταβλητή ταμειακών ροών ενός σημαντική μεταβολή του κεφαλαίου κίνησης. Το ύψος του κεφαλαίου κίνησης μιας εταιρείας μπορεί να μεταβληθεί δραματικά όταν η εταιρεία αναπτύσσεται ταχέως και αντιμετωπίζει σημαντικές μεταβολές στις απαιτήσεις από πελάτες ή τα επίπεδα αποθεμάτων. Επομένως, η εξέταση του ποσοστού κάλυψης πάγιων χρεώσεων μιας εταιρείας μπορεί να ενισχυθεί λαμβάνοντας υπόψη και άλλους χρηματοοικονομικούς δείκτες, όπως ο δείκτης χρέους της εταιρείας ή ο κύκλος μετατροπής μετρητών.